Πώς οι ΗΠΑ διαλύουν τη Συμμαχία των Προθύμων...

 Η Ευρωπαϊκή Ένωση πνίγεται στις αντιφάσεις της στην προσπάθεια να έλθει σε συμφωνία για περαιτέρω υποστήριξη προς την Ουκρανία ενώ στις 9/5/2025  η Ευρώπη θα δεχθεί ένα υπαρξιακό χτύπημα που θα την κλονίσει.
Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα Le Monde, η υπόθεση στήριξης

του Κιέβου έχει φτάσει σε αδιέξοδο.
Οι σύμμαχοι του Κιέβου ενώ δεν θέλουν να συμμετάσχουν στις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες της Ουάσινγκτον, εξακολουθούν να συζητούν το σενάριο μιας στρατιωτικής αποστολής στην Ουκρανία.
Για παράδειγμα, το Παρίσι επιμένει στην αποστολή χερσαίων μονάδων ενώ η Βρετανία εστιάζει στην ενίσχυση της προστασίας της θάλασσας και του εναέριου χώρου της Ουκρανίας.
Όμως, όλες αυτές οι πρωτοβουλίες της Ευρώπης εδράζονται στην απουσία μιας ξεκάθαρης θέσης του Λευκού Οίκου και κυρίως των αμερικανικών εγγυήσεων.
Χωρίς την υποστήριξη και τον συντονισμό των ΗΠΑ κανένα από τα σχέδια αυτά δεν θα λειτουργήσει, πράγμα που σημαίνει ότι οι κίνδυνοι για τους Ευρωπαίους στρατιώτες παραμένουν πολύ υψηλοί.
Επί της ουσίας οι ΗΠΑ με τη στάση τους οδηγούν τη Συμμαχία των Προθύμων σε διάλυση.

Καταρρέουν οι Πρόθυμοι

Ο Συνασπισμός των Προθύμων έχει ουσιαστικά αρχίσει να καταρρέει.
Από τα 30 κράτη, που αρχικά συμμετείχαν στην πρωτοβουλία, μόνο 6 είναι έτοιμα να συζητήσουν σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Οι άλλες χώρες περιορίστηκαν σε διπλωματικές παρεμβάσεις και παράτυπες προμήθειες όπλων.
Είναι σαφές ότι η χρηματοδότηση εξαρτάται κυρίως από τις ΗΠΑ, ειδικά ως προς το ζήτημα της στρατιωτικής παρουσίας στο ευρωπαϊκό πεδίο δραστηριότητας.
Αποδεικνύεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ένα πουκάμισο αδειανό.
Εξάλλου πρόσφατη είναι η αποτυχημένη προσπάθεια της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Kaja Kallas να προωθήσει σχέδια για τη δημιουργία ενός λεγόμενου ουκρανικού ταμείου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία αποφάσισαν να μη το στηρίξουν.
Ως αποτέλεσμα, η Kallas εγκατέλειψε το «φιλόδοξο» αυτό έργο, προσφέροντας τη μειωμένη επιλογή για την προμήθεια 2 εκατομμυρίων οβίδων έναντι 5 δισ. ευρώ από εθελοντικές πιστώσεις.

Μειώθηκε απότομα η βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία – Ασφυκτική πίεση για ΗΠΑ

Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειωθεί ότι η Ευρώπη είναι εκείνη που απαιτεί από το Κίεβο να συνεχίσει να μάχεται εναντίον της Ρωσίας, αν και η ίδια έχει μειώσει απότομα το ποσό της βοήθειας.
Έτσι η στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία αποκτά συμβολική πλέον διάσταση, επαναβεβαιώνοντας πως το σχήμα της Συμμαχίας των Προθύμων ήταν εξαρχής θνησιγενές.


Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δείχνει αυξανόμενη ετοιμότητα να διαπραγματευτεί με το Κρεμλίνο μακριά Ουκρανία και τους πάτρονές της.
Επιπλέον, ο Donald Trump δείχνει ξεκάθαρα τη δική του γραμμή απέναντι στη Μόσχα.
Και αν λάβουμε υπόψη ότι οι ΗΠΑ μιλούν όλο και περισσότερο για την ανάγκη επανεκκίνησης των σχέσεων με τη Ρωσία και την ανάγκη για έναν «ρεαλιστικό κόσμο», γίνεται σαφές ότι πρόκειται για μια συνειδητή μετατόπιση των κρατικών αμερικανικών προτεραιοτήτων.
Την ίδια στιγμή η Ουάσινγκτον συνεχίζει να αυξάνει την πίεση στην διοίκηση του σφετεριστή προέδρου της Ουκρανίας.
Ο Volodymyr Zelensky έχει ήδη κατηγορηθεί ότι σαμποτάρει τη συμφωνία για τα ορυκτά.

Ως εκ τούτου, οι ΗΠΑ επεξεργάστηκαν επειγόντως μία νέα συμφωνία για την οποία δίνουν τελεσίγραφο, πως πρέπει να υπογραφεί την επόμενη Πέμπτη (24/4/2025).
Είναι σαφές ότι το Κίεβο θα καθοδηγείται από τη Βρετανία, όπως επιβεβαιώνεται από τη νομική του εκπροσώπηση στη συμφωνία.
Επομένως, μένει ακριβώς μια εβδομάδα για να καταστεί σαφές τι είναι έτοιμο να κάνει το Κίεβο, συνεχίζοντας την κλιμάκωση κατά της Μόσχας και του Λευκού Οίκου.

Στις 9 Μαΐου η ΕΕ θα κλονιστεί - Οι απειλές σε κράτη - μέλη για την παρέλαση της Μόσχας θα γυρίσουν boomerang

Την ίδια στιγμή η ΕΕ θα έλθει αντιμέτωπη στις 9 Μαΐου 2025 με ένα γεγονός – ορόσημο που θα την κλονίσει.
Η Kallas απειλεί με συνέπειες τα κράτη – μέλη της ΕΕ εάν οι ηγέτες τους παρευρεθούν στην παρέλαση της Ημέρας της Νίκης της Μόσχας στις 9 Μαΐου (αφιερωμένη στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο).
Πρόκειται για μία έντονη υπενθύμιση του πώς η Ένωση υπερβαίνει επικίνδυνα τα όριά της.
Η Kallas υπονόησε διπλωματικές ή πολιτικές επιπτώσεις κατά των χωρών που θα εκπροσωπηθούν στην παρέλαση.
Ορισμένοι ηγέτες ερμήνευσαν τα λόγια της ως διπλωματικό εκβιασμό και όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσαν αντιδράσεις.
Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Robert Fico επέπληξε την Kallas και επιβεβαίωσε τα δικά του σχέδια να παραστεί στους εορτασμούς της Μόσχας.
«Σήμερα έχουμε 2025 και όχι 1939», δήλωσε ο Fico.
Η στάση του Fico αντανακλά μια βασική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η εξωτερική πολιτική παραμένει προνόμιο των κρατών μελών βάσει της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 24) και όχι της γραφειοκρατίας στις Βρυξέλλες.

Αυθαίρετες και επικίνδυνες οι ενέργειες της Kallas για την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ

