Το προσφυγικό - μεταναστευτικό, είναι πρώτα και κύρια, ανθρωπιστικό πρόβλημα και όχι ιδεολογικό με την έννοια που το αντιλαμβάνονται ορισμένοι.
Στο κυρίαρχο δυτικό καπιταλιστικό σύστημα, με την αδυναμία των λαών να αντιληφθούν τους σχεδιασμούς των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και τις ατζέντες που ακούσια υπηρετούνται από τις προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές, το να εξωραΐζεις τους ανθρώπους αυτούς, σε ταξικούς συμμάχους ή βαρβάρους εισβολείς δείχνει ανωριμότητα και πολιτική αφέλεια.
Η διαχείριση του προβλήματος στα παρόντα πλαίσια του υπάρχοντος παγκόσμιου καπιταλισμού απαιτεί
1. Κυρίαρχο εθνικά ανεξάρτητο κράτος με οργανωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
2. Ανθρωπιστική αντιμετώπιση με αποκλειστική κρατική μέριμνα. (Όχι ΜΚΟ)
3. Πολιτική στρατηγική λύσης με σχεδιασμό και εναλλακτικά σενάρια.
4. Εφαρμογή του υπάρχοντος διεθνούς δικαίου χωρίς τους σημερινούς περιορισμούς της ΕΕ.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτήν την ώρα και για όσο διάστημα θα είμαστε δέσμιοι της Ε.Ε., η χώρα μας και ο λαός μας, δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τον εθνικό της προϋπολογισμό.
Και με αυτά τα δουλοπρεπή, δωσιλογικά πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν την τελευταία δεκαετία, προβλήματα όπως το μεταναστευτικό, θα αποτελούν για τους διεθνείς και ντόπιους καπιταλιστές, ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα εκμετάλλευσης του λαού μας.
Την ίδια ώρα ιδιωτικές και υπόπτως χρηματοδοτούμενες οργανώσεις ΜΚΟ, θα δρουν ανεξέλεγκτα εξυπηρετώντας την ατζέντα του χρηματοδότη τους και των συμφερόντων που εκπροσωπεί.
Εκτός και αν μου βρείτε καπιταλιστή που χρηματοδοτεί για την ψυχή της μάνας του ή αν πιστεύετε ότι αυτές οι οργανώσεις αυτοχρηματοδοτούνται από τους εργαζόμενους σε αυτές (Λέμε και κανένα ανέκδοτο για να γελάσουμε).
Αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για όλη αυτή την κατάσταση, είναι οι πρόσφυγες - μετανάστες.
Κι αυτοί είναι άνθρωποι όπως κι εμείς, με μία διαφορά! Είναι κατατρεγμένοι από πολέμους και δυστυχία.
Ως άνθρωποι προφανώς δεν είναι όλοι καλοί, όπως και εμείς.
Αυτό όμως μπορεί να το διαχειριστεί ένα κυρίαρχο και ευνομούμενο κράτος.
Όταν όμως το κράτος που τους υποδέχεται είναι μισοδιαλυμένο και υπό οικονομική και πολιτική κατοχή.
Είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που το ενδιαφέρει είναι η ευνομία και η τήρηση των νόμων προς όλες τις πλευρές είτε Έλληνες είτε μετανάστες.
Αντιθέτως εξυπηρετούνται από τον παραπλανητικό αποπροσανατολισμό του λαού από τον πραγματικό εισβολέα και δημιουργό των δεινών του, μετατρέποντας τους πρόσφυγες, σε εξιλαστήρια θύματα - εχθρούς.
Όταν το κράτος διοικείται από ανθρώπους που υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα και όχι του λαού, όταν οι πολιτικές του φτωχοποιούν τον λαό και διαχειρίζονται τους πολίτες και τους μετανάστες ως ζωικό κεφάλαιο, η μοίρα του λαού μας, μέ ή χωρίς πρόσφυγες - μετανάστες, είναι η δουλοποίηση του.
Οι μετανάστες νόμιμοι και παράνομοι δεν είναι αδέρφια μας ούτε ταξικοί σύμμαχοι, είναι όμως άνθρωποι δυστυχισμένοι, που αναζητούν καλύτερη μοίρα μέσα στον δυτικό καπιταλισμό και ως ανθρώπους τους βλέπουμε ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας.
Όπως ακριβώς θα θέλαμε να βλέπουν κι εμάς σε μια αντίστοιχη κατάσταση.
Δεν λέω κάτι καινούριο (τουλάχιστον για όσους με γνωρίζουν). Η λύση ΚΑΙ του μεταναστευτικού αλλά και των υπολοίπων προβλημάτων του λαού, ξεκινά από την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Και αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ εντός της Ε.Ε. όσους πρόσφυγες -μετανάστες κι αν σφάξετε όσα παιδιά κι αν πνίξετε.
Πηγή:
