Σε σημαντικές αγορές χρυσού προχώρησαν οι κεντρικές τράπεζες
στον κόσμο το τρίτο τρίμηνο 2018, με το αιτιολογικό της διαφοροποίησης
των αποθεματικών τους και της μείωσης της έκθεσής τους στο αμερικανικό
δολάριο, αλλά και για λόγους προστασίας στο ενδεχόμενο επιδείνωσης του
οικονομικού περιβάλλοντος,
Οι κεντρικές τράπεζες διέθεσαν συνολικά για την αγορά του πολύτιμου μετάλλου περίπου 5,8 δισ. δολάρια, το μεγαλύτερο ποσό που έχουν διαθέσει γι’ αυτό τον σκοπό από τα τέλη του 2015.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Χρυσού, οι διάφορες εθνικές κεντρικές τράπεζες αγόρασαν το διάστημα Ιουλίου – Σεπτεμβρίου περίπου 148 τόνους χρυσού, δηλαδή 22% περισσότερο σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017.
Πρώτη στην αγορά χρυσού το τρίτο τρίμηνο ήταν η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, η οποία αγόρασε περισσότερους από 92 τόνους χρυσού, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη καθαρή τριμηνιαία αγορά χρυσού στη χώρα από το 1993. Ο Ντιμίτρι Τούλιν, αναπληρωτής διευθυντής της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας, είχε πει τον Μάιο απευθυνόμενος στη ρωσική Βουλή πως ο χρυσός αποτελεί καθολική εγγύηση απέναντι σε «νομικούς και πολιτικούς κινδύνους».
Η επιμονή της Ρωσίας στις αγορές χρυσού ερμηνεύεται επίσης από την επιθυμία να ελαχιστοποιηθεί η έκθεσή της στο δολάριο και τη σταδιακή απομάκρυνση από ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, άλλοι μεγάλοι αγοραστές, πλην της Ρωσίας, κατά το τρίτο τρίμηνο ήταν η Τουρκία, η Ινδία και το Καζαχστάν, που αγόρασαν 18,5 τόνους, 13,7 τόνους και 13,4 τόνους, αντίστοιχα.
Στην Ευρώπη οι κεντρικές τράπεζες της Πολωνίας και της Ουγγαρίας επίσης αύξησαν τις αγορές χρυσού. Συγκεκριμένα, η τράπεζα της Ουγγαρίας σκοπεύει να εξασφαλίσει τη σταθερότητα των αποθεμάτων χρυσού στο μέλλον.
Παρότι αυξήθηκαν οι αγορές, η τιμή κατά την εν λόγω περίοδο σημείωσε πτώση 4%, υποχωρώντας κάτω από 1.200 δολάρια ανά ουγγιά, δηλαδή στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2017.
Οπως υποστηρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, πολλοί επενδυτές χρυσού εγκατέλειψαν την αγορά παρότι αυξήθηκαν οι αγορές ράβδων, χρυσών νομισμάτων, κοσμημάτων, και οι παραγγελίες από τεχνολογικές εταιρείες. Η αγορά χρυσού χρησιμοποιείται συχνά ως μέτρο προστασίας για το ενδεχόμενο υποχώρησης του δολαρίου.
ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΝΕΑ ΚΡΙΣΗ
Η ελκυστικότητα του χρυσού για τις κεντρικές τράπεζες δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Το πολύτιμο μέταλλο αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του διεθνούς νομισματικού συστήματος Bretton-Woods μέχρι το 1971. Όταν το σύστημα εγκαταλείφθηκε από τον αμερικανικό πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν να πωλούν τα assets χρυσού που κατείχαν έως και την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, όταν ο χρυσός θεωρήθηκε για ακόμα μία φορά ως μια πολύ ασφαλής επένδυση για τη διαχείριση κρίσεων. Από το 2010 οι κεντρικοί τραπεζίτες σε όλο τον κόσμο έχουν μετατραπεί από καθαρούς πωλητές σε καθαρούς αγοραστές χρυσού, αυξάνοντας όλο και περισσότερο τις θέσεις τους στο πολύτιμο μέταλλο.
Το τέλος της εποχής του φθηνού χρήματος αποτελεί ακόμα ένα κίνητρο για την αγορά χρυσού. Για να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης πριν από μία δεκαετία, οι κεντρικές τράπεζες αύξησαν τη ρευστότητα με τη μείωση των επιτοκίων και την αγορά κρατικών τίτλων. Τώρα, όμως, εγκαταλείπουν τη νομισματική χαλάρωση και στρέφονται αυξανόμενα στη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής. Η Fed ήταν η πρώτη, στα τέλη του 2015, που ξεκίνησε να αυξάνει τα επιτόκια και έχει συρρικνώσει σταθερά τον ισολογισμό της εδώ και περίπου έναν χρόνο, ενώ και άλλες τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της ΕΚΤ, θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Στο παρελθόν, πριν από τις περιόδους ύφεσης και bear market είχαν προηγηθεί κύκλοι σύσφιξης της πολιτικής από τις κεντρικές τράπεζες και, σύμφωνα με τους αναλυτές, στο σημερινό περιβάλλον η αύξηση των θέσεων σε χρυσό αποτελεί την πιο κατάλληλη στρατηγική σε περιόδους οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αναταραχής.
Πηγή:
