Γράφει ο Κλεισθένης.
Ας μεταφερθούμε νοερά στο διαμέρισμα μιας τετραμελούς οικογένειας, με δύο ανήλικα παιδιά, με μόνο μία τουαλέτα και μόνο μία τηλεόραση. Ο άντρας, η κολώνα του σπιτιού έχασε την δουλειά του λόγω κορωνοϊού. Η γυναίκα είναι νοικοκυρά. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο λόγω κορωνοϊού.
Πρώτη Ομηρική μάχη το πρωί. Ποιος θα πρωτομπεί στην τουαλέτα. Ο άντρας του σπιτιού έχει βέβαια ορίσει τρίλεπτη χρήση της τουαλέτας αλλά αυτό παραβιάζεται.
-"Γυναίκα, πέρασε το τρίλεπτο, θα βγεις επιτέλους;"
-"Σιγά άνθρωπέ μου, μισοχεσμένη θα με βγάλεις;".
Δεύτερη Ομηρική μάχη. Ποιος θα πάρει το τηλεκοντρόλ. Ο άντρας θέλει να δει ειδήσεις, η γυναίκα την Μενεγάκη και τα παιδιά παιδικά.
-"Άνοιξε χριστιανέ μου το ραδιόφωνο να ακούσεις ειδήσεις;"
-"Ειδήσεις χωρίς εικόνα; Δεν έχει γούστο".
-"Το έλεγα εγώ, πρέπει να πάρουμε και δεύτερη τηλκεόραση"
-"Με τι όρε γυναίκα; Με τρίχες απ' τ' @ρχίδι@ μου;"
Φυσικά αυτά τα μικροπροβλήματα υπήρχαν και πριν τον κορωνοϊό, απλά τώρα και με την παραμονή των παιδιών στο σπίτι, οξύνθηκαν.
Ένα άλλο μικροπρόβλημα είναι πως θα γίνει η ολιγόλεπτη αναγκαία έξοδος των παιδιών.
Εδώ ο κορωνοϊός χωρίζει τις οικογένειες.
Η μητέρα με το ένα παιδί βγαίνουν για την μικρή βόλτα και έπεται ο πατέρας με το άλλο παιδί.
Φυσικά τα παιδιά διαπληκτίζονται ποιο θα βγει πρώτο και ποιο θα βγει με τη μαμά και ποιο με το μπαμπά.
Άλλο μικροπρόβλημα οι επισκέψεις.
-"Αγάπη μου, το απόγευμα θά'ρθει η μάνα μου να μας δει".
-"Τρελάθηκες γυναίκα; Αυτή είναι γεμάτη κορωνοϊό".
-Το ξέρω πως δεν συμπαθείς τη μάνα μου".
-"..........".
Υπομονή, μπόρα είναι θα περάσει.-
