Κοσμοϊστορική
για ολόκληρη την Ορθοδοξία, αλλά και τις πολιτικοθρησκευτικές
ισορροπίες στην περιοχή είναι η απόφαση αιγυπτιακού δικαστηρίου, η οποία οδηγεί στο κλείσιμο της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και παράλληλα
Με την απόφαση του δικαστηρίου, απορρίπτεται το αίτημα του 9οχρονου Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού να αναγνωριστεί ως νόμιμος ιδιοκτήτης του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής – καθώς το μοναστήρι δεν είναι νομικό πρόσωπο – με το επιχείρημα ότι δεν διαθέτει… τίτλους ιδιοκτησίας, είτε επειδή τα έγγραφα που επικαλέστηκε δεν θεωρήθηκαν νόμιμα!
Μάλιστα, στην απόφαση αναφέρεται ότι υπήρξε παρέμβαση (κατά των συμφερόντων της Μονής) από το αιγυπτιακό υπουργείο Πολιτισμού, όπως και του προέδρου του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων.
Tο Εφετείο της Ισμαηλίας , με επικεφαλής τον Σύμβουλο Alaa Mustafa Abdel Razek και συμπεριλαμβανομένων των Συμβούλων Hassanein Ahmed Al-Wasif και Amir Hassan Abu Al-Layl, έκρινε ότι οι πιστοί της Μονής της Αγίας Αικατερίνης δικαιούνται να επωφεληθούν από το μοναστήρι και τους αρχαιολογικούς θρησκευτικούς χώρους στην περιοχή της Αγίας Αικατερίνης, με το κράτος να κατέχει αυτούς τους χώρους ως δημόσια περιουσία.
Αιγυπτιακά μέσα κάνουν λόγο για «αμφισβητούμενα οικόπεδα» στην περιοχή, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαφορές είχαν προκύψει με οικογένειες Βεδουίνων, οι οποίες εκμεταλλεύονται τουριστικά την περιοχή, η οποία κατακλύζεται από τουρίστες κάθε χρόνο.
Συνάμα το δικαστήριο έκρινε επίσης ότι οι συμβάσεις που έχουν συναφθεί μεταξύ της τοπικής μονάδας της πόλης Αγίας Αικατερίνης και της μονής σχετικά με ορισμένα οικόπεδα που εκμεταλλεύονται οι πιστοί της μονής πρέπει να γίνονται σεβαστές, αποκλείοντας οποιαδήποτε καταπάτηση αυτών των εκτάσεων.
Τι ορίζει η απόφαση του Εφετείου
Το Εφετείο Ισμαηλίας, στην Επαρχία Σινά, εξέδωσε την Τετάρτη την απόφασή του σχετικά με αγωγή, που κατατέθηκε σχετικά με τα αποκαλούμενα αμφισβητούμενα οικόπεδα, στο Κυβερνείο του Νοτίου Σινά.
Το δικαστήριο έκρινε ότι οι πιστοί της Μονής Αγίας Αικατερίνης δικαιούνται να χρησιμοποιούν το μοναστήρι και τους αρχαιολογικούς θρησκευτικούς χώρους στην περιοχή της Αγίας Αικατερίνης, με το κράτος να κατέχει αυτούς τους χώρους ως δημόσια περιουσία.
Η απόφαση αυτή ελήφθη λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι πιστοί της μονής βρίσκονται εκεί με τη θρησκευτική τους ιδιότητα και ασκούν τις θρησκευτικές τους τελετουργίες υπό την ηγεσία του επισκόπου της μονής, ο οποίος διορίστηκε με το Προεδρικό Διάταγμα Αρ. 306 του 1974. Το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων επιβλέπει αυτούς τους αρχαιολογικούς χώρους.
Το δικαστήριο έκρινε επίσης ότι οι συμβάσεις που έχουν συναφθεί μεταξύ της τοπικής μονάδας της πόλης Αγίας Αικατερίνης και της μονής σχετικά με ορισμένα οικόπεδα που εκμεταλλεύονται οι πιστοί της μονής πρέπει να γίνονται σεβαστές, αποκλείοντας οποιαδήποτε καταπάτηση αυτών των εκτάσεων.
Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι υπόλοιπες αμφισβητούμενες εκτάσεις αποτελούν φυσικά καταφύγια και όλες αποτελούν δημόσια κρατική περιουσία και δεν μπορούν να διατεθούν.
Αναλυτικότερα:
Διατάξεις της Απόφασης:
Αποδοχή της έφεσης ως προς το τύπο.
Απόρριψη της έφεσης που ασκήθηκε από πρόσωπο χωρίς έννομη ιδιότητα (εννοεί τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό)
Αποδοχή της παρέμβασης του Υπουργού Πολιτισμού και του Προέδρου του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων.
Απόρριψη της αγωγής του (Αρχιεπισκόπου Δαμιανού) ως προς την Αιγυπτιακή Αρχή Χαρτογράφησης και την Υπηρεσία Χαρτογράφησης Νότιας Σινά, λόγω έλλειψης νόμιμης ιδιότητας των εναγομένων.
Ακύρωση της πρωτοβάθμιας απόφασης ως προς το δευτερεύον αίτημα, και έκδοση νέας απόφασης, ήτοι:
Αποδοχή του δευτερεύοντος αιτήματος των εναγόντων.
Απόρριψη του ισχυρισμού (του Αρχιεπισκόπου)περί ελλείψεως εννόμου συμφέροντος των εναγόντων.
Απόρριψη της κύριας αγωγής (του Αρχιιεπισκόπου) ως ασκηθείσας από μη δικαιούχο πρόσωπο.
Απόρριψη του αιτήματος του εναγομένου (του Αρχισεπισκόπου) για απόκτηση κυριότητας επί αμφισβητούμενης γης με χρησικτησία.
Αποδοχή του αιτήματος (των αντιδίκων της Μονής) για αποβολή του εναγομένου από τα υπόλοιπα ακίνητα.
Ειδικότερες Διατάξεις
Πρώτον:
Απόρριψη της αγωγής (του Αρχιεπισκόπου) αναφορικά με συγκεκριμένα τεμάχια γης, λόγω έλλειψης απόδειξης κατοχής ή νομίμου χρήσης από τον εναγόμενο.
Δεύτερον:
Απόρριψη της αγωγής (του Αρχιεπισκόπου) για θρησκευτικές εγκαταστάσεις και μνημεία, όπως:
Εκκλησία του Προφήτη Ααρών
Μονή Αγίας Αικατερίνης και περίβολος
Εκκλησία Μοναστηριού Μποστάν
Εκκλησία Αγίου Θεοδώρου
Εκκλησία Αγίου Στυλιανού και παρακείμενες μοναχικές κατοικίες
Εκκλησία της Αγίας Τριάδας
Δωμάτια στο Όρος Σινά (Γεωγραφική Θέση 1 και 2)
Εκκλησίες: Αγίου Ιωάννη, Αγίου Γρηγορίου, Αγίου Παντελεήμονα, Αγίας Άννας, Αγίας Οικονομίας, του Λίθου του Μωυσή, κ.ά.
Τρίτον:
Απόρριψη της αγωγής ( του Αρχιεπισκόπου) για ακίνητα με ιδιωτικά προσύμφωνα πώλησης, επειδή δεν αποδείχθηκε επαρκώς η νομική εγκυρότητα των συμβάσεων και ο πραγματικός έλεγχος των τεμαχίων από τον ενάγοντα.
Τέταρτον:
Αποδοχή του αιτήματος για αποβολή του εναγομένου από τα υπόλοιπα ακίνητα, τα οποία αναφέρονται αναλυτικά σε έκθεση εμπειρογνωμόνων κατατεθειμένη στο δικαστήριο, και περιλαμβάνουν γεωργικές εκτάσεις και κτιριακές υποδομές.
Πέμπτον:
Επιβολή καταβολής αποζημίωσης υπέρ των εναγόντων, λόγω της παράνομης χρήσης των ακινήτων από τον εναγόμενο και επιμερισμός των δικαστικών εξόδων και αμοιβών δικηγόρου (75 αιγυπτιακές λίρες) μεταξύ των διαδίκων, με ευθύνη κάθε εκκαλούντος για τα έξοδα της έφεσης του άλλου…
