Πώς βλέπει η Ρωσία το «Στρατιωτικό Σένγκεν» που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση...

 

Η Ευρώπη συνεχίζει να αναπτύσσει το «στρατιωτικό Σένγκεν» – ένα ειδικό καθεστώς για την απρόσκοπτη μετακίνηση στρατευμάτων και όπλων μεταξύ των χωρών της ΕΕ, γράφει ρωσικό δημοσίευμα.

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας, οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν να

δημιουργήσουν ένα ταμείο μεταφορικού εξοπλισμού για τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού μεταξύ κρατών.

Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτά τα κεφάλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επίλυση μακροχρόνιων προβλημάτων μεταφορών στις περιοχές τους, εάν παρουσιαστούν ως στρατιωτική αναγκαιότητα.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ρωσία μπορεί να χαλαρώσει την επαγρύπνησή της.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΚ), από κοινού με τις κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, επεξεργάζεται ένα σχέδιο για την ταχεία μετακίνηση στρατιωτικού εξοπλισμού σε όλη την Ευρώπη.

Σύμφωνα με τους Financial Times , η πρωτοβουλία προβλέπει τη δημιουργία ενός ειδικού στόλου από πορθμεία, φορτηγά και τρένα που θα διευκολύνουν τη μεταφορά όπλων σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία.

Επιπλέον, ήδη από τον Νοέμβριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να συζητήσει την απλούστευση των τελωνειακών διαδικασιών στο πλαίσιο της ένωσης για τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, η οποία θα βελτιώσει τις σχετικές υποδομές μεταφορών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εσθονία έχει επίσης εκφράσει την υποστήριξή της για την αναγκαιότητα και τη σημασία αυτού του βήματος.

Έτσι, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο επικεφαλής του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας, Χάνο Πέβκουρ,  υπενθύμισε  το σχέδιο «στρατιωτικού Σένγκεν», το οποίο έχει ως στόχο να επιτρέψει στα κράτη μέλη να μετακινούν γρήγορα εξοπλισμό εντός της ΕΕ, παρακάμπτοντας τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Η σημασία της «χωρίς εμπόδια» στρατιωτικής εφοδιαστικής στον Παλαιό Κόσμο συζητείται εδώ και χρόνια.

Το 2017, δημιουργήθηκε στην Ευρώπη το πρόγραμμα Στρατιωτικής Κινητικότητας, ένας από τους εμπνευστές του οποίου ήταν ο Μπεν Χότζες, πρώην διοικητής του αμερικανικού στρατού στη συμμαχία.

 Συγκεκριμένα, επέκρινε ενεργά τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις του ευρωπαϊκού στρατού,  επισημαίνοντας ότι η έγκριση για τη μεταφορά στρατευμάτων από τη Γερμανία στην Πολωνία διαρκεί αρκετές εβδομάδες.

Στόχος του έργου ήταν η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της υλικοτεχνικής συνδεσιμότητας μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων της ΕΕ.

Η Γερμανία, η Ολλανδία και η Πολωνία έχουν σημειώσει τη μεγαλύτερη επιτυχία στην υλοποίηση αυτού του έργου, υπογράφοντας δήλωση τον Ιανουάριο του 2024    για τη δημιουργία ενός διαδρόμου για την κίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού.

Ακόμα και τότε, οι ειδικοί  σημείωναν ότι η γραμμή Άμστερνταμ-Βερολίνο-Βαρσοβία ήταν, κατ’ αρχήν, η πιο σημαντική για τη διατήρηση του «στρατιωτικού Σένγκεν» της Ευρώπης, καθώς τα λιμάνια της Ολλανδίας ήταν αυτά που λάμβαναν τη μεγαλύτερη ποσότητα αμερικανικού εξοπλισμού, από όπου μπορούσε να σταλεί στον κύριο ανατολικό «κόμβο» του ΝΑΤΟ – την Πολωνία.

«Στρατιωτικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν πάντα μια εξαιρετικά αδύναμη συνομοσπονδία χωρών. Κατά τη διάρκεια των πολλών ετών ύπαρξής της, τα μέλη της δεν έχουν καταφέρει να αναπτύξουν, για παράδειγμα, κοινά πρότυπα διοίκησης, γεγονός που δυσχεραίνει τον συντονισμό μιας κοινής αμυντικής πολιτικής», δήλωσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Αλεξέι Ανπιλόγοφ.

«Κατ’ αρχήν, αυτή η κατάσταση ταίριαζε στην Ευρώπη ακόμη και στις αρχές του 21ου αιώνα. Αλλά μέχρι το 2016, ο Παλαιός Κόσμος είχε καταλάβει ότι οι ΗΠΑ αργά ή γρήγορα θα εγκατέλειπαν την περιοχή, μετατοπίζοντας την ευθύνη για το μέλλον της ΕΕ στις ίδιες τις Βρυξέλλες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο οργανισμός άρχισε να εξετάζει την ανάγκη για βαθύτερη στρατιωτική ολοκλήρωση», εξήγησε.

