Γράφει ο Κλεισθένης.
Μερικές ασθένειες όντως δεν κάνουν διακρίσεις, πλούσιος ή φτωχός μπορεί να αρρωστήσεις.
Παράδειγμα ο κορωνοϊός covid 19, που μας βασανίζει.
Υπάρχουν όμως ασθένειες που πράγματι είναι ασθένειες των φτωχών και δεν κινδυνεύουν απ' αυτές οι πλούσιοι.
Ασθένειες που έχουν σχέση με την πρόσβαση σε καθαρό νερό, την ύπαρξη αποχετευτικού δικτύου, την έλλειψη τροφής, (χολέρα, τύφος κτλ). Εδώ οι εξουσιάζοντες την ανθρωπότητα τι κάνουν; Δυστυχώς πολύ λίγα, από ασήμαντα έως μηδαμινά.
Η διάκριση είναι όμως σαφής στον τρόπο αντιμετώπισης μιας αρρώστιας , στην θνησιμότητα και στην ποιότητα ζωής αν η αρρώστια αφήσει μη αναστρέψιμες βλάβες.
Στον τρόπο αντιμετώπισης:
Αν αρρωστήσει, ο μη γένοιτο, ένας πλούσιος, θα τύχει της καλύτερης περίθαλψης, αφού θα έχει την δυνατότητα να νοσηλευτεί στο καλύτερο νοσοκομείο, έχοντας την καλύτερη όσο και την ακριβότερη θεραπεία. Μπορεί να πληρώσει αφού έχει.
Απ' εναντίας ο φτωχός αν μπορέσει, θα νοσηλευτεί σε ένα δημόσιο νοσοκομείο με τις ελλείψεις που έχει και θα πάρει τα φθηνότερα φάρμακα λόγω των περικοπών στα νοσοκομεία όπου γης.
Στην θνησιμότητα:
Η θνησιμότητα των φτωχών είναι μεγαλύτερη αυτής των πλουσίων για το ίδιο νόσημα. Ο λόγος είναι προφανής. Οι πλούσιοι, επειδή πληρώνουν, θα τύχουν καλύτερης περίθαλψης και θεραπείας. (Δεν γνωρίζω αν ο Π.Ο.Υ έχει κάνει σχετικές μελέτες).
Στην ποιότητα ζωής:
Εδώ η διαφορά είναι καταφανής. Ας φανταστούμε την ποιότητα ζωής ενός φτωχού που θα μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι και ενός πλουσίου. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
Επειδή οι σύγχρονες και πολιτισμένες κοινωνίες οφείλουν να προφυλάσσουν την υγεία των μελών τους, πλουσίων και φτωχών, πρέπει τα συστήματα υγείας να διατηρούνται σε αξιόμαχη κατάσταση. Όχι ευκαιριακά "μπαλώματα" μόνο τώρα με την πανδημία. Μην ξεχνάμε ότι η σημερινή πανδημία δεν θα είναι η μόνη, στο μέλλον θά'χουμε κι άλλες. Ούτε οι ασθένειες θα εκλείψουν ούτε οι ιοί.
Πιέζουμε όσο και όπως μπορούμε και απαιτούμε αξιόμαχο ΕΣΥ. Αδιαφορούμε για το κόστος. Η υγεία πάνα απ' όλα.
