Υπονομευμένα, για να στηθεί πάνω τους και να σταθεί οποιοδήποτε οικοδόμημα. Το ίδιο σαθρά (και σαχλά) τα πράγματα περί το «Μακεδονικό» και στην Αθήνα. Υπό προθεσμία η κυβέρνηση και υπό κηδεμονία ο Τσίπρας – «θα αποχωρήσουμε όταν έρθει η συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή», δηλώνει ο κ. Καμμένος. «Πλειοψηφία και χωρίς τον Καμμένο» δηλώνει ο Τζανακόπουλος, φωτογραφίζοντας έτσι έναν κοινοβουλευτισμό της ελεεινής μορφής – επιπέδου Σκοπίων.
Όσον πιο πολύ μιλάει για ισχυρή (!) Ευρωπαϊκή Ελλάδα ο Τσίπρας, τόσο πιο Βαλκανική γίνεται η χώρα.
Τα όσα συνέβησαν κατά την τελετή παράδοσης (από τους Αμερικανούς) – παραλαβής (από τους Αμερικανούς) του υπουργείου Εξωτερικών, πιστοποιούν το ελεεινό επίπεδο στο οποίο έχει εκπέσει η λειτουργία του πολιτεύματος, το πολιτικό σύστημα και η κυρίαρχη ιδεολογία.
Τσίπρας προς Κοτζιά: σε τιμώ και σε απολύω. Έκανες θαυμάσια δουλειά, πάγαινε τώρα παρά ‘κει να παίξεις με τα κουβαδάκια σου. Ευχαριστώ και άντε να φασκελωθείς.
Κοτζιάς προς Τσίπρα: Υπήρξα υπέροχος, σε ευχαριστώ, ω Εταιρεία για την ευκαιρία. Φεύγω και πίσω μου θα τα κάνετε συντρίμμια. Αλέξη, αν χρειασθείς visa, σφύρα μου.
Κοτζιάς προς όλους ημάς: Πιστόλια (μπιστόλια – τι χαριτωμένο!) με φάγανε λάχανο, θα τους δείξω εγώ, συκοφάντες, δολοφόνοι χαρακτήρων, βαδίζω και παραμιλώ για αυτήν τη συμφορά μου.
Καμμένος προς τον ωκύποδα (ταχύ) Τέρενς Κουϊκ: Πηλιογούση και παλιοχουρχούρα – να δεις τι σου ‘χω φυλαγμένα – πιάσε τους φακέλους, γραμματικέ, φέρε γούνες και ράμματα, έχω για όλους, κι όταν λέω όλους, εννοώ όλους.
Πίσω από τις λέξεις, αυτές είναι οι λέξεις τους. Βαλκανικές βλαχοσυμπεθεριές – τώρα που βρήκαν νεκροθάφτες οι Αμερικανοί, θα θάψουν τα Βαλκάνια με τόσες βάσεις του θανάτου όσοι ήταν κάποτε οι Μυρμιδόνες.
Με μαγκιές όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα μίλια πέριξ των Οθωνών, αναγνωρίζοντας έτσι τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο των Οθωμανών, δεν γίνεται απλώς η εκ του προχείρου επίδειξη ναρκισσισμού του κ. Κοτζιά, αλλά δηλώνεται η Αμερικανική Επικυριαρχία (διαιτητική ή επιθετική, αναλόγως) και νομιμοποιείται η τουρκική επιθετικότητα.
Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα; Πιθανόν ο Κυριάκος. Αλλά ώσπου να ‘ρθει η ώρα του, οι ΗΠΑ τον δένουν τον γάιδαρό τους (εμάς). Σε μια γεωστρατηγική που αναβαθμίζει τα Βαλκάνια σε Σιδηρούν Παραπέτασμα έναντι κι εναντίον της Ρωσίας, καθ’ ην στιγμή ο Τράμπ σκέφτεται να αποχωρήσει ακόμη και από τη Συμφωνία Ελέγχου των Πυρηνικών Όπλων.
Στον πλανήτη βρυχώνται υποχθόνιες δυνάμεις, και στην Αθήνα άδεται η ωδή της παρλαπίπας (για να συγκαλύπτεται η βοή των επερχομένων) – για τα οποία επερχόμενα η συνενοχή και η ενοχή της κυβέρνησης Τσίπρα, υπερβαίνει επί τα χείρω τη συνήθη δυσπραγία του πολιτικού συστήματος καθώς αυτό πορεύεται αενάως από την υποτέλεια προς την υποδούλωση…
ΣΤAΘΗΣ Σ.email: stathispontiki@gmail.com
Τα όσα συνέβησαν κατά την τελετή παράδοσης (από τους Αμερικανούς) – παραλαβής (από τους Αμερικανούς) του υπουργείου Εξωτερικών, πιστοποιούν το ελεεινό επίπεδο στο οποίο έχει εκπέσει η λειτουργία του πολιτεύματος, το πολιτικό σύστημα και η κυρίαρχη ιδεολογία.
Τσίπρας προς Κοτζιά: σε τιμώ και σε απολύω. Έκανες θαυμάσια δουλειά, πάγαινε τώρα παρά ‘κει να παίξεις με τα κουβαδάκια σου. Ευχαριστώ και άντε να φασκελωθείς.
Κοτζιάς προς Τσίπρα: Υπήρξα υπέροχος, σε ευχαριστώ, ω Εταιρεία για την ευκαιρία. Φεύγω και πίσω μου θα τα κάνετε συντρίμμια. Αλέξη, αν χρειασθείς visa, σφύρα μου.
Κοτζιάς προς όλους ημάς: Πιστόλια (μπιστόλια – τι χαριτωμένο!) με φάγανε λάχανο, θα τους δείξω εγώ, συκοφάντες, δολοφόνοι χαρακτήρων, βαδίζω και παραμιλώ για αυτήν τη συμφορά μου.
Καμμένος προς τον ωκύποδα (ταχύ) Τέρενς Κουϊκ: Πηλιογούση και παλιοχουρχούρα – να δεις τι σου ‘χω φυλαγμένα – πιάσε τους φακέλους, γραμματικέ, φέρε γούνες και ράμματα, έχω για όλους, κι όταν λέω όλους, εννοώ όλους.
Πίσω από τις λέξεις, αυτές είναι οι λέξεις τους. Βαλκανικές βλαχοσυμπεθεριές – τώρα που βρήκαν νεκροθάφτες οι Αμερικανοί, θα θάψουν τα Βαλκάνια με τόσες βάσεις του θανάτου όσοι ήταν κάποτε οι Μυρμιδόνες.
Με μαγκιές όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα μίλια πέριξ των Οθωνών, αναγνωρίζοντας έτσι τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο των Οθωμανών, δεν γίνεται απλώς η εκ του προχείρου επίδειξη ναρκισσισμού του κ. Κοτζιά, αλλά δηλώνεται η Αμερικανική Επικυριαρχία (διαιτητική ή επιθετική, αναλόγως) και νομιμοποιείται η τουρκική επιθετικότητα.
Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα; Πιθανόν ο Κυριάκος. Αλλά ώσπου να ‘ρθει η ώρα του, οι ΗΠΑ τον δένουν τον γάιδαρό τους (εμάς). Σε μια γεωστρατηγική που αναβαθμίζει τα Βαλκάνια σε Σιδηρούν Παραπέτασμα έναντι κι εναντίον της Ρωσίας, καθ’ ην στιγμή ο Τράμπ σκέφτεται να αποχωρήσει ακόμη και από τη Συμφωνία Ελέγχου των Πυρηνικών Όπλων.
Στον πλανήτη βρυχώνται υποχθόνιες δυνάμεις, και στην Αθήνα άδεται η ωδή της παρλαπίπας (για να συγκαλύπτεται η βοή των επερχομένων) – για τα οποία επερχόμενα η συνενοχή και η ενοχή της κυβέρνησης Τσίπρα, υπερβαίνει επί τα χείρω τη συνήθη δυσπραγία του πολιτικού συστήματος καθώς αυτό πορεύεται αενάως από την υποτέλεια προς την υποδούλωση…
