«θερίζει» ανθρώπους που δεν έχει ξαναδεί στη ζωή του; Πως δημιουργήθηκε ένα βαρβαρικό κράτος που αποκεφαλίζει, καταστρέφει και σκορπά τρόμο και μίσος σε όλον τον κόσμο; Γιατί αναλυτές της Δύσης λένε ότι μπορεί να κερδηθεί η μάχη με το ISIS αλλά έχει χαθεί οριστικά ο πόλεμος με τον παραλογισμό; Το postmodern σας καλεί να αφιερώσετε λίγα λεπτά από το χρόνο σας για να μάθετε 9 πράγματα που πραγματικά αξίζει να γνωρίζετε για τον ισλαμικό φασισμό.
του Δημήτρη Καλαντζή
Όλα ξεκινούν στην Σαουδαραβική χερσόνησο πριν από 200 χρόνια, όταν ο φλογερός ισλαμιστής ιεροκήρυκας αλ-Ουαχάμπ πρωτοστατεί στην «αφύπνιση» των μουσουλμάνων, υποστηρίζοντας την κάθαρση από ειδωλολατρικές πρακτικές (επισκέψεις σε βωμούς και μαυσωλεία) και την επιστροφή στη διδασκαλία των πρώτων γενιών μετά τον Μωάμεθ (Σαλαφισμός). Ο χαρισματικός ιεροκήρυκας σύναψε πολιτικο-θρησκευτική συμφωνία με τον πολέμαρχο μπιν – Σάουντ και επικράτησαν στην Σαουδαραβική χερσόνησο, σχηματίζοντας, μερικές γενιές μετά, το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας υπό τον οίκο των Σάουντ. Η διάδοση της διδασκαλίας του αλ-Ουαχάμπ ήταν και παραμένει χρηματοδοτούμενη από το κράτος της Σαουδικής Αραβίας και αποτελεί την επίσημη μορφή του σουνιτικού Ισλάμ στη χώρα. Ο «ουαχαμπισμός» περιγράφεται ως ένα υπερσυντηριτικό, φονταμενταλιστικό, πουριτανικό, ισλαμικό κίνημα. Χαρακτηρίζεται ως μεταρρυθμιστικό (από τους οπαδούς του) και εξτρεμιστικό (από τους αντιπάλους του).
Σαουδική Αραβία: Ο «γονιός» του φανατισμού
Ο «ουαχαμπισμός» προβλέπει την αυστηρή εφαρμογή της πίστης (πέντε φορές προσευχή την ημέρα κ.λπ.) αλλά, το πιο σημαντικό, δεν έχει ανοχή στις άλλες πρακτικές του ισλαμισμού. Βλέπει τον εαυτό του ως αυθεντικό συνεχιστή της μουσουλμανικής «αλήθειας» και αντιμετωπίζει τους άλλους (αλλόθρησκους ή μουσουλμάνους) ως άπιστους. Πίσω, στον 18ο αιώνα, ήταν ένα τοπικό κίνημα. Στα τέλη του 20ου αιώνα όμως έγινε παγκόσμιο, χάρη στα πετροδολάρια της Σαουδικής Αραβίας, που χρησιμοποιήθηκαν για να ανεγερθούν τζαμιά και «ισλαμικά πολιτιστικά κέντρα» παντού και να παραχθούν στρατιές από φανατικούς ιεροκήρυκες…
Αφγανιστάν: Οι ισλαμιστές παίρνουν τα όπλα
Η πρώτη πολεμική παρουσία του ισλαμικού εξτρεμισμού εκδηλώνεται, όταν το 1989 τα σοβιετικά στρατεύματα εισβάλλουν στο Αφγανιστάν για να στηρίξουν την σοσιαλιστική κυβέρνηση, που προωθούσε την αποδυνάμωση της φυλετικής διάρθρωσης της κοινωνίας. Ισλαμιστές από όλον τον κόσμο εισρέουν στο Αφγανιστάν και παίρνουν τα όπλα (που εν πολλοίς, τους έδωσε η CIA) για να υπερασπίσουν το Ισλάμ απέναντι στον κομμουνισμό. Ο πόλεμος είναι ασύμμετρος. Απέναντι στα οργανωμένα σοβιετικά στρατεύματα, αναπτύχθηκαν ομάδες κρούσεις Μουτζαχεντίν (πολεμιστών του τζιχάντ), που με μεθόδους ανταρτοπόλεμου, σκότωσαν πάνω από 15.000 Ρώσους στρατιώτες και άγνωστο αριθμό Αφγανών, κερδίζοντας το 7επτές «σοβιετικό Βιετνάμ». Μέσα από αυτόν τον ισλαμικό ξεσηκωμό αναδείχθηκε η ιδέα της εξάπλωσης του τζιχάντ (ιερού πολέμου) σε όλο τον κόσμο με εμπνευστή τον πάμπλουτο Σαουδάραβα Οσάμα Μπιν Λάντεν και το «δίκτυό» του, την Αλ Κάιντα.
