Ο θύτης και το θύμα...


Γράφει ο "Κλεισθένης".

Μερικές σκέψεις απλού ανθρώπου με αφορμή το ειδεχθέστατο έγκλημα στα γλυκά νερά.

Σε όλα τα εγκλήματα ο θύτης "υπερέχει" του θύματος.

Ο θύτης επιλέγει τον κατάλληλο χρόνο ενώ το θύμα αιφνιδιάζεται.

Ο θύτης γνωρίζει τι πρόκειται να κάνει. Το έχει μελετήσει, είναι αποφασισμένος.

Σε αντίθεση το θύμα αγνοεί το επερχόμενο γεγονός, είναι απροετοίμαστο.

Ο θύτης είναι συνήθως οπλισμένος ενώ το θύμα άοπλο.

Πως προστατεύεται το θύμα;

"Οχυρώνει" το σπίτι του με πόρτες ασφαλείας και κάγκελα.  Δυστυχώς ο θύτης ξεπερνά αυτά τα εμπόδια, θα βρει τρόπο να εισβάλει στο σπίτι.

Το θύμα δεν μπορεί να κατέχει όπλο, είναι παράνομο. Ο θύτης, όντας στην παρανομία, διαθέτει όπλο.

Στην περίπτωση ανθρωποκτονίας το θύμα χάνει την ζωή του ενώ ο θύτης παραμένει ζωντανός και αν συλληφθεί θα καταδικαστεί σε κάποια ποινή φυλάκισης και σύμφωνα με τους υπάρχοντες νόμους θα αφεθεί πολύ γρήγορα ελεύθερος.

Διάβασα ότι πολίτες συνέλαβαν κλέφτη ο οποίος είχε συλληφθεί 102 φορές. ΝΑΙ, 102 φορές.

Ακούω κάποιες προτάσεις για επαναφορά της θανατικής ποινής.

Άλλοι προτείνουν να επιτρέπεται η οπλοκατοχή και οπλοχρησία μέσα στο σπίτι από το θύμα που βρίσκεται σε κατάσταση αμύνης.

Προσωπικά διαφωνώ με αυτές τις προτάσεις.

Όπου εφαρμόστηκε η θανατική ποινή δεν εμπόδισε τα ειδεχθή εγκλήματα.

Όσον αφορά την οπλοκατοχή, απλά θα αναφέρω πόσες ανθρωποκτονίες έχουν γίνει με κυνηγητικά όπλα.

Η θέση μου είναι ότι το έγκλημα το γεννά η κοινωνία, ακόμη και  το ειδεχθές.

Η εγκληματικότητα είναι κοινωνικό θέμα και δεν μειώνεται με νόμους και ποινές.

Ας ανοίξει επιτέλους ένας κοινωνικός διάλογος για το πως θα μειωθεί η εγκληματικότητα και τι πρέπει να κάνει η κοινωνία γι' αυτήν.

Ένα απλό παράδειγμα. Να κοπούν οι ταινίες και οι σειρές που παρουσιάζει η τηλεόραση, όπου ο εγκληματίας απολαμβάνει "χλιδάτη" ζωή δίνοντας λάθος πρότυπο στους νέους. Να απαγορευτούν οι ταινίες και οι σειρές που "βρίθουν" από βία και δολοφονίες.

Ας γίνει τουλάχιστον αυτό για αρχή.-