Μια νέα έρευνα 36 σελίδων από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία
σκιαγραφεί την πρώτη επίσημη προειδοποίηση της οργάνωσης εναντίον αυτού
του φαινόμενου που αναφέρεται και ως τοξική αρρενωπότητα.
Η εργασία, με τίτλο «Οδηγίες της APA για την ψυχολογική πρακτική με αγόρια και άνδρες», παρουσιάστηκε στο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού της, Monitor on Psychology. Στόχος της είναι να βοηθήσει τους παρόχους υπηρεσιών με άνδρες ασθενείς, «παρά τις κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να βλάψουν την ψυχική υγεία».
Οι κατευθυντήριες γραμμές, που αναπτύχθηκαν από πολλούς ειδικούς μεταξύ των ετών 2005-2018, είναι δηλώσεις που προτείνουν ή συνιστούν συγκεκριμένη επαγγελματική συμπεριφορά, δεοντολογία για τους ψυχολόγους και διαφέρουν από τα πρότυπα, τα οποία θεωρούνται «υποχρεωτικά και μπορεί να συνοδεύονται από μηχανισμό επιβολής», σύμφωνα με την έκθεση.
Μια από τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της προειδοποιεί ενάντια στην «ιδεολογία της τοξικής αρρενωπότητας».
Η παραδοσιακή αρρενωπότητα, όπως την ορίζει η APA, αναφέρεται στις γνωστικές ιδιότητες της αρρενωπότητας «που έχουν κυριαρχήσει σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, όπως: σεξισμός, αποφυγή εμφάνισης αδυναμίας και συναισθήματος, περιπέτεια, κίνδυνος και βία». Οι συμπεριφορές επηρεάζονται συχνά από κοινωνικούς, πολιτιστικούς και συμφραζόμενους κανόνες, είτε πρόκειται για κοινωνικοποίηση από φίλους, είτε για μίμηση συμπεριφοράς γονέων είτε για υιοθέτηση απεικονίσεων μέσων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παραδοσιακή αρρενωπότητα, μπορεί να περιορίσει την ψυχολογική ανάπτυξη των ανδρών, να επηρεαστεί αρνητικά την ψυχική υγεία και να οδηγήσει σε σύγκρουση μεταξύ των φύλων, όλα τα οποία έχουν εξεταστεί σε προηγούμενη έρευνα. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα αγόρια είναι δυσανάλογα πιο πιθανό να έχουν μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο – και οι άνδρες, υπερβολικά εκπροσωπούμενοι στις φυλακές, έχουν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να διαπράξουν βίαια εγκλήματα ή να πέσουν θύματα βίαιων εγκλημάτων.
Η ιδεολογία έχει συνδεθεί και με προβλήματα σωματικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών προβλημάτων, της κατάχρησης ουσιών και της πρώιμης θνησιμότητας, για να μην αναφέρουμε γενικά ζητήματα ποιότητας ζωής.
Μια πρωτοποριακή μελέτη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας το 2017, έδειξε ότι η έκθεση σε άκαμπτα πρότυπα για το φύλο που μπορεί να τεθούν σε παιδιά έως την ηλικία των 10 ή 11 ετών, αυξάνει την πιθανότητα των αγοριών να υποφέρουν ή να οδηγηθούν στην αυτοκτονία. Συνολικά, οι άνδρες είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να αυτοκτονήσουν από τις γυναίκες.
Ωστόσο, πολλοί άνδρες δεν ζητούν βοήθεια όταν το χρειάζονται, και αν το κάνουν, δυσκολεύονται να βρουν θεραπεία που να είναι ευαίσθητη στο φύλο.
«Όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον πολύπλοκο ρόλο της αρρενωπότητας στις ζωές διαφορετικών αγοριών και ανδρών, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι το φύλο είναι ένα μη δυαδικό κατασκεύασμα που διακρίνεται από το σεξουαλικό προσανατολισμό», σημειώνουν οι ερευνητές. «Ιστορικά, η παραδοσιακή αρρενωπότητα έρχεται με μια ετεροκανονική παραδοχή, η οποία «μπορεί να αποκλείσει κάποια ομοφυλόφιλα, αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μη-δυαδικά ως προς το φύλο άτομα από μια εγγενή έννοια της ανδρικής ταυτότητας (APA, 2015), οδηγώντας στην πίεση να υιοθετήσουν κυρίαρχους αρσενικούς ρόλους ώστε να μειώσουν τα συναισθήματα του μειονοτικού στρες».
Οι άνδρες από περιθωριοποιημένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των εθνοτικών μειονοτήτων, είναι επίσης συχνά στόχοι πρόσθετων στερεοτύπων και συνήθως χαρακτηρίζονται ως «επιθετικοί» από την κοινωνία, ακόμη και αν συμμετέχουν σε θετικές συμπεριφορές.
Οι ψυχολόγοι, όπως συνιστά η APA, πρέπει να επιδιώξουν να κατανοήσουν όχι μόνο τις περιπλοκές της αρρενωπότητας και το πλαίσιο της, αλλά και να ενθαρρύνουν επίσης την εκπαίδευση των κοινοτήτων (δασκάλους, θρησκευτικούς ηγέτες, αθλητές, γονείς). Αυτό μπορεί να απαιτεί από τους ψυχολόγους να εξετάσουν «τις δικές τους υποθέσεις αντιδράσεων αντιστροφής μεταβίβασης (countertransference) προς τα αγόρια, τους άνδρες και την αρρενωπότητα».
Ακολουθούν οι δέκα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στην έκθεση, η οποία λήγει το 2028, σύμφωνα με την πολιτική APA:
1. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να αναγνωρίσουν ότι οι αρρενωπότητες κατασκευάζονται βάσει κοινωνικών, πολιτιστικών και συμφραζομένων κανόνων.
2. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να αναγνωρίσουν ότι τα αγόρια και οι άνδρες ενσωματώνουν πολλαπλές πτυχές στην κοινωνική τους ταυτότητα καθ ‘όλη τη διάρκεια ζωής τους.
3. Οι ψυχολόγοι κατανοούν τον αντίκτυπο της εξουσίας, του προνομίου και του σεξισμού στην ανάπτυξη των αγοριών και των ανδρών και στις σχέσεις τους με τους άλλους.
4. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να αναπτύξουν μια ολοκληρωμένη κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν τις διαπροσωπικές σχέσεις των αγοριών και των ανδρών.
5. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να ενθαρρύνουν τη θετική συμμετοχή του πατέρα και τις υγιείς οικογενειακές σχέσεις.
6. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να υποστηρίξουν εκπαιδευτικές προσπάθειες που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των αγοριών και των ανδρών.
7. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να μειώσουν τα υψηλά ποσοστά των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα αγόρια και οι άντρες που αντιμετωπίζουν και ενεργούν στη ζωή τους όπως η επιθετικότητα, η βία, η κατάχρηση ουσιών και η αυτοκτονία.
8. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να βοηθήσουν τα αγόρια να συμμετέχουν σε συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία.
9. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να οικοδομήσουν και να προωθήσουν ψυχολογικές υπηρεσίες ευαίσθητες στο φύλο.
10. Οι ψυχολόγοι κατανοούν και προσπαθούν να αλλάξουν θεσμικά, πολιτιστικά και συστημικά προβλήματα που επηρεάζουν τα αγόρια και τους άνδρες μέσω της υπεράσπισης, της πρόληψης και της εκπαίδευσης.
Μετάφραση – Επιμέλεια: Πάρβη ΠάλμουΟλοκληρωμένη η έρευνα εδώ.
