Ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου δήλωσε προκλητικά ότι η Τουρκία θα «παραμείνει» μέσα στην ΑΟΖ της Κύπρου γιατί και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα και μερίδιο απ’ τα κοιτάσματα. Μάντης δεν είμαι αλλά στο τέλος η Τουρκία θα βγει κερδισμένη απ’ όλη αυτή την ιστορία. Χαμένοι όπως σχεδόν πάντα η Ελλάδα και η Κύπρος.
Μπορεί κάποιος να τον κατηγορήσει σαν εθνοπροδότη; σαν πουλημένο; ότι δεν εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα Τουρκικά συμφέροντα;
Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι βασισμένη στο δόγμα, εμείς απαιτούμε, διεκδικούμε, προκαλούμε και ότι πετύχουμε, γιατί στο τέλος αυτός που απαιτεί κάτι κερδίζει. Διαδίδεται και παραμένει στον διεθνή περίγυρο η διεκδίκηση,
η απαίτηση, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες τότε η ήδη υπάρχουσα διεκδίκηση θα αποφέρει οφέλη. Ποιο είναι το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας;
«Δεν παραχωρούμε, δεν διεκδικούμε».
Η παγκόσμια αλλά και η δική μας ιστορία μας διδάσκει ότι όταν δεν διεκδικείς πάντα βγαίνεις χαμένος.
Όταν διεκδικείς έστω και αν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές, στο τέλος κάτι θα κερδίσεις. Οι συνθήκες αλλάζουν. Αν δεν διεκδικείς και κάποιος άλλος διεκδικεί από ‘σένα τότε όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν θα αναγκαστείς να παραδώσεις, να υποχωρήσεις στις απαιτήσεις του άλλου που διεκδικεί. Τόσο δύσκολο είναι για να το αντιληφθούν οι εκάστοτε κυβερνόντες;
Δεν θα τρελαθούμε επειδή οι δικοί μας πολιτικάντηδες προσπαθούν να «μπαλώσουν» την υποχωρητικότητά τους, τον ενδοτισμό τους και την εθελοδουλεία τους με το νόθο και αντεθνικό δόγμα «δεν παραχωρούμε δεν διεκδικούμε».
Έθνος που δεν βρίσκεται σε εγρήγορση, δεν διεκδικεί, δεν παλεύει για τα εθνικά του δίκαια, είναι καταδικασμένο να υποστεί εθνικές συμφορές. Λαός που βρίσκεται «εν υπνώσει», αποχαυνωμένος και «καναπεδάτος», λαός που δεν διεκδικεί, που δεν παλεύει για το δίκιο του, είναι καταδικασμένος να ζει στην φτώχεια και την μιζέρια, είναι καταδικασμένος να ζει σαν δούλος αφεντάδων, ξένων και ντόπιων.
Σίγουρα το νέο της ημέρας είναι «ο Σαμαράς αντικατέστησε τον Αναστασιάδη στην προεδρία της Κύπρου». Οι Κύπριοι δεν ξέρω γιατί αλλά «φτύνουν» τον κόρφο τους.