Υπόσχονται μία θέση κοντά στον Θεό !
Τη δεκαετία του ’90 οι τόνοι του κηρύγματος των ισλαμιστών κληρικών άλλαξαν δραματικά, εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης. Προκειμένου να αντιμετωπίσουν την επέλαση του δυτικού τρόπου ζωής, που εξαπλωνόταν μέσω των δορυφορικών τηλεοράσεων και του διαδικτύου, οι κληρικοί χρησιμοποίησαν τον «φόβο του Θεού» για να κρατήσουν τους πιστούς τους. Προσέξτε: στον χριστιανισμό, κάποιος που πιστεύει ότι υπέπεσε σε αμαρτία, πηγαίνει στον κληρικό του, εξομολογείται την αμαρτία του και παίρνει αυτόματα συγχώρεση (μαζί με κάποιες παραινέσεις, που πρέπει να ακολουθήσει). Στη μουσουλμανική θρησκεία, δεν υπάρχει αυτή η διαδικασία. Κανείς κληρικός δεν μπορεί να δώσει συγχώρεση στο όνομα του Θεού. Ο ίδιος ο Θεός θα κρίνει τους πιστούς του, όταν βρεθούν κοντά του. Έτσι ο μουσουλμάνος ζει ενοχικά σε όλη του τη ζωή, με το φόβο της τελικής κρίσης. Η Αλ Κάιντα αρχικά, και έπειτα το ISIS υποσχέθηκαν κάτι που κανείς δεν είχε υποσχεθεί στο παρελθόν: ολοκληρωτική εξιλέωση. Με τον ιερό πόλεμο και την προθυμία να θυσιάσεις τον εαυτό σου, θα εξασφάλιζες αυτόματα την απόλυτη συγχώρεση και θα απολάμβανες τη μακάρια μεταθανάτια ζωή. Η «προσφορά» ήταν δελεαστική, ιδιαίτερα γι αυτούς, που αισθάνονταν περισσότερο αμαρτωλοί…
Το ISIS οργανώθηκε σε αμερικανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης
Κατά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, περίπου 20.000 ύποπτοι για συνεργασία με την Αλ Κάιντα περιορίστηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Καμπούκα σε έρημο, δυτικά στο Ιράκ. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις φρουρούσαν αυστηρά το στρατόπεδο εξωτερικά αλλά πίσω από τα συρματοπλέγματα, οι κρατούμενοι απολάμβαναν σχεδόν απόλυτη ελευθερία. Εκεί φυτεύτηκαν οι σπόροι του ISIS. Με την αίσθηση της αδικίας και της καταπίεσης από τους εισβολείς, οι 20.000 κρατούμενοι έγιναν οι ιδανικοί μαθητές για τους κήρυκες του εξτρεμισμού, που υπήρχαν ανάμεσά τους. Όπως εκ των υστέρων κατάλαβαν οι αμερικανοί, το στρατόπεδο Καμπούκα ήταν το «Πανεπιστήμιο του εξτρεμισμού», όπου συμπαθούντες ή μη την Αλ Κάιντα, αποκτούσαν ιδεολογικές βάσεις για την ριζοσπαστικοποίησή τους και μάθαιναν για την κατασκευή βομβών και την οργάνωση τρομοκρατικών επιθέσεων. Οι κρατούμενοι του Καμπούκα έβγαιναν από το στρατόπεδο πιο φανατικοί από όσο έμπαιναν… Και με ένα συγκεκριμένο όραμα: όχι πια μεμονωμένα χτυπήματα κατά της Δύσης, όπως έκανε η Αλ Κάιντα, αλλά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη δημιουργία ισλαμιστικού κράτους με μαζική στρατολόγηση πιστών από όλον τον κόσμο. Ο ηγέτης του ISIS Αλ Μπαγντάντι ήταν κρατούμενος στο Καμπούκα…
Η στρατηγική τρόμου «αλά Τζένγκις Χαν»
