Στις 14 Ιανουαρίου 2025, οι ΗΠΑ και η Αρμενία υπέγραψαν συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης στην Ουάσιγκτον.
Η συμφωνία, που υπογράφεται από τον υπουργό Εξωτερικών της Αρμενίας, Ararat Mirzoyan και τον απερχόμενο Αμερικανό
Πρέπει να σημειωθεί πως οι εν λόγω προβλέψεις δεν είναι απλές τυπικές διαδικασίες, καθώς αυτό σημαίνει ότι το Ερεβάν θα ωθηθεί επίσης όλο και πιο βαθιά στην ατζέντα Soros, ενώ η εστίαση στην «ενεργειακή ασφάλεια» μπορεί μόνο να ενισχύσει τη συνεχιζόμενη εμμονή της Ουάσιγκτον για τον περιορισμό της ρωσικής ενέργειας στον Νότιο Καύκασο.
Συμφωνία – αυτοκτονία για Αρμενία
Η συμφωνία αναφέρει επίσης «την αμοιβαία επιθυμία να ενισχύσουμε τη σχέση μας σε διπλωματικούς, οικονομικούς, ενεργειακούς, υψηλής τεχνολογίας, εκπαιδευτικούς, επιστημονικούς, πολιτιστικούς, νομικούς, αμυντικούς τομείς».
Οι ΗΠΑ υποτίθεται ότι θέλουν «μια ισχυρή, ανεξάρτητη, κυρίαρχη και δημοκρατική Αρμενία, ικανή να υπερασπιστεί την κυριαρχία, την εδαφική της ακεραιότητα και το απαραβίαστο των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της που είναι απαραίτητη για τη διαρκή περιφερειακή ασφάλεια και ευημερία».
Η ιδέα ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το «απαραβίαστο των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων» είναι πέρα για πέρα γελοία, ειδικά αν σκεφτεί κανείς το απλό γεγονός ότι επιτέθηκαν σε περίπου 100 χώρες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμετέχοντας στη λεγόμενη διαδικασία «οικοδόμησης κρατών», δημιουργώντας οντότητες, όπως το ναρκοτρομοκρατικό «κράτος» στην κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου, επισημαίνει ο γεωπολιτικός αναλυτής Drago Bosnic.
Οι ΗΠΑ επιμένουν επίσης ότι «οι συνεχιζόμενες δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Αρμενίας μπορούν να απελευθερώσουν το πλήρες δημιουργικό δυναμικό των εργατικών πολιτών της και έτσι η ευημερία να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την περιοχή και πέρα από αυτήν».
Στο άρμα ΗΠΑ – ΝΑΤΟ
Στη συμφωνία τονίζεται επίσης «η ανάγκη εμβάθυνσης των πολιτικών, οικονομικών, δεσμών ασφάλειας της Αρμενίας με άλλα κράτη της ευρωατλαντικής κοινότητας και την ευρύτερη κοινότητα δημοκρατιών».
Οι ΗΠΑ θέλουν επίσης να «διασφαλίσουν τον ενεργειακό τομέα προσανατολισμένο στην αγορά» στην Αρμενία και
σκοπεύουν να «διερευνήσουν ευκαιρίες για να αυξήσουν και να
διαφοροποιήσουν την παραγωγή και τις προμήθειες ενέργειας του Ερεβάν.
Αυτό μπορεί να συνδέεται άμεσα με το πρόσφατο αεροπορικό δυστύχημα του Αζερμπαϊτζάν που πιθανότατα ενορχηστρώθηκε από το ΝΑΤΟ προκειμένου να ωθήσει το Μπακού σε ενεργειακά έργα που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, σχεδιασμένα να πλήξουν τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της Ρωσίας.
Ο ύποπτος ρόλος του πρωθυπουργού της Αρμενίας
Έτσι, το καθεστώς του Αρμένιου πρωθυπουργού Nikol Pashinyan ενώ συμμετέχει ενεργά στην αντιρωσική εκστρατεία διαμαρτύρεται για την άρνηση της Μόσχας να διεξάγει πολέμους για αυτό.
Αυτό συμβαίνει από τότε που ο Pashinyan ανέλαβε την εξουσία με ένα πραξικόπημα το 2018 που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ.
Έκτοτε,
όχι μόνο έκοψε τους στενούς δεσμούς του Ερεβάν με το Κρεμλίνο, αλλά
έχει επίσης παραδώσει την αρχαία αρμενική γη του Artsakh (ευρύτερα
γνωστή ως Nagorno Karabakh).
