Ο
πλανήτης έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου οικονομική καθίζηση από την
οποία οι κάτοικοί του και ειδικότερα αυτοί της Ελλάδας, θα κάνουν πάνω
από μια δεκαετία για να συνέλθουν αν όχι και περισσότερο.Αυτό όμως που προκαλεί ιδιαίτερη απορία είναι γιατί εν τέλει γίνεται αυτό, αφού στο σύνολο των κρουσμάτων παγκοσμίως αυτή την στιγμή, το 99% είναι... ασυμπτωματικό και μονάχα 1% παρουσιάζει ήπια ή σοβαρά συμπτώματα!
Προσοχή, από το 1% ένα μέρος είναι ήπια συμπτώματα και το υπολοιπο σοβαρά. Όπως επίσης ένα μέρος από τα σοβαρά συμπτώματα καταλήγει σε... fatalities (θανάτους). Δηλαδή οι θάνατοι αποτελούν ένα πολύ μικρότερο ποσοστό από αυτό το 1%.
Επίσης εδώ να προσθέσουμε ότι το 1% των ήπιων ή σοβαρών συμπτωμάτων δεν έχει να κάνει με την διάδοση του ιού. Όσο και να διαδίδεται ο ιός πάλι 1% θα είναι (αυτά καταλαβαίνουμε με την δική μας αντίληψη, αν κάποιος στην κυβέρνηση καταλαβαίνει κάτι άλλο να μας το επιχειρηματολογήσει).
Aυτά δεν τα λέμε εμείς αλλά η επίσημη παγκόσμια καταμέτρηση . Εμείς απλώς αναρωτιόμαστε με αυτά που δείχνουν οι αριθμοί. Ούτε φυσικά υποστηρίζουμε απόψεις του στιλ ότι δεν υπάρχει ο ιός κ.α. Υπάρχει, προκαλεί νόσο, ενίοτε βαριά, το ζήτημα είναι σε τι κλίμακα το κάνει αυτό για να τεθεί ο κόσμος στον «πάγο» για πολλά χρόνια, γιατί η όποια ανάκαμψη δεν θα γίνει σε λίγους μήνες όπως διαδίδουν τα ΜΜΕ...
Διαβάζοντας με προσοχή τους αριθμούς από την παγκόσμια καταμέτρηση βλέπουμε πως στα 23.120.802 ανέρχονται τα κρούσματα κορωνοϊού διεθνώς και στους 803.213 οι θάνατοι.
Όμως στην αρχή τα κρούσματα που καταμετρούνταν ήταν πολύ λιγότερα διότι γινόντουσαν ελάχιστα τεστ (άλλωστε ακόμα οι γιατροί δεν ήταν σίγουροι αν είχαν αξιόπιστα τεστ για να κάνουν την δουλειά τους). Αυτό σημαίνει ότι η συνολική θνησιμότητα είναι στην ουσία πολύ μικρότερη σε ποσοστά επί των κρουσμάτων.
Τώρα που έχουν παγκοσμίως αυξηθεί τα τεστ συνολικά 15.714.993 άνθρωποι έχουν αποθεραπευτεί ενώ από τα περιστατικά που θεωρούνται ενεργά, δηλαδή 6.602.596, το 99% έχει ήπια συμπτώματα ενώ μόνο το 1% δηλαδή 61.849 άτομα παρουσιάζουν σοβαρή ή κρίσιμη συμπτωματολογία.
Ας μην θίξουμε το ερώτημα το ποιοι πεθαίνουν πραγματικά από τον κορωνοϊό, ή από υποκείμενα νοσήματα, ή επειδή ο κορωνοϊός προκάλεσε επιπλοκές που ενεργοποίησαν άλλες αδυναμίες.
Μέχρι τώρα οι ΗΠΑ κατέχουν την πρωτιά με 5.796.727 κρούσματα και 179,200 θανάτους. Στη Βραζιλία καταγράφονται 3.536.488 περιστατικά κορωνοϊού και οι θάνατοι ανέρχονται στις 113,454.
