1.-Ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί την χώρα φέουδό του και της συμπεριφέρεται αναλόγως. Αδιαφορεί για το κρατικό συμφέρον. Ενδιαφέρεται για το προσωπικό του. Ωστόσο, απολαμβάνει των χειροκροτημάτων ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού.
2.-Η Ελλάδα ως χώρα ανήκει στη Δύση. Το «ανήκειν» δημιουργεί υποχρεώσεις. Τις έχουν όλοι. Αλλά όλοι δεν εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο.
3.-Ο κ. Μητσοτάκης, όπως στο Ουκρανικό έτσι και στην τρέχουσα κρίση, χρησιμοποιεί υπερθετικούς τόνους για να εκφράσει την θέση της χώρας. Η θέση αυτή καθαυτή είναι προδεδικασμένη. Ο τρόπος έκφρασής της ενοχλεί. Διότι οι συμβολισμοί διαδραματίζουν ρόλο σε όλους. Δεν έχει, μόνο, η Ελλάδα το προνόμιο αυτό. Το περιεχόμενο μιας δημόσιας δήλωσης σε θέματα εξωτερικής πολιτικής αντανακλά την θέση της χώρας. Ο τόνος και το ύφος ξεπερνά το νόημα. Στέλνει άλλου είδους μηνύματα. Πολιτικής και διπλωματικής σοβαρότητας ή αγοραίου διπλωματικού επαρχιωτισμού.
4.-Στη διαμάχη Ισραήλ-Ιράν η Ε.Ε. πήρε θέση και η θέση συνάδει και με την ελληνική. Η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και οι συνεργασίες που συνήψε με το Ισραήλ επέβαλαν την υποστήριξή του. Η διπλωματία, όμως είναι τέχνη και, μάλιστα, υψηλή τέχνη. Η εκλεπτυσμένη άσκησή της κρατά τις επιβαλλόμενες ισορροπίες. Η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον από την αστάθεια στη Μέση Ανατολή. Οτιδήποτε την αποσταθεροποιεί είναι καταδικαστέο. Οπότε η επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ ήταν καταδικαστέα ενέργεια.
5.-Καταδικαστέες, όμως, είναι και οι ενέργειες του Ισραήλ να εξοντώνει Ιρανούς αξιωματούχους.
6.-Η κρίση προκλήθηκε από την εγκληματική, δολοφονική, τρομοκρατική ενέργεια της Χαμάς. Αλλά επεκτάθηκε και απειλεί με έναν περιφερειακό πόλεμο εξαιτίας του Ισραήλ. Οι ακραίες φωνές στο Ισραήλ, που, ίσως, δεν είναι και τόσο ακραίες, υποστηρίζουν ότι το θέμα της αναλογικότητας στα χτυπήματα τελείωσε στις 7 Οκτωβρίου. Είναι μια επικίνδυνη θέση.
7.-Αντιλαμβανόμενο την περιθωριοποίηση στην οποία έχει περιέλθει με τις ακραίες ενέργειές του, αλλά και το γεγονός ότι μόνο του δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με το Ιράν, η ισραηλινή ηγεσία προτείνει έναν διεθνή συνασπισμό κατά του Ιράν στη βάση ότι το Ιράν απειλεί της ειρήνη στην περιοχή. Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως το Ισραήλ είναι άμοιρο ευθυνών για την αποσταθεροποίηση της περιοχής;
8.-Το ερώτημα είναι ποιους θα περιλαμβάνει αυτός ο συνασπισμός; Και αν προταθεί η Αθήνα τι θα κάνει; Θα συμμετάσχει; Και επανέρχομαι στην λεπτότητα με την οποία πρέπει να ασκείται η διπλωματία και η εξωτερική πολιτική. Οι μεγαλόστομες δηλώσεις οδηγούν, ενίοτε, και σε αδιέξοδα.
9.-Το Ισραήλ πρέπει να υπάρξει ως χώρα σε ένα ασφαλές, ειρηνικό και βιώσιμο περιβάλλον. Απαιτείται άμεση κατάπαυση του πυρός και αυτό εξαρτάται από το Ισραήλ. Αν το Ισραήλ σταματήσει τις επιχειρήσεις στη Γάζα με την παράλληλη απελευθέρωση των ομήρων μπορεί να αρχίσει μια διαδικασία ειρηνικής επίλυσης του παλαιστινιακού προβλήματος. Το Ισραήλ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα ζήσει σε ειρηνικό περιβάλλον αν δεν λυθεί το παλαιστινιακό. Αν δεν υπάρξει βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος. Η λύση αυτή συμφέρει, πρωτίστως, το ίδιο. Το διεθνές περιβάλλον γίνεται πιο σύνθετο και οι διαμορφούμενες εξελίξεις δεν θα ευνοήσουν τις σημερινές θέσεις του Ισραήλ. Συμφέρει στο Ισραήλ να επιδιώξει, ειλικρινά, ένα παλαιστινιακό κράτος. Τώρα που οι περιστάσεις, ακόμη, το ευνοούν.
10.-Ο επικίνδυνος αστάθμητος παράγων και για το Ισραήλ και για την περιοχή είναι η Τουρκία. Στο Ισραήλ θα πρέπει να αναλογιστούν σε πόσο πιο δύσκολη κατάσταση θα βρίσκονταν σήμερα αν η βοήθεια που παρείχαν στην Τουρκία το 1974 οδηγούσε στην κατάληψη ολόκληρης της μεγαλονήσου από τα τουρκικά στρατεύματα. Σήμερα, το Ισραήλ έχει απέναντί του την Τουρκία και δίπλα του την Κύπρο και την Ελλάδα.
Είναι προς το συμφέρον του να βοηθήσει στην απελευθέρωση της Κύπρου από τα στρατεύματα κατοχής. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα βρεθούν απέναντι στο Ισραήλ για πολλούς λόγους. Η Τουρκία, μόνο συγκυριακά μπορεί να συνταχθεί μαζί του. Ας σκεφθεί τι το συμφέρει.
11.-Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει ένα βιώσιμο Ισραήλ σε ένα σταθερό περιβάλλον. Πρέπει, όμως, να υποστηρίξει και τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Στην Αθήνα επειδή τα διέλυσαν όλα, διέλυσαν και την παράδοση της ελληνικής διπλωματίας να εκφράζει τις θέσεις της χώρας με διπλωματική αβρότητα. Μεταξύ των πολλών κακών που έχει κάνει ο Μητσοτάκης είναι ότι διάβρωσε και τον διπλωματικό τρόπο έκφρασης των θέσεων της Ελλάδας. Φέρνει πολλές φορές την χώρα σε αδιέξοδο και αμηχανία. Στην διαμάχη του με το Ιράν η Αθήνα μπορεί να υποστηρίξει το Ισραήλ και στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχει μαζί του. Αλλά το Ιράν δεν είναι εχθρική χώρα προς την Ελλάδα. Και στο κυπριακό και στην Ισλαμική Συνδιάσκεψη έχει πάρει θέσεις ευνοϊκές προς την χώρα μας. Χρειάζεται προσεκτικότερη διατύπωση των ελληνικών θέσεων. Όχι οι αγοραίοι μητσοτακισμοί ή οι γελοιότητες του υπουργού υγείας.
