Η
επιστροφή της εθνοκεντρικής Δεξιάς στην πολιτική της Ελλάδας βρίσκεται
σε εξέλιξη και το στοίχημα πλέον είναι ο απεγκλωβισμός των δεξιών
ψηφοφόρων από την μητσοτακική ΝΔ.
Αυτή τη στιγμή έρχεται το δεξιό «κύμα» που έχει εξαπλωθεί
στην Ευρώπη έρχεται και στην Ελλάδα με καθυστέρηση ενός έτους.Πέρσι χρέωναν τη Νέα Δημοκρατία ως «δεξιό» κόμμα ενώ ο Κ. Μητσοτάκης την έχει μετατρέψει σε κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα το οποίο εξυπηρετεί κυρίως την διεθνιστική αριστερή «Woke» ατζέντα.
Αποκαλούν στα εγχώρια ΜΜΕ τη Νέα Δημοκρατία ως Κεντροδεξιά και τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα ως ακροδεξιά!
«Καθαρή» Δεξιά όμως δεν υπάρχει, ή πιο σωστά έχει εξαλειφθεί ο όρος.
Με λίγα λόγια σκοπίμως λείπουν λέξεις και ως γνωστόν όταν λείπουν οι λέξεις λείπουν και οι σκέψεις.
Γιατί το ίδιο ακριβώς εφαρμόστηκε και σε όλη την Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ.
Αυπό που αποκαλούν ως «ακροδεξιό» είναι το κλασσικό κανονικό «δεξιό».
Εάν σήμερα ζούσε ο μεγαλύτερος Γάλλος πρόεδρος όλων των εποχών, ο Σαρλ ντε Γκωλ, ο ιδρυτής του γκωλισμού, δηλαδή τις καθαρά δεξιάς πολιτικής, θα αποκαλούνταν από ένα σύνολο γραφικών αλλά επικίνδυνων ανθρώπων ως… «ακροδεξιός»!
Ακόμα και οι Αϊζενχάουερ και Ρίγκαν θα αποκαλούνταν έτσι (ή ο Τεξανός Λίντον Τζόνσον από τους Δημοκρατικούς).
Αντίθετα, τα λεγόμενα κεντροδεξιά κόμματα τύπου Νέας Δημοκρατίας (πώς εξελίχθηκε επί Κυριάκου Μητσοτάκη), είναι άχρωμα και έχουν μετατραπεί σε υποστηρικτές της «Woke» ατζέντας έχοντας εγκλωβίσει τουλάχιστον, το 70% των δεξιών ψηφοφόρων.
Γιατί πολλοί από τους δεξιούς ψηφοφόρους ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία έστω και με βαριά καρδιά θεωρώντας ότι είναι δεξιό κόμμα μην μπορώντας να κατανοήσουν αυτή την ολοκληρωτική μεταστροφή.
Πλέον όμως πολλοί από τους άλλοτε ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας που δεν μπόρεσαν να «χωνέψουν» τις επιλογές της ηγεσίας της έχουν στραφεί στα πραγματικά δεξιά κόμματα.
Ακόμα κι αν εξαιρέσουμε γραφικές προτάσεις τύπου Βελόπουλου, τα υπόλοιπα τρία κόμματα, η «Φωνή Λογικής» της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η «Νίκη» του Δημήτρη Νατσιού και οι «Σπαρτιάτες» το οποίο αποτελείται κυρίως από ψηφοφόρους του Ηλία Κασιδιάρη και των υπολοίπων, συνολικά αποτελούν πάνω από το 15% του εκλογικού σώματος.
Όπως και να το δει κανείς η Δεξιά επιστρέφει στην Ελλάδα και αναλόγως με το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών (από εκεί ξεκινούν όλα) μπορεί να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο κατά της «Woke» ατζέντας.
Στην ίδια τη Γερμανία η κυβέρνηση Σολτς, που ξεκίνησε ως ο απόλυτος υπηρέτης συγκεκριμένης ατζέντας, υπό την πίεση της ανόδου του AfD, αναγκάστηκε να υιοθετήσει την πολιτική του δεξιού κόμματος και αυτό είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη.
