Βόμβες Βενιζέλου κατά Μητσοτάκη για την αναθεώρηση του Συντάγματος...

 Φαίνεται πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν μπορεί να συγχωρέσει τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί δεν τον πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Για αυτό και στην ομιλία που έκανε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στηv τελετή λήξης του συνεδρίου «Πενήντα χρόνια από το Σύνταγμα του 1975.

Η συνταγματική υπόσχεση της Μεταπολίτευσης και η ποιότητα της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου» που διοργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών, στο Ζάππειο Μέγαρο έριξε ουκ ολίγες βόμβες στον πρωθυπουργό και στα σχέδια του για αναθεώρηση του Συντάγματος.
Μεταξύ άλλων, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Σαμαρά μίλησε για «αναθεωρητικό οίστρο ο οποίος είναι συνήθως το προοίμιο του συνταγματικού λαϊκισμού», για ψευδαισθήσεις και μικρομεγαλισμό και άλλα πολλά.
Και για του λόγου το αληθές ιδού το απόσπασμα της ομιλίας του Βενιζέλου, που έγινε παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Τασούλα, του Προέδρου της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη και της πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Απόσπασμα από την ομιλία

«Γιορτάζουμε τα 50 χρόνια του Συντάγματος ενώ έχει πολιτικά ανοίξει η συζήτηση για την επόμενη αναθεώρησή του.
Σεβόμενοι το Σύνταγμα και την ηλικία στην οποία έφθασε οφείλουμε να θυμόμαστε ποιες είναι οι προϋποθέσεις μίας σοβαρής συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Πρώτον, η απάντηση στο ερώτημα εάν μπορούν να διαμορφωθούν οι όροι της αναγκαίας αναθεωρητικής συναίνεσης, δηλαδή των αυξημένων πλειοψηφιών στην πρώτη και τη δεύτερη Βουλή.

Δεύτερον, η απάντηση στην ερώτηση αν υπάρχει κάποια αδήριτη ανάγκη αναθεώρησης του εθνικού Συντάγματος ή αν κάποιες σκέψεις περί αναθεώρησης συνιστούν ψευδαίσθηση ή μικρομεγαλισμό.
Τρίτον, η υποχρέωσή μας να έχουμε επίγνωση των ορίων αναθεώρησης του επαυξημένου Συντάγματος που τίθενται από άλλες έννομες τάξεις στις οποίες μετέχει η Ελλάδα.
Τέταρτον, η υποχρέωσή μας πριν οποιαδήποτε αναθεωρητική πρωτοβουλία να αξιολογήσουμε το ισχύον Σύνταγμα και την εφαρμογή του και να εντοπίσουμε συστηματικές παραβιάσεις και αναξιοποίητα κοιτάσματα.
Πέμπτον, η υποχρέωσή μας να μη λησμονούμε, όπως είπα, ότι η αναθεώρηση κινείται πάντα μεταξύ συγκυρίας και ιστορίας.
Προφανώς επηρεάζεται ως πολιτική διαδικασία από τη συγκυρία, κρίνεται όμως εντέλει ιστορικά.

Ο αναθεωρητικός οίστρος είναι συνήθως το προοίμιο του συνταγματικού λαϊκισμού».

Ο Πειραιάρχης
www.bankingnews.gr