Βρίσκεται συχνά αντιμέτωπη με ηφαιστιακές εκρήξεις, γη δύσκολη με ατελείωτες παγωμένες νύχτες.
Οι κάτοικοι της παλεύουν χρόνια για να τιθασεύσουν τις δυσκολίες της χώρας τους και να μπορέσουν να ζήσουν σε αυτή.
Ο αγώνας αυτός, διαμόρφωσε το χαρακτήρα και την κουλτούρα των Ισλανδών, ώστε να έχουν το σθένος και την αντοχή που απαιτούνται για να τα βγάλουν πέρα με τις δυσκολίες των καιρών.
Το 2008 η Ισλανδία βρέθηκε για άλλη μια φορά στην ιστορία της αντιμέτωπη με τη μοίρα της.
Η κατάρρευση της Lehman Brothers, βύθισε τη χώρα στο χάος.
Οι τράπεζες της κατέρρευσαν, το νόμισμα της, η ισλανδική κορώνα πήρε τον κατήφορο, προκαλώντας ισχυρό κύμα αποπληθωρισμού, οι επενδυτές απέσυραν μαζικά τα κεφάλαιά τους.
Αποτέλεσμα της πρόκλησης της οικονομικής κρίσης σε πρώτο στάδιο, ήταν η ανεργία να οκταπλασιαστεί και οι θεσμοί να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους.
Όλα δήλωναν ότι η Ισλανδία δεν θα κατάφερνε να σηκωθεί ξανά στα πόδια της!
Και όμως, η Ισλανδία όχι μόνο κατάφερε να βρει ξανά το βηματισμό της, αλλά σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης του ΟΗΕ για τον Παγκόσμιο Δείκτη Ευτυχίας (World Happiness Report 2016) έχει από τους πιο υψηλούς δείκτες ευτυχίας παγκόσμια.
Τα αντίθετα αποτελέσματα θα πίστευε κανείς ότι θα ίσχυαν την περίοδο της έντονης οικονομικής κρίσης με τον δείκτη ευτυχίας να πέφτει κατακόρυφα.
Όμως, και σε αυτή την περίπτωση οι Ισλανδοί διέψευσαν τις προβλέψεις.
Όπως ανέφερε στο BBC η ειδική ερευνήτρια σε θέματα υγείας Dora Gudmundsdottir, συντάκτρια της συγκεκριμένης έρευνας, «η οικονομική κρίση είχε περιορισμένο αντίκτυπο στην ευτυχία των πολιτών».
Η Gudmundsdottir τόνισε ότι ο δείκτης ευτυχίας των Ισλανδών μειώθηκε ελάχιστα, ενώ το 25% των πολιτών δήλωσε πως ήταν ακόμη πιο χαρούμενο.
Ο δημοσιογράφος του BBC Eric Weiner επιχείρησε να βρει πως μπορούσε να εξηγηθεί η καλή ψυχολογία των Ισλανδών εν καιρώ κρίσης μέσω του Karl Blöndal, δημοσιογράφου από το Ρέικιαβικ.
«Πολλοί άνθρωποι επλήγησαν τότε, συνταξιούχοι έχασαν τις αποταμιεύσεις τους. Όμως κάτι που συμβαίνει σε μικρές κοινότητες είναι πως όλοι σου οι γνωστοί βρίσκονται κοντά. Όσοι έχασαν τις δουλειές τους δεν είναι απομονωμένοι, δεν υπάρχει ο κίνδυνος της αποξένωσης όπως μπορεί να συμβεί σε πιο διευρυμένες πληθυσμιακά κοινωνίες», είπε ο Blöndal, επισημαίνοντας το σημαντικό ρόλο που έπαιξε στη συμπεριφορά των Ισλανδών απέναντι στην κρίση η κουλτούρα της συλλογικότητας που διέπει τους κατοίκους.
Οι Ισλανδοί δεν τα έβαλαν κάτω, δεν «χάθηκαν» όταν τους χτύπησε λυσσαλέα η οικονομική κρίση. Στηρίχτηκαν από τον διπλανό τους, το γείτονα, το φίλο και τα κατάφεραν.
