Οι εύκολες αιτιάσεις για το μέγεθος του δημόσιου τομέα έχουν αποπροσανατολίσει τον διάλογο από τα πραγματικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης. Το διακύβευμα δεν (έπρεπε να) είναι αν θα αποχωρήσουν από την υπηρεσία μερικές χιλιάδες εργαζόμενοι στο Δημόσιο, αλλά τι κάνει κάθε δημόσιος υπάλληλος, πώς αξιολογείται, πώς αξιοποιούνται οι διαθέσιμοι πόροι και τι αποτελέσματα παράγει η δημόσια διοίκηση.
Ποιες είναι όμως οι πραγματικές προτεραιότητες για την αναμόρφωση του κράτους; Κατ' αρχάς, η ανάπτυξη στρατηγικού σχεδιασμού στη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, που θα εξειδικεύεται σε συγκεκριμένα επιχειρησιακά σχέδια και στόχους, αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση για την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης. Η εισαγωγή νέων μεθόδων και συστημάτων διοίκησης αποβλέπει στη λειτουργική αναδιοργάνωση των δημόσιων οργανισμών.
Η νέα δημόσια διοίκηση καλείται να υιοθετήσει εργαλεία στρατηγικής διοίκησης αποδοτικότητας, δηλαδή συνεχών και συνεκτικών αξιολογήσεων των εφαρμοζόμενων πολιτικών, που αντικαθιστούν τις αποσπασματικές πολιτικές μέτρησης αποδοτικότητας μιας οργάνωσης. Επιπλέον, κρίσιμη θεωρείται η ανάθεση της αρμοδιότητας για τη διενέργεια των αξιολογήσεων σε εξειδικευμένες οργανωτικές μονάδες, εντός των δημόσιων υπηρεσιών. Απαιτείται, συνεπώς, η εισαγωγή ενός μοντέλου κατανομής των πόρων, με βάση το οποίο η χρηματοδότηση συνδέεται άρρηκτα με τον βαθμό επίτευξης των στόχων των παρεχόμενων υπηρεσιών και με την ανάλυση των οικονομικών αναγκών ανά πρόγραμμα δράσης. Επίσης, σκόπιμη είναι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων σχεδιασμού και κατανομής των πόρων του προϋπολογισμού σε επίπεδο υπουργείων, περιφερειών και αυτοτελών δημόσιων υπηρεσιών, προωθώντας τη διοικητική και δημοσιονομική αυτοτέλεια και ευελιξία.
Άμεση προτεραιότητα για την επίτευξη των μεταρρυθμιστικών αυτών προτάσεων αποτελεί η εμπέδωση μιας νέας διοικητικής κουλτούρας, προσανατολισμένης όχι μόνο στην τήρηση και στον έλεγχο των διαδικασιών, αλλά και στην επίτευξη αποτελεσμάτων. Αυτή η νέα αντίληψη θεμελιώνεται στη μετάβαση από την παραδοσιακή, φορμαλιστική δημόσια διοίκηση στη διοίκηση αποτελεσμάτων, αλλά και στην ανανοηματοδότηση της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος από την απλή τήρηση και εφαρμογή των διατάξεων των νόμων, στην εφαρμογή τους με γνώμονα την επίτευξη αποτελεσμάτων προς όφελος των πολιτών.
Πηγή:
