Με
το βλέμμα στραμμένο στην γενική απεργία που έχουν εξαγγείλει συνδικάτα
και κόμματα από όλη την Ελλάδα, ο σύλλογός μας αποφάσισε να δώσει βήμα
και να πάρει συνέντευξη από μία νεαρή φοιτήτρια που παράλληλα δουλεύει
για να καταφέρει να τελειώσει τις σπουδές της.
Πώς αντιμετωπίζει λοιπόν η νεολαία της Ελλάδας, αυτό το απαρχαιωμένο έθιμο, που μόνο στην Ελλάδα διατηρείται πλέον ζωντανό;
Πώς αντιμετωπίζει λοιπόν η νεολαία της Ελλάδας, αυτό το απαρχαιωμένο έθιμο, που μόνο στην Ελλάδα διατηρείται πλέον ζωντανό;
Πώς αντιμετωπίζεις την απεργία και ποια η γνώμη σου για τις απεργίες γενικότερα;
Εντάξει, να σου πω την αλήθεια, το βρίσκω λίγο μπανάλ. Στην εποχή της τεχνολογίας και του ίντερνετ, είναι λίγο pathetic να περνάς την ώρα σου κάτω από τον καυτό ήλιο της Αθήνας, περπατώντας πέρα δώθε την Πανεπιστημίου. Η Αθήνα είναι μια πολύ ωραία πόλη, για πιο lounge καταστάσεις, αλλά για απεργία δεν προσφέρεται.
Σε ενοχλούν οι απεργίες γενικότερα;
Ω ναι. Ας πούμε αύριο ίσως να μην έχει μετρό. Δεν είμαι σίγουρη μπορεί και να έχει. Ίσως αύριο να μπορούσα να αφήσω τρία διαφορετικά βιογραφικά, ξέρεις πριν πάω στη δουλειά, αλλά μάλλον δε θα τα καταφέρω. Καταλαβαίνω ότι μερικοί από αυτούς που θα απεργήσουν αύριο και δε θα πάνε στις δουλειές τους ρισκάροντας τους μισθούς τους και τις θέσεις εργασίας τους, ίσως δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να διαλέγουμε τον εύκολο δρόμο.
Πολλοί λένε ότι η απεργία είναι ένας τρόπος για να διαμαρτυρηθούν για κάποια πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Τι γνώμη έχεις γι’ αυτό;
Να είδες; Αυτό σου έλεγα για την τεχνολογία. Όταν έχεις twitter ή facebook ακάουντ και έχει και ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός ενάντια στον οποίο θες να διαμαρτυρηθείς είναι ανούσιο να κάνεις απεργίες. Μπορείς να του μιλήσεις απευθείας και να του πεις τα προβλήματά σου. Μπορείς να του κάνεις fav ή like, να του στείλεις στενοχωρημένα emoticon ή ακόμα να τον μπλοκάρεις. Εγώ πάντα σπάζομαι λίγο, όταν κάποιος με μπλοκάρει. Φαντάσου αν όλοι μαζί οι Έλληνες μπλοκάρουμε τον Τσίπρα στο twitter. Πιθανότατα θα πάμε σε εκλογές την άλλη μέρα.
Πέρα από τις 24ωρες και 48ωρες απεργίες… Τι γνώμη έχεις για μια ενδεχόμενη απεργία διαρκείας;
Δεν ξέρω. Αλλά εντάξει, αυτό ακούγεται πιο κουλ. Έχω δει και memes στο fb που την προτείνουν κάθε φορά. Βέβαια πάλι μια αναστάτωση σκέτη θα είναι, αλλά δε βαριέσαι.
Θα συμμετείχες ποτέ σε απεργία; Έστω και διαρκείας;
Ίσως. Κοίτα, εγώ συνήθως 9 με 6 δουλεύω. Θα μπορούσα ίσως να περάσω απογευματάκι αν ήταν ακόμα μαζεμένοι κάπου.
Όχι, εννοώ αν θα πήγαινες στη δουλειά σου, μέρα απεργίας;
Γιατί να μην πάω;
Για να απεργήσεις.
Τι σχέση έχει το αν θα πάω στη δουλειά μου, με το αν θα απεργήσω;
Όταν απεργείς, δεν πας στη δουλειά σου.
Αν δεν πάω όμως στη δουλειά μου, θα με απολύσουν.
Ε δε γίνεται όμως να απεργήσεις αν πας στη δουλειά σου.
Lol. Ούτε να σπουδάσω θα μπορώ όμως αν δεν πάω. Νιώθεις καθόλου;
Άρα δε θα συμμετείχες σε απεργία.
Σου λέω, ίσως να περνούσα κάποιο απογευματάκι. Προς τι το repeat;
Εντάξει, η συνέντευξη τελείωσε λίγο απότομα, αλλά το bottomline είναι πως η νεολαία δείχνει έντονα τα σημάδια της ανοσίας στα κατάλοιπα του παρελθόντος που δείχνουν να μας απειλούν ξανά. Προσωπικά επιλέγω να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο και ίσως έτσι πρέπει να αρχίσουμε να το βλέπουμε όλοι μας.
Η συνέντευξη είναι προϊόν φαντασίας και αναρωτιόμαστε πλέον αν έχει νόημα να το γράφουμε, αφού αντίστοιχες φανταστικές συνεντεύξεις παρουσιάζονται ως αληθινές από μεγάλα ΜΜΕ.
Εντάξει, να σου πω την αλήθεια, το βρίσκω λίγο μπανάλ. Στην εποχή της τεχνολογίας και του ίντερνετ, είναι λίγο pathetic να περνάς την ώρα σου κάτω από τον καυτό ήλιο της Αθήνας, περπατώντας πέρα δώθε την Πανεπιστημίου. Η Αθήνα είναι μια πολύ ωραία πόλη, για πιο lounge καταστάσεις, αλλά για απεργία δεν προσφέρεται.
Σε ενοχλούν οι απεργίες γενικότερα;
Ω ναι. Ας πούμε αύριο ίσως να μην έχει μετρό. Δεν είμαι σίγουρη μπορεί και να έχει. Ίσως αύριο να μπορούσα να αφήσω τρία διαφορετικά βιογραφικά, ξέρεις πριν πάω στη δουλειά, αλλά μάλλον δε θα τα καταφέρω. Καταλαβαίνω ότι μερικοί από αυτούς που θα απεργήσουν αύριο και δε θα πάνε στις δουλειές τους ρισκάροντας τους μισθούς τους και τις θέσεις εργασίας τους, ίσως δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να διαλέγουμε τον εύκολο δρόμο.
Πολλοί λένε ότι η απεργία είναι ένας τρόπος για να διαμαρτυρηθούν για κάποια πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Τι γνώμη έχεις γι’ αυτό;
Να είδες; Αυτό σου έλεγα για την τεχνολογία. Όταν έχεις twitter ή facebook ακάουντ και έχει και ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός ενάντια στον οποίο θες να διαμαρτυρηθείς είναι ανούσιο να κάνεις απεργίες. Μπορείς να του μιλήσεις απευθείας και να του πεις τα προβλήματά σου. Μπορείς να του κάνεις fav ή like, να του στείλεις στενοχωρημένα emoticon ή ακόμα να τον μπλοκάρεις. Εγώ πάντα σπάζομαι λίγο, όταν κάποιος με μπλοκάρει. Φαντάσου αν όλοι μαζί οι Έλληνες μπλοκάρουμε τον Τσίπρα στο twitter. Πιθανότατα θα πάμε σε εκλογές την άλλη μέρα.
Πέρα από τις 24ωρες και 48ωρες απεργίες… Τι γνώμη έχεις για μια ενδεχόμενη απεργία διαρκείας;
Δεν ξέρω. Αλλά εντάξει, αυτό ακούγεται πιο κουλ. Έχω δει και memes στο fb που την προτείνουν κάθε φορά. Βέβαια πάλι μια αναστάτωση σκέτη θα είναι, αλλά δε βαριέσαι.
Θα συμμετείχες ποτέ σε απεργία; Έστω και διαρκείας;
Ίσως. Κοίτα, εγώ συνήθως 9 με 6 δουλεύω. Θα μπορούσα ίσως να περάσω απογευματάκι αν ήταν ακόμα μαζεμένοι κάπου.
Όχι, εννοώ αν θα πήγαινες στη δουλειά σου, μέρα απεργίας;
Γιατί να μην πάω;
Για να απεργήσεις.
Τι σχέση έχει το αν θα πάω στη δουλειά μου, με το αν θα απεργήσω;
Όταν απεργείς, δεν πας στη δουλειά σου.
Αν δεν πάω όμως στη δουλειά μου, θα με απολύσουν.
Ε δε γίνεται όμως να απεργήσεις αν πας στη δουλειά σου.
Lol. Ούτε να σπουδάσω θα μπορώ όμως αν δεν πάω. Νιώθεις καθόλου;
Άρα δε θα συμμετείχες σε απεργία.
Σου λέω, ίσως να περνούσα κάποιο απογευματάκι. Προς τι το repeat;
Εντάξει, η συνέντευξη τελείωσε λίγο απότομα, αλλά το bottomline είναι πως η νεολαία δείχνει έντονα τα σημάδια της ανοσίας στα κατάλοιπα του παρελθόντος που δείχνουν να μας απειλούν ξανά. Προσωπικά επιλέγω να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο και ίσως έτσι πρέπει να αρχίσουμε να το βλέπουμε όλοι μας.
Η συνέντευξη είναι προϊόν φαντασίας και αναρωτιόμαστε πλέον αν έχει νόημα να το γράφουμε, αφού αντίστοιχες φανταστικές συνεντεύξεις παρουσιάζονται ως αληθινές από μεγάλα ΜΜΕ.
Από το Σπασμένο Παράθυρο