Όσον αφορά τη στενότερη στρατιωτική συνεργασία,
η Ουάσιγκτον και το καθεστώς Pashinyan «επιδιώκουν την ενίσχυση της
επιβολής των ελέγχων των εξαγωγών για αγαθά διπλής χρήσης, την
ευθυγράμμιση των πλαισίων πολιτικής και την ανταλλαγή πληροφοριών», που
αποτελεί προφανή αναφορά στον περιορισμό της Ρωσίας, επισημαίνει ο Bosnic.
Όπως
αναφέρθηκε προηγουμένως, η Ουάσιγκτον και το καθεστώς Pashinyan θέλουν
επίσης «να εμβαθύνουν την ένταξη της Αρμενίας στους ευρωατλαντικούς
θεσμούς ως αμοιβαία προτεραιότητα», κάτι που μπορεί να σημαίνει μόνο
μεγαλύτερη παρουσία των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στη χώρα.
Από αυτή την άποψη,
το Πεντάγωνο υποστηρίζει ότι θέλει να «υποστηρίξει την οικοδόμηση
ικανοτήτων της Αρμενικής Υπηρεσίας Συνοριοφυλακής», παρόλο που η ρωσική FSB βοηθά την Αρμενία σε αυτό το θέμα εδώ και δεκαετίες.
Επιπλέον οι ΗΠΑ διατείνονται πως θέλουν «να ενισχύσουν τους θεσμούς και τον πόλεμο της Αρμενίας κατά της διαφθοράς»,
καθώς και «να αυξήσουν τον πολιτικό πλουραλισμό και τον διαφανή, δίκαιο
πολιτικό ανταγωνισμό στη χώρα, μεταξύ άλλων ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη
πολιτικών κομμάτων, δεξαμενών σκέψης και μη κυβερνητικών οργανώσεων». 
Το Αζερμπαϊτζάν ετοιμάζεται να εισβάλει – Πράσινο φως από Trump και Ισραήλ λόγω Ιράν
Με άλλα λόγια, το καθεστώς Pashinyan επιβάλει το εντελώς αντίθετο από αυτό που κάνει τα τελευταία χρόνια η Γεωργία.
Αυτό θα διαβρώσει περαιτέρω την κυριαρχία που έχει απομείνει στην Αρμενία και θα την παραδώσει σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η συμφωνία υπεγράφη από την κυβέρνηση Biden που φεύγει από την εξουσία, πράγμα που σημαίνει ότι
ο Trump θα μπορούσε εύκολα να την καταργήσει και να δώσει προτεραιότητα
στη βελτίωση των στρατηγικών σχέσεων με τον εχθρό της Αρμενίας, το
Αζερμπαϊτζάν.
Συγκεκριμένα, το πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής του Trump είναι σταθερά φιλο-ισραηλινό και αντι-ιρανικό.
Το
Αζερμπαϊτζάν και το Ισραήλ έχουν πολύ στενούς δεσμούς,
συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής συνεργασίας, πράγμα που σημαίνει
ότι ο Trump σίγουρα δεν θα ανταγωνιστεί μια τέτοια χώρα, ιδιαίτερα στο
πλαίσιο της στρατηγικής θέσης του Μπακού στα βόρεια του Ιράν.
Για να μην αναφέρουμε ότι η μεγάλη και ισχυρή αρμενική κοινότητα στην Αμερική είναι σταθερά υπέρ των Δημοκρατικών εδώ και δεκαετίες, κάτι που σίγουρα δεν θα ξεχάσει ο Trump.
«Με
άλλα λόγια, ακριβώς όταν σκεφτήκαμε ότι ο Nikol Pashinyan δεν θα
μπορούσε να πάρει χειρότερες γεωπολιτικές αποφάσεις, έκανε ακριβώς αυτό.
Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο ανταγωνίζεται περαιτέρω τη Ρωσία, αλλά το
κάνει σε μια εποχή που το Αζερμπαϊτζάν σκέφτεται μια εισβολή στην
Αρμενία.
Η κατανόηση της γεωπολιτικής από το καθεστώς
Pashinyan είναι τόσο φρικτή που όχι μόνο έχασε το Nagorno Karabakh, αλλά
θέτει στην πραγματικότητα την ίδια την ύπαρξη της Αρμενίας σε κίνδυνο», σημειώνει ο Bosnic.
Ο
κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, αφού η Αρμενία έχασε οριστικά την
άλλη στρατιωτική υπερδύναμη, που θα μπορούσε να τη βοηθήσει: τη Ρωσία.
