Στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της Αρχαίας Αθήνας ο πληθυσμός ήταν χωρισμένος σε φυλές, φατρίες, γένη και τάξεις. Ο διαχωρισμός των Αθηναίων αρχικά γινόταν με βάση την καταγωγή ή την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του πολίτη.Ο μέχρι τότε διαχωρισμός των Αθηναίων σε φυλές, φατρίες και γένη που στηριζόταν κυρίως στην καταγωγή ελλόχευε τον κίνδυνο να δημιουργούνται μεγάλες ομάδες που μπορούσαν να ασκούν εξουσία κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Οπότε, ο Κλεισθένης διαχώρισε τους πολίτες της Αθήνας σε δέκα φυλές με βασικό κριτήριο τον τόπο διαμονής τους.
Η Αττική γη τότε χωρίστηκε σε τρεις εδαφικές περιφέρειες, στο Άστυ, στα Μεσόγεια, και στα Παράλια. Η κάθε εδαφική περιφέρεια διαιρέθηκε σε δέκα ομοιόμορφα μικρότερα τμήματα, τις λεγόμενες τριττύες. Έτσι σχηματίστηκαν συνολικά 30 τριττύες που η κάθε μία περιλάμβανε έναν αριθμό ομόρων δήμων. Δημιουργήθηκαν ακόμη δέκα φυλές, σε κάθε μία από τις οποίες ανήκαν τρεις τριττύες, μία από κάθε εδαφική περιφέρεια.
Στις νέες φυλές δόθηκαν τα ονόματα επωνύμων ηρώων παλαιότερων βασιλέων των Αθηνών: Αιαντίς, Αιγιίς, Ακαμαντίς, Αντιοχίς, Ερεχθηίς, Ιπποθωντίς, Κεκροπίς, Αεωντίς, Οινηίς και Πανδιονίς.
Οι πολίτες της κάθε φυλής, οι φυλέτες, προέρχονταν από ανομοιογενείς περιοχές και καλούνταν να συνεργαστούν στην εκλογή των αντιπροσωπευτικών οργάνων τους. Η κάθε φυλή εξέλεγε το δικό της άρχοντα, το φύλαρχο, το γραμματέα της φυλής και προσδιόριζε τους εύπορους φυλέτες που θα αναλάμβαναν τη χορηγία στις λειτουργίες της πόλεως. Ακόμη, εκλεγόταν ένας στρατηγός για κάθε φυλή, επιλέγονταν με κλήρωση 50 βουλευτές για να συμμετέχουν στο σώμα των πεντακοσίων και να ασκήσουν την Πρυτανεία για 36 ημέρες, αλλά και οι ιερατείες πλέον κληρώνονταν στα πλαίσια της φυλής.
Πηγή: Διώτη Αμαλία
Πηγή:
