Για
τον Τσιόδρα δεν έχω μιλήσει. Αρχικά μου φάνηκε ένας σοβαρός και
μετρημένος άνθρωπος, μου άρεσε που δεν είχε πανικό και υψηλούς τόνους
όταν μιλούσε.
Δρ Ελένη Παπαδοπούλου.
Παρακολουθώντας
τον όμως αυτούς τους μήνες θα πω κάτι που και μου έχει κακοφανεί πολύ
και σε τελική δεν το θεωρώ και χαρακτηριστικό επιστήμονα αυτό.
Το
πρώτο είναι ότι μιλά με βεβαιότητες, τις οποίες ο ίδιος αναιρεί λίγο
μετά. Λυπάμαι, αλλά δεν είσαι σοβαρός οταν τον Γενάρη λες “ο ιός δεν
είναι μεταδοτικός” και μετά συστήνεις αυστηρές καραντίνες, γιατί “είναι
πολύ μεταδοτικός”.
Δεν
είσαι σοβαρός όταν επιμένεις ότι η μάσκα δεν είναι για τον γενικό
πληθυσμό με ένα σωρό επιχειρήματα και μετά επιμένεις ότι πρέπει να
φοράμε μάσκα.
Δεν
είσαι σοβαρός όταν λες κλείνουμε τα σχολεία, γιατί τα παιδιά είναι
επικίνδυνοι ασυμπτωματικοί φορείς που διασπείρουν εύκολα τον ιό και μετά
από δύο μήνες λες “όχι, δεν είναι”.
Ένας
σοβαρος επιστήμονας θα έλεγε “δεν ξέρουμε γίνονται έρευνες (γιατί αυτή
είναι η αλήθεια), μάλλον συμβαίνει αυτό, κάποιοι λένε αυτό, κάποιοι
άλλοι εκείνο, το μελετάμε τέλος πάντων” και όχι να μου βγαίνεις με
θέσφατα, χωρίς να έχεις ούτε μία δική σου έρευνα για το θέμα – πώς να
προλάβεις άλλωστε αφού κάθε μέρα είσαι στα κανάλια – τα οποία αναιρείς
χωρίς ντροπή λίγο αργότερα.
Ένας
σοβαρός επιστήμονας επίσης δεν θα αναλάμβανε τον ρόλο του εκφωνητή της
στήλης κηδειών της επικράτειας. Ο γιατρός δεν είναι το porte-parole
καμίας κυβέρνησης. Ναι, να συμμετέχει σε ένα πάνελ με άλλους
επιστήμονες, να ακούσουμε όλες τις απόψεις, να βγει να πει την άποψη
του, αλλά όχι να διαβάζει τα δελτία τύπου.
Παρά
τις αρχικές καλές εντυπώσεις, λυπάμαι, αλλά από μένα είναι ΟΧΙ. Εντελώς
άκυρος. Πρόκειται για άνθρωπο που δε σέβεται την δική του επιστημονική
ιδιότητα. Και αφού δεν τη σέβεται ο ίδιος αναιρώντας συνεχώς τον εαυτό
του και παρουσιάζοντας κάθε φορά την άποψη του ως θέσφατο, δεν κατανοώ
γιατί πρέπει να τον σεβαστώ εγώ.
Πηγή: 