Αντίθετα, στη χώρα μας η έννοια της αλληλεγγύης, της κοινότητας, δεν απασχόλησε ποτέ, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους για τον τόπο.
Μέλημα των πολιτικών ηγεσιών επί σειρά ετών ήταν η σχεδόν πλήρης αστικοποίηση που μοιραία συντέλεσε στην επέκταση της αποξένωσης. Κανένα σχέδιο δεν υπήρξε για την αναγέννηση της επαρχίας. Κανένα σχέδιο για τη δημιουργία κτιρίων στις πόλεις-μεγαλουπόλεις που να εμπνέουν για μία ζωή που ο ένας έχει την ανάγκη του άλλου και όλοι μαζί μπορούν να καταφέρουν περισσότερα και καλύτερα από ότι ο ένας μόνος του.
Ο Ισλανδός δημοσιογράφος μιλώντας στο BBC εκφράζει την αισιοδοξία του, ότι η κρίση εξακολουθεί να αποτελεί μια ευκαιρία για να γίνει το κράτος ακόμη πιο «διάφανο» και η κοινωνία πιο συμμετοχική.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ ο δείκτης ευτυχίας είναι ισομερώς καταμερισμένος στην ισλανδική κοινωνία. Αντίθετα από ότι συμβαίνει σε άλλα έθνη, όπως, τη Μέση Ανατολή, τη Λατινική Αμερική, όπου τα επίπεδα ευτυχίας διαφέρουν κατά πολύ μεταξύ των ανθρώπων.
Το σύνολο μιας κοινωνίας- σύμφωνα με νέες έρευνες- είναι πιο ικανοποιημένο με τον τρόπο ζωής του και πιο χαρούμενο, όταν υπάρχει μικρότερη ανισότητα στον καταμερισμό του δείκτη ευτυχίας ανάμεσα στον πληθυσμό. Δηλαδή, οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι ευτυχισμένοι όταν ο διπλανός τους ζει στη μιζέρια.
Όπως αποκαλύπτει η έκθεση του ΟΗΕ η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας με τις χώρες στις οποίες καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση του δείκτη ευτυχίας τα τελευταία περίπου 10 χρόνια. Με βάση τη συνολική κατάταξη η χώρα μας βρίσκεται στην 99η θέση ανάμεσα σε 157 κράτη.
Σε μία χώρα σαν τη δική μας, όπου ο ήλιος εμφανίζεται τις περισσότερες μέρες του χρόνου θα μπορούσαμε να λειτουργούμε διαφορετικά. Με ελπίδα ότι μπορούμε τώρα να καταφέρουμε περισσότερα από ότι στο παρελθόν, παρά το γεγονός ότι τα πράγματα για καιρό θα είναι δύσκολα, λόγω της κρίσης.
Να στοχαστούμε το παράδειγμα της Ισλανδίας και να αντλήσουμε ιδέες, ψυχική δύναμη και αισιοδοξία.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο μισός πληθυσμός της Ισλανδίας είναι κάτω των 34 ετών. Τα ζευγάρια δημιουργούν οικογένεια σε νεαρή ηλικία, ενώ το 78% του γυναικείου πληθυσμού εργάζεται.
Είναι θέμα πολιτικών επιλογών των Ισλανδών.
Οι Ισλανδοί αγαπούν το διάβασμα με αποτέλεσμα να έχουν πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Σύμφωνα με το BBC η Ισλανδία δημοσιεύει περισσότερα κατά κεφαλή βιβλία συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Το διάβασμα δεν συντελεί μόνο στην απόκτηση μόρφωσης, κυρίως, η λογοτεχνία μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια σε δύσκολες στιγμές ή περιόδους. Βοηθά στο να περιοριστεί το βάρος που αφήνουν στην ψυχή δυσάρεστα συναισθήματα, όπως η στενοχώρια, και η θλίψη. Μέσω των βιβλίων μπορούν να απελευθερωθούν δημιουργικές δυνάμεις.
Eνα από τα ρητά των Ισλανδών είναι: «Καλύτερα να μείνω ξυπόλυτος παρά χωρίς βιβλία».
unblock