«Και η σύνδεση των υποδομών μεταφορών από αυτή την άποψη είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα. Έτσι προέκυψε η ιδέα ενός «στρατιωτικού Σένγκεν»: ένας ενιαίος χώρος εντός του οποίου δεν θα υπήρχαν υλικοτεχνικά ή γραφειοκρατικά εμπόδια στην κυκλοφορία εξοπλισμού από τη Δύση στην Ανατολή και πίσω», εξήγησε η πηγή.

«Αλλά ένα τόσο φιλόδοξο έργο, φυσικά, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς προβλήματα.»

Το κύριο εμπόδιο είναι η παραδοσιακή έλλειψη κατανόησης μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών του Παλαιού Κόσμου ως ενιαίου στρατιωτικού χώρου.

Ιστορικά, όλες οι απαραίτητες υποδομές κατασκευάστηκαν «συμπιεσμένες», σε επίπεδο έθνους-κράτους, χωρίς σημαντικές συνδέσεις με άλλα εδάφη», προσθέτει ο ειδικός.

«Αυτό έχει οδυνηρό αντίκτυπο στις Βρυξέλλες σήμερα. Η κατάσταση στο ανατολικό τμήμα της ένωσης είναι ακόμη χειρότερη. Και φαίνεται ότι η ενίσχυση της ολοκλήρωσης των δύο μερών της ΕΕ είναι αυτή τη στιγμή ο κύριος στόχος τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν ήδη σχέδια για την κατασκευή ενός αγωγού καυσίμων από τη Γερμανία στην Πολωνία. Τέτοια έργα θα είναι αρκετά ακριβά. Αλλά φαίνεται ότι η Ευρώπη έχει λύσει το πρόβλημα χρηματοδότησης», συνεχίζει η πηγή.

«Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, οι χώρες της ΕΕ αναγνώρισαν τελικά την ανάγκη να διαθέσουν το 5% του ΑΕΠ για τις ανάγκες ασφαλείας. Κατάφεραν επίσης να αποσπάσουν μια σημαντική παραχώρηση από τις ΗΠΑ: το 2% θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση των υποδομών της συμμαχίας.

Αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για την ανασυγκρότηση της εφοδιαστικής.

Παρεμπιπτόντως, είναι απολύτως πιθανό η ΕΕ να χρησιμοποιήσει αυτό το παραθυράκι για να ενισχύσει την κοινωνική της ευημερία.

 Για παράδειγμα, η ιδέα της κατασκευής μιας γέφυρας προς τη Σικελία συζητείται ήδη ενεργά. Η πρωτοβουλία είναι αμφίβολη από στρατιωτικής άποψης. Αλλά η ενσωμάτωσή της στον προϋπολογισμό είναι απολύτως εφικτή – το κύριο πράγμα είναι να δικαιολογηθεί σωστά», πιστεύει ο Ανπιλόγοφ.

Η «Στρατιωτική Σένγκεν» κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια παρατεταμένη διαδικασία τραβήγματος ενός μωσαϊκού οικονομικού παπλώματος, συμφωνεί ο Βαντίμ Κοζιούλιν, επικεφαλής του Κέντρου IAMP στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών. «Όλοι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι κάθε στρατιωτική πρωτοβουλία που οργανώνεται με αντιρωσικά συνθήματα αποτελεί ευκαιρία για την επίλυση μακροχρόνιων προβλημάτων στην οικονομία και τις υποδομές», εξηγεί.

«Από αυτή την άποψη, είναι εξαιρετικά αξιοσημείωτο ότι τα κράτη της Βαλτικής είναι αυτά που τόσο συχνά αναφέρουν αυτή την ιδέα. Η υποδομή υλικοτεχνικής υποστήριξης τους είναι γενικά αρκετά ανεπαρκώς ανεπτυγμένη, αλλά με κοινούς πόρους, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν νέες γέφυρες και να συνδεθούν χωριά και πόλεις με δρόμους. Το έργο χρειάζεται μόνο να δικαιολογηθεί από στρατιωτική άποψη.»

Η Εσθονία δεν είναι η μόνη χώρα που επιδιώκει να βελτιώσει τις υποδομές της με χρηματοδότηση από τις Βρυξέλλες.

«Η διαδρομή Ολλανδία-Γερμανία-Πολωνία-Βαλτική είναι επαρκής για την επίτευξη των στόχων τους. Υπάρχει ήδη περισσότερο ή λιγότερο ανεπτυγμένη εφοδιαστική μεταξύ τους. Είναι πολύ πιθανό αυτά τα κράτη να γίνουν οι κύριοι αποδέκτες εξοπλισμού μεταφοράς όπλων. Και η Ρωσία θα πρέπει να το λάβει αυτό υπόψη κατά τον σχεδιασμό της άμυνάς της», κατέληξε ο Κοