Περί προστατευτισμού και απομόνωσης...


Γράφει ο Κλεισθένης.
Ποικίλουν οι αντιδράσεις διεθνώς για την πολιτική Trump. Τα θέματα στα οποία γίνεται έντονη κριτική είναι ο λεγόμενος προστατευτισμός των ΗΠΑ από τις αθρόες εισαγωγές και η
στήριξη της εργασίας στις ΗΠΑ. 

Δηλώνω εξ αρχής ότι ουδεμία ιδεολογική ή πολιτική συγγένεια έχω με τον Trump.

Ωστόσο, ο προστατευτισμός δλδ η προστασία της εγχώριας παραγωγής έναντι των εισαγωγών προϊόντων που παράγονται σε μία χώρα είναι δικαίωμα και υποχρέωση της κοινωνίας.

Στην χώρα μας παρατηρούμε αθρόες εισαγωγές ακόμη και αγροτικών προϊόντων δλδ προϊόντων που παράγουμε. Είναι γνωστό ποια είναι αυτά τα προϊόντα.

Η στήριξη της εγχώριας παραγωγής μιας κοινωνίας μπορεί να γίνει με δύο τρόπους.
Με την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα και την εκούσια προτίμηση των καταναλωτών στα εγχώρια προϊόντα.

Η επιβολή δασμών ενέχει τον κίνδυνο να υπάρξουν αντίμετρα από τις χώρες που κάνουν εξαγωγές στην χώρα. Αντίθετα η εκούσια προτίμηση στα εγχώρια προϊόντα δεν ενέχει τέτοιον κίνδυνο. Το εμπόριο έχει τις δυνατότητες να ξεπεράσει αυτούς τους κινδύνους.

Κοινωνία που δεν στηρίζει την εγχώρια παραγωγή της είναι καταδικασμένη στην υπερχρέωση, σε υψηλά επίπεδα ανεργίας και τελικά σε απώλεια της ανεξαρτησία της. 

Αυτά είναι κατανοητά ακόμη και σε όσους δεν είναι οικονομολόγοι. 

Η αυτάρκεια μιας κοινωνίας, τουλάχιστον στα απαραίτητα, της δίνει περισσότερη ελευθερία και ανεξαρτησία. Η στήριξη της εγχώριας παραγωγής με στόχο την μέγιστη δυνατή αυτάρκεια είναι εκ των ουκ άνευ.

Ναι θα πει κάποιος αλλά τα εισαγόμενα είναι πιο φτηνά. Είναι όμως; Αν συνυπολογίσουμε τη ζημιά που παθαίνει η εγχώρια παραγωγή απ' τις αθρόες εισαγωγές τότε μάλλον είναι πολύ ακριβότερα. 

Οι συνειδητοποιημένοι πολίτες μιας χώρας το γνωρίζουν γιαυτό εκούσια αγοράζουν τα προϊόντα της δικής τους παραγωγής. Έστω και αν φαίνεται ότι δαπανούν περισσότερα. Αν αυτό γίνει από όλους τότε σύντομα το όφελος θα είναι ορατό και για όλους.

Στον αντίποδα μερικοί υποστηρίζουν ότι ο προστατευτισμός και η κατανάλωση μόνο εγχώριων προϊόντων θα φέρει την διεθνή απομόνωση. Η μόνιμη τρομοκράτηση των λαών. Όσοι υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις το κάνουν εκ του πονηρού, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα που είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των λαών.

Πολλοί πιστεύουν ότι στα πλαίσια της Ε,Ε δεν υπάρχει προστατευτισμός.
Κάνουν λάθος.

Οι λεγόμενες ποσοστώσεις τι είναι; Είναι σίγουρα "κρυφός" προστατευτισμός που προστατεύει κάποια κράτη συνήθως τα ισχυρότερα έναντι των πιο αδύναμων κρατών.

Το να αντιληφθεί κάποιος πως γίνεται ο προστατευτισμός πχ της Ολλανδίας έναντι της Ελλάδας ας σκεφτεί λίγο. Γιατί υπάρχει ποσόστωση στην παραγωγή γάλακτος στην Ελλάδα; Απλούστατα γιατί πρέπει να εισάγονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα της Ολλανδίας. Τόσο απλά. Γιατί λοιπόν όσοι είναι ενάντια στον προστατευτισμό δεν καταγγέλλουν αυτές τις πρακτικές στην Ε.Ε;;;

Ο προστατευτισμός όμως δεν αφορά μόνο τις εισαγωγές αλλά και τους εργαζόμενους δλδ την προστασία των θέσεων εργασίας σε μία κοινωνία.

Ο Trump θέτει τους κανόνες. Κάντε τα εργοστάσιά σας στις ΗΠΑ γιατί διαφορετικά θα σας επιβάλω μέτρα.
Όσοι θέλουν να κάνουν μία επένδυση, ψάχνουν την χώρα με το μικρότερο εργασιακό κόστος και με την μικρότερη φορολογία.

Με αυτή την δικαιολογία πολλές επιχειρήσεις μετακόμισαν στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Το αποτέλεσμα είναι διπλά κακό για την χώρα μας. Αφ' ενός αύξησε την ανεργία στη χώρα αφ' ετέρου τα παραγόμενα προϊόντα γίνονται εισαγωγή στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει αθέμιτο ανταγωνισμό για τις επιχειρήσεις που παρέμειναν ή τις νέες επιχειρήσεις που τυχόν θα γίνουν στη χώρα. Είναι τόσο απλό.

Επαναλαμβάνω, κοινωνία που δεν στηρίζει την παραγωγή της είναι καταδικασμένη σε αφανισμό ή υποδούλωση. 
Τελεία και παύλα...




Βοηθήστε την "Ιδεοπηγή", γράψτε ένα σχόλιο, διαδώστε τις αναρτήσεις...