Οι σπόροι της δημιουργίας του ISIS έπεσαν στο Ιράκ αλλά ήταν το χάος του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, που τους έκανε να ανθίσουν. Εκεί οι τζιχαντιστές οργανώθηκαν, εκπαιδεύτηκαν, βρήκαν λεφτά και πήραν τη σημερινή μορφή τους. Η βαρβαρότητα που έδειξαν, σφαγιάζοντας ολόκληρα χωριά, παίρνοντας γυναίκες ως σκλάβες και επικοινωνώντας τη βία τους με βίντεο μέσω του διαδικτύου, ήταν αντιγραφή της πολεμικής καμπάνιας τρόμου του Τζένγκις Χαν. Η πρακτική του Μογγόλου στρατηλάτη ήταν η εξής: στο πρώτο χωριό μίας περιοχής, που ήθελε να κατακτήσει, έσφαζε άντρες, γυναίκες, παιδιά και ζώα με τους πιο φρικτούς τρόπους, ενώ άφηνε να διαφύγουν δυο – τρία άτομα για να διαδώσουν τη σκληρότητά του. Έτσι το επόμενο χωριό παραδιδόταν χωρίς ίχνος αντίστασης… Οι τζιχαντιστές του ISIS δεν άφηναν να γλιτώσουν ούτε αυτά τα 2 – 3 άτομα. Η επικοινωνία της σκληρότητάς τους, γινόταν με καλογυρισμένα βίντεο, που τραβούσαν οι ίδιοι και αναρτούσαν στο διαδίκτυο.
Πρόκληση για την «τελική αναμέτρηση» με τους «σταυροφόρους»
Τα χτυπήματα στη Δύση είναι συμβολικά. Το ISIS δεν είναι τόσο παρανοϊκό ώστε να πιστεύει ότι θα καταλάβει το Βατικανό ή θα εξολοθρεύσει όλους τους «άπιστους» της Ευρώπης. Στοχεύει όμως στην ανύψωση του ηθικού των τζιχαντιστών, στη στρατολόγηση νέων οπαδών (που θαυμάζουν πόσο εύκολο είναι να τρομοκρατήσεις μία χώρα) και στην εκπλήρωση της προφητείας, η οποία προβλέπει την τελική αναμέτρηση χριστιανών και μουσουλμάνων σε ένα τόπο κοντά στο Αλέπο, όπου, βέβαια, θα συντριβούν οι σταυροφόροι για πάντα και θα επικρατήσει στον κόσμο ο αληθινός Θεός (τους), σύμφωνα με τη θρησκεία τους. Οι τζιχαντιστές προκαλούν τη Δύση να στείλει σταυροφόρους στον τόπο τους…
Που βρίσκουν λεφτά; Φόροι, ληστείες, λαθρεμπόριο και ομηρίες
Φορολόγηση: Το ISIS επιβάλλει φόρους σε όλες τις περιοχές που καταλαμβάνει. Στην πραγματικότητα μαζεύει χρήματα με μεθόδους μαφίας: για να διατηρήσει κάποιος την μικρή ή μεγάλη επιχείρηση του, θα πρέπει να καταβάλλει χρήματα προστασίας.
Ληστείες: Όταν οι πολέμαρχοι του ISIS κατέλαβαν την Μοσούλη, μισό δισεκατομμύριο δολάρια πέρασαν στα χέρια τους από την ληστεία της κεντρικής τράπεζας. To μοτίβο επαναλήφθηκε σε κάθε πόλη, που κατέλαβαν.
Πετρέλαιο: Σύμφωνα με εκτιμήσεις αμερικανών, το ISIS βγάζει δύο εκατομμύρια δολάρια την εβδομάδα από τη λαθρεμπορία πετρελαίου. Το πετρέλαιο επεξεργάζεται σε μικρά κινητά διυλιστήρια, είναι κακής ποιότητας αλλά προσφέρεται σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή και βέβαια χωρίς παραστατικά ή κάποια επίφαση νόμιμης συναλλαγής. Το πετρέλαιο καταλήγει, μέσω μεσαζόντων, ακόμα και στα χέρια του κράτους της Συρίας, του επίσημου εχθρού των εξτρεμιστών!
Αρχαιοκαπηλία: Στις κοίτες του ποταμού Ευφράτη γεννήθηκε ο πολιτισμός και τα απομεινάρια του είναι ανεκτίμητης αξίας. Με τα βίντεο των βανδαλισμών, οι μαχητές του ISIS στην πραγματικότητα ανεβάζουν τις τιμές των αρχαίων τεχνουργημάτων (όσο λιγότερα είναι, τόσο πιο ακριβά), που πωλούν με ένα ευρύτατο δίκτυο αρχαιοκαπηλίας.