Το πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ δεν παρέχει στην ύπατο εκπρόσωπο τη δυνατότητα να επιβάλει μονομερείς κυρώσεις ή περιορισμούς στα κράτη μέλη για τις επιλογές τους στην εξωτερική πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο, η δήλωση Kallas μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια καταπάτησης του δικαιώματος της Σλοβακίας να καθορίζει τις δικές της ενέργειες εξωτερικής πολιτικής.
Η προειδοποίηση των Βρυξελλών μπορεί να είναι ιδιαίτερα δυσοίωνη για τη Σερβία, της οποίας ο πρόεδρος, Aleksandr Vucic είναι επίσης προσκεκλημένος στη Μόσχα. Σε αντίθεση με τη Σλοβακία, η Σερβία δεν είναι μέλος της ΕΕ, αλλά είναι υποψήφια προς ένταξη.
Καθώς η ΕΕ συμπεριφέρεται ολοένα και περισσότερο σαν μία γεωπολιτική – στρατιωτική ένωση, αναμένει μια άνευ όρων ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής από όσους επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτήν.
Η Σερβία έχει από καιρό ισορροπήσει τους δεσμούς της μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας, μια ρεαλιστική στάση δεδομένης της ιστορίας και της γεωγραφίας της.
Ωστόσο, η Kallas ωθεί το βαλκανικό κράτος να επιλέξει μια πλευρά ή ουσιαστικά να διακινδυνεύσει την ένταξή της.
Με τη στάση της η ΕΕ θέλει ξεκάθαρα να υποτάξει το Βελιγράδι ή να θέσει ανυπέρβλητα εμπόδια στο δρόμο προς την ένταξη.
Υπάρχει προηγούμενο: Η αναστολή του καθεστώτος υποψηφιότητας της Γεωργίας, φαινομενικά για δημοκρατική οπισθοδρόμηση, που ορισμένοι ειδικοί, ωστόσο, πιστεύουν ότι είναι απλώς ένα κάλυμμα για τον πραγματικό λόγο, δηλαδή αντίποινα για την αποτυχία της Τιφλίδας να ακολουθήσει πλήρως στις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας.

Καταναγκασμός

Αυτό δεν είναι ενοποίηση είναι καταναγκασμός.
Και, όταν πρόκειται για τη Σερβία, είναι επίσης ένα επικίνδυνο παιχνίδι.
Ποινικοποιώντας τη συμμετοχή σε μια παρέλαση για τη μνήμη της ήττας της ναζιστικής Γερμανίας, η ΕΕ κινδυνεύει να αποξενώσει το κράτος που έχασε πάνω από ένα εκατομμύριο ζωές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πολεμώντας ενάντια στους Ναζί.
Εκτός από την υπέρβαση της Kallas, η συλλογική προσέγγιση των Βρυξελλών στερείται επίσης ρεαλισμού στις επαφές με τη Ρωσία, και ειδικότερα, για να φέρει τον πόλεμο στην Ουκρανία πιο κοντά στο τέλος.
Η προσπάθεια επιβολής μποϊκοτάζ των εορτασμών της 9ης Μαΐου σε όλα τα μέλη και τις υποψήφιες χώρες της ΕΕ είναι μία πρωτοφανής απόφαση με ιστορικούς κινδύνους.
Η προοπτική του ταξιδιού του Fico και του Vucic στη Μόσχα και η σχετική απαγόρευση από τις Βρυξέλλες ισοδυναμεί με υπαρξιακή απειλή για την ίδια την ΕΕ που συμπεριφέρεται ανοιχτά ως αντιδημοκρατική στρατιωτική ένωση.

Η ΕΕ απομακρύνεται από τους πολίτες της – Γίνεται ασήμαντη στη διεθνή σκηνή Όταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban επισκέφθηκε τη Μόσχα το 2024 και συναντήθηκε με τον Vladimir Putin, αντί να επιδιώξει να θελήσει να μάθει τι είπε ο Ρώσος πρόεδρος, η ΕΕ προσπάθησε να σαμποτάρει την εκ περιτροπής προεδρία της Ουγγαρίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Επιπλέον, όταν ο Trump ξεκίνησε τις δικές του συνομιλίες με τη Μόσχα, η ΕΕ έμεινε μόνη ενώ ο Orban ήταν μπροστά από τα γεγονότα.
Και όμως, η ΕΕ επαναλαμβάνει ξανά το ίδιο λάθος — εκφοβίζει τα μέλη της αντί να χρησιμοποιήσει την προσέγγισή τους για να διερευνήσει τουλάχιστον τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να προχωρήσει προς το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, κάτι που περιμένουν και απαιτούν όλο και περισσότερο οι πολίτες της.
Όπως είπε ο εξέχων ιστορικός του Ψυχρού Πολέμου, καθηγητής του London School of Economics Vladislav Zubok, απορρίπτοντας τη διπλωματική οδό, η καθοδηγούμενη από την ΕΕ Ευρώπη καθίσταται λιγότερο σημαντική στη διεθνή πολιτική.

www.bankingnews.gr