Η σελίδα στο Facebook The Greco-Syrian Nation
(Η Ελληνο-Συριακή Εθνότητα) ανάρτησε την Κυριακή 9 Μαρτίου άρθρο στα
αραβικά και στα αγγλικά που υποστηρίζει την ελληνική καταγωγή των
Αλαουιτών.
Το άρθρο, μεταφρασμένο στα ελληνικά, αναφέρει:
Οι ελληνικές ρίζες των διωκόμενων Αλαουιτών γειτόνων μας
Από την πτώση του Μπααθισμού, οι Αλαουίτες γείτονές μας υφίστανται διακρίσεις, βία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ολοκληρωτικές σφαγές από το νέο ισλαμιστικό καθεστώς και τους ξένους μαχητές του στη Δαμασκό.
Μόλις τις τελευταίες ημέρες, αναφορές έχουν έρθει στο φως που δείχνουν ότι μια συνεχιζόμενη γενοκτονία στην ακτή έχει στοιχίσει τη ζωή σε 1.800 Αλαουίτες, ενώ χιλιάδες έχουν καταφύγει στην ακτή κοντά στη ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ, νοτιοανατολικά της πόλης Λαττάκεια.
Ανάμεσα στους αθώους πολίτες που δολοφονήθηκαν ήταν και μερικοί από τον δικό μας Ρουμ (Ελληνικό) πληθυσμό.
Αν και δεν είναι ακόμη γνωστό πόσα θύματα Ρουμ έχουν υποστεί τη γενοκτονία μαζί με τους Αλαουίτες γείτονές μας από την νέα κυβέρνηση της Hayat Tahrir al-Sham, που υποστηρίζεται από τους νεο-Οθωμανούς.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η κοινή εμπειρία διωγμού και διακρίσεων που μοιραζόμαστε οι Ρουμ με τους Αλαουίτες γείτονές μας, αλλά και μια λιγότερο γνωστή εθνοτική καταγωγή.
Ο Αλαουιτισμός αποσχίστηκε από το πρώιμο Σιιτικό Ισλάμ τον 9ο αιώνα, εξαπλωνόμενος από το Χαλέπι στις παράκτιες περιοχές της Συρίας ανάμεσα στον ντόπιο πληθυσμό.
Παρόλο που οι σύγχρονοι μελετητές εξακολουθούν να διαφωνούν σχετικά με τις διάφορες θεωρίες για την εθνοτική καταγωγή των Αλαουιτών, υποστηρίζουμε πλήρως την πεποίθηση ότι έχουν ελληνικές ρίζες, λόγω της προ-αραβικής σύνθεσης της Συριακής Οροσειράς και των στοιχείων της ελληνο-φοινικικής μυθολογίας, του Γνωστικισμού, του νεο-Πλατωνισμού και του Χριστιανικού Τριαδισμού που ενσωματώνονται στη διδασκαλία των Αλαουιτών.
Κατά την εποχή της αραβο-ισλαμικής κατάκτησης τον 7ο αιώνα, η συριακή ακτή κατοικούνταν από Ρωμαίους Χριστιανούς και ειδωλολάτρες, καθώς και από Αρμένιους.
Είναι ανάμεσα σε αυτούς τους ελληνόφωνους Χριστιανούς και ειδωλολάτρες, ιδιαίτερα τους Μαρδαΐτες, που ορισμένοι μελετητές ισχυρίζονται ότι οι Αλαουίτες μπορούν να ανιχνεύσουν την εθνοτική τους καταγωγή σε μια κοινή Ελληνιστική και Βυζαντινή κληρονομιά, καθώς οι Μαρδαΐτες ήταν τοπικοί Έλληνες Χριστιανοί, γνωστοί για την έντονη πίστη τους στον Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης.
Οι Μαρδαΐτες είναι σήμερα περισσότερο γνωστοί για τις μάχες τους εναντίον των ισλαμικών εισβολέων, ιδιαίτερα κατά τις Εξεγέρσεις του Όρους Λιβάνου το 752 και το 759 μ.Χ.
Καθώς οι ψευδαισθήσεις της «αραβικής αδελφοσύνης» ξεθωριάζουν, οι εθνοθρησκευτικές μας κοινότητες βρίσκονται στο στόχαστρο του νέου οθωμανικού καθεστώτος στη Δαμασκό.
Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε αλληλέγγυοι, να ανακτήσουμε την κοινή μας Ελληνιστική και Βυζαντινή κληρονομιά και να θυμηθούμε τις ελληνο-ρωμαϊκές ρίζες μας.
Τέλος, καταδικάζουμε και αποκηρύσσουμε αυτή τη βαρβαρότητα και τη βιαιότητα που μας θυμίζει τις οθωμανικές σφαγές εναντίον των Ρουμ (Ελλήνων) και των Αρμενίων, οι οποίες τότε συνέβησαν υπό τα βλέμματα των μεγάλων δυνάμεων.
Κανείς δεν κινήθηκε να κάνει κάτι, και οι σφαγές συνεχίζονται ακόμη και τώρα μπροστά στα μάτια όλων, εν μέσω διεθνούς σιωπής και έλλειψης πραγματικής δράσης από τις σημερινές μεγάλες δυνάμεις.
Είθε ο Θεός να ελεήσει τους αθώους, να δώσει γρήγορη ανάρρωση στους τραυματίες και ταχεία τιμωρία στους εγκληματίες και τους υποστηρικτές τους.
Πηγές:
1] Madeleine Pelner Cosman; Linda Gale Jones (2009). “The Nusayriyya Alawis”. Handbook to Life in the Medieval World, 3-Volume Set. Infobase Publishing. pp. 406, 407.
[2] Ayse Baltacioglu-Brammer (November 2013). “Alawites and the Fate of Syria”. Origins: Current Events in Historical Perspective. The Ohio State University. Retrieved 4 May 2023.
[3] Winter, Stefan (2016). A History of the ‘Alawis: From Medieval Aleppo to the Turkish Republic. Princeton and Oxford: Princeton University Press.
[4] Friedman, Yaron (2010). The Nuṣayrī-ʿAlawīs : An Introduction to the Religion, History and Identity of the Leading Minority in Syria. Islamic History and Civilization. Vol. 77. Leiden, Boston: Brill.
[5] Prochazka-Eisl, Gisela; Prochazka, Stephan (2010). The Plain of Saints and Prophets: The Nusayri-Alawi Community of Cilicia. Otto Harrassowitz Verlag. p. 81.
[6] Zhigulskaya, Darya. “Alevis vs. Alawites in Turkey: From the General to the Specific”. International Journal of Humanities and Education. 5\ (10): 195–206.
[7] Nisan, Mordechai (2002). “6: Alawites: To Power and the Unknown”. Minorities in the Middle East (2nd ed.). McFarland & Company, Inc. pp. 115, 116.
[8] Vedeshkin, Mikhail A. (2018). “Bribe and Punishment: To the Question of Persistence of Pagan Cults in Late Antiquity”. Schole. 12 (1): 259–275.
[9] Journal of the Royal Anthropological Institute (London, 1911), p.241.
[10] Karolidis, Pavlos (2024). The Ethnic Ancestry of the Orthodox Christians of Syria and Palestine. United States. pp. 253–265.
[11] Cvetković, Miloš (Jan 2017). “The settlement of the Mardaites and their military-administrative position in the themata of the West: A chronology”. Institute for Byzantine Studies of the SASA, Belgrade