Στην Ινδία 2.975.701 είναι τα περιστατικά και ως τώρα 55.928 άνθρωποι απεβίωσαν. Στη Ρωσία τα περιστατικά είναι 946,976 και οι θάνατοι 16.189. Στη Νότια Αφρική τα κρούσματα είναι 603.338 και 12.843 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της ασθένειας.
Όμως σε χώρες με τεράστιους πληθυσμούς και ειδικότερα στην Ινδία του 1,353 δισ. κατοίκων, οι απώλειες φαντάζουν πολύ λίγες.
Ένας θάνατος πάντα είναι θλιβερός, αλλά το να σταματήσει να ζει ο πλανήτης είναι άλλο ζήτημα. Όπως επίσης το να επιβληθεί έλεγχος στον τρόπο ζωής των ανθρώπων και να απειλούνται για ότι λένε και ότι σκέφτονται επί του ζητήματος αυτού.
Να θυμίσουμε ότι ομάδες στα κοινωνικά δίκτυα που τα μέλη τους δεν θέλουν να πηγαίνουν στο σχολείο τα παιδιά τους φορώντας μάσκα καθημερινά και πολλές ώρες, έχουν ήδη στοχοποιηθεί και ερευνώνται από τις Αρχές!
Βάσει Συντάγματος ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει και να λέει ότι θέλει. Το κοινό αποφασίζει και κρίνει όχι η εκάστοτε κυβέρνηση επειδή της «χαλάει» το αφήγημα ο αντίλογος και η εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία.
Εδώ θα πρέπει να πούμε στην κυβέρνηση τα εξής: Πρώτον έχουν δικαίωμα να μιλάνε όλοι σε αυτή την χώρα (και σε κάθε δημοκρατική χώρα με δυτικού τύπου αντιπροσωπευτική Δημοκρατία) βάσει Συντάγματος και όχι μόνο οι «ειδικοί».
Δεύτερον, χιλιάδες επιστήμονες έχουν εντελώς αντίθετες απόψεις από τους «επιστήμονες» της κυβέρνησης αλλά και όλων των κυβερνήσεων και τρίτον μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, η επιτροπή των... σοφών εισηγείται που σημαίνει, προτείνει και δεν υποχρεώνει την κυβέρνηση να πάρει αυτά τα μέτρα.
Τέταρτον, οι αποφάσεις είναι της κυβέρνησης. Άρα πολιτικές αποφάσεις. Δεν είναι των «ειδικών». Οι «ειδικοί» εισηγούνται. Η κυβέρνηση αποφασίζει και οι αποφάσεις της τίθενται υπό την κριτική των πολιτών.
Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στις δημοκρατίες. Αν δοθεί διαταγή από την κυβέρνηση και δεν υπακούσουν οι πολίτες, τότε και μόνο τότε, τίθεται ζήτημα ποινικής δίωξης. Και πάλι όμως η κυβέρνηση θα κριθεί για αυτά που διατάζει από τους πολίτες. Εάν δεν μπορεί να κριθεί τότε παύει να είναι δημοκρατική εκλεγμένη κυβέρνηση.
Εδώ έχουμε τους «ειδικούς» να μην παίρνουν την ευθύνη για τα όσα «ειδικά» λένε και να μην υπογράφουν, αλλά να προτείνουν στα... αυτιά των κυβερνώντων και έτσι φυσικά αποφεύγουν τις όποιες ποινικές ευθύνες, έχουμε επίσης τους κυβερνητικούς να λένε «εμείς κάνουμε ότι μας λένε οι επιστήμονες» οπότε ούτε αυτοί φέρουν ποινική ή αστική ευθύνη.
Αντίθετα με βάσει τα όσα γίνονται γνωστά θα κυνηγηθούν οι διαχειριστές ομάδων στα social media επειδή βάσει Συντάγματος εκφέρουν την άποψή τους.
Kι όλα αυτά λόγω του 1% των βαριά νοσούντων σε όλη την Γη.
Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