Ομηρίες: Οι ανατριχιαστικές εικόνες της εκτέλεσης ομήρων από τους δήμιους του ISIS δίνει το μήνυμα τι θα πάθουν οι όμηροι που πέφτουν στα χέρια τους, αν δεν πληρωθούν λύτρα. Πρόκειται για υποθέσεις, που δεν παίρνουν δημοσιότητα, καθώς καμία κυβέρνηση δεν θέλει να εμφανιστεί ότι υποκύπτει στoυς εκβιασμούς του ISIS. Η Γαλλία και η Ιταλία φέρονται να έχουν πληρώσει πολλά εκατομμύρια δολάρια για την απελευθέρωση πολιτών τους, μέσω εικονικών «κοινωνικών πρωτοβουλιών». Αντίθετα, ΗΠΑ και Αγγλία απέτρεψαν ακόμα και ιδιωτικές πρωτοβουλίες συγκέντρωσης χρημάτων, θέτοντας ως θέμα αρχής να μην υπάρχει η παραμικρή συνδιαλλαγή με τους τζιχαντιστές. Οι όμηροι εκτελέστηκαν.
Εξωτερική χρηματοδότηση: Είναι κοινό μυστικό ότι ο στρατός των τζιχαντιστών στήθηκε με την οικονομική στήριξη βαθύπλουτων Σαουδαράβων. Πλέον όμως, ο οικονομικός αποκλεισμός και η αυστηρή παρακολούθηση της κίνησης ύποπτων κεφαλαίων, έχουν καταστήσει ανέφικτη την εξωτερική οικονομική βοήθεια, τουλάχιστον μέσω του τραπεζικού συστήματος. Η οικονομία στα κατεχόμενα από το ISIS εδάφη είναι αποκλειστικά οικονομία ρευστού χρήματος και συγκεκριμένα αμερικανικών δολαρίων.
Μπορεί να ηττηθεί το ISIS ;
Όλο και περισσότεροι διεθνείς αναλυτές καταλήγουν ότι είναι εφικτή η μεσοπρόθεσμη στρατιωτική ήττα των ριζοσπαστών ισλαμιστών (λόγω της απομόνωσής και της κόπωσης του πληθυσμού, που ζει υπό τη διοίκησή τους και υπομένει τραγικές ελλείψεις σε φαγητό και στοιχειώδεις ανέσεις), αλλά αμφιβάλλουν ότι είναι δυνατή η ιδεολογική τους ήττα. Όσο ο δυτικός τρόπος ζωής γίνεται πιο περίπλοκος, τόσο θα δυναμώνει η αντίδραση του μουσουλμανικού στοιχείου, που για την ατομική του ευτυχία δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από την προσευχή πέντε φορές την ημέρα και την προθυμία να θυσιάσει κάποιος τη θνητή ζωή του για χάρη αιώνιων απολαύσεων. Επιπλέον, μόνο αφελείς πιστεύουν ότι τα εκατομμύρια των μουσουλμανικών πληθυσμών, που μεταναστεύουν στην Ευρώπη, θα μπορέσουν να ενσωματωθούν στις δυτικές κοινωνίες και δεν θα μετατραπούν σε πρόθυμους ακροατές μισαλλόδοξων κηρυγμάτων από φανατικούς κληρικούς… Ίσως, λένε οι αναλυτές, ο δυτικός κόσμος θα πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας με τους φανατικούς, ή έστω ένα κομμάτι τους. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά, που η Δύση θα κάνει τα στραβά μάτια σε ακραίους καταπατητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων…
postmodern
Πηγές:Albert Hourani, «Η Ιστορία του Αραβικού Κόσμου», μτφ. Θ.Δαρβίνη, Ψυχογιός, 2014.
Zubair Qamar «Understanding the Roots and Role Models of Islamic Extremism» http://www.sunnah.org
Κωνσταντίνου Καλαμβοκίδη «Ο σοβιετικός πόλεμος στο Αφγανιστάν και η γέννηση του σύγχρονου διεθνούς τζιχάντ» εφημερίδα “Αυγή”
The Inquire «Is Saudi Arabia to blame for Islamic State?», BBC
The Inquire “Can “Islamic State” Be Defeated?”, BBC
Peter Taylor “The World’s Richest Terror Army”, BBC
Δημήτρης Καλαντζής
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο
της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό
Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς &
τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου.
Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.