Οι δυσκολίες του παιδιού βασίζονται πάντα σε κάποια μορφή αποθάρρυνσης. Ίσως οι ίδιοι οι γονείς η άλλα άτομα απ’ τον περίγυρό του να το έχουν αποκαρδιώσει, ή ίσως επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες να πετύχει μια εργασία, ή ν’ αποκτήσει κάποια ικανότητα, να του προκάλεσαν αυτή την έλλειψη πίστης απέναντι στις ίδιες τις δυνάμεις του.
Αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος για τη δύσκολη κατάσταση του, κι όποια μορφή κι αν πάρει αυτή η δυσκολία, είναι καθήκον των γονιών να ενισχύσουν αυτή την αυτό-εμπιστοσύνη μέσα στο παιδί τους. Η ενθάρρυνση είναι για την ανάπτυξη του παιδιού, ό,τι είναι το νερό για το φυτό. Ούτε το παιδί μπορεί να ωριμάσει δίχως ενθάρρυνση, ούτε το φυτό χωρίς νερό. Πρέπει να του δείξουμε ότι δεν είναι τόσο αδύναμο και τόσο ανίκανο όσο πιστεύει. Χρειάζεται έπαινο, παρόλη, ή ακριβώς γι’ αυτήν, την έλλειψη τελειότητας του. Αλλά ο έπαινος θα πρέπει να είναι απρόσωπος κι αντικειμενικός.
«Έκανες καλή δουλειά…».
«Πολύ σωστό αυτό…».
«Χαίρομαι που μπορείς να το κάνεις…». Θα πρέπει να σχολιάσουμε στο παιδί αυτό που έκανε κι όχι αυτό που είναι – να μην του πούμε ότι είναι καλό, χαριτωμένο, έξυπνο ή κουκλί.
Αν ένα παιδί δεν μπορεί να ντυθεί εντελώς μόνο του, θα πρέπει να του τονίσετε τι θαυμάσιο που είναι ότι κατάφερε να βάλει τη μια του κάλτσα. Ύστερα μπορεί να συνεχίσει και να δοκιμάσει να φορέσει τα παπούτσια του. Θα πρέπει να σχολιάσετε την προσπάθεια είτε επιτυχημένη είναι αυτή, είτε όχι. Ή μπορεί να μην γράφει καλά… ψάξτε τότε στα χαρτιά του και βρείτε μια σελίδα, ή μια αράδα, ή ίσως και λίγα μόνο χωριστά γράμματα που να μπορείτε ειλικρινά να τα επαινέσετε. Άσχετα με το πόσο αποτυχημένο είναι το παιδί, μπορείτε να του ξαναφέρετε μια βελτίωση ενθαρρύνοντας το. Η ανάπτυξη του χαρακτήρα και των ηθικών προτερημάτων χρειάζονται την ίδια μεταχείριση. Κι εδώ το ίδιο το παιδί χρειάζεται αναγνώριση, αν δεν πάρει από δική του συμφωνία το σωστό δρόμο.
Αν το παιδί πρέπει να αναπτυχθεί σωστά, είναι απαραίτητο να έχει κουράγιο. Θα πρέπει να αποφύγετε το κάθε τι που μπορεί να του περιορίσει την εμπιστοσύνη του στον εαυτό του. Καλό θα είναι να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες φράσεις, από το εκπαιδευτικό βιβλίο της δρος Άλις Φρίεντμαουν, όσο αυτό είναι δυνατό:
- Αφού οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν, μπορείς κι εσύ.
- Τίποτα δεν χάθηκε, τίποτα δεν κερδήθηκε.
- Όλοι κάνουν λάθη.
- Κανένας δεν γεννιέται τέλειος.
- Μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
- Η πρακτική μάς κάνει καλύτερους.
- Κάνεις τα πράγματα να φαίνονται δυσκολότερα απ’ όσο είναι.
- Με μια τσεκουριά δεν κόβεται το δέντρο.
- Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα.
- Κάθε αρχή και δύσκολη.
- Μην το βάζεις κάτω.
- Μην αφήνεις τον εαυτό σου να απογοητευτεί.
- Θα αρχίσουμε από την αρχή.
- Κάντο μερικές φορές ακόμα και θα γίνει καλύτερο.
- Μπορείς να το κάνεις αν το θες πάρα πολύ.
- Οι δυσκολίες έγιναν για να ξεπερνιούνται.
- Όσο πιο δύσκολη είναι η προσπάθεια, τόσο πιο πολύ κέρδος έχεις.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Η πρόκληση ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ γονείς» του Ρούντολφ Ντράικωρς.
Πηγή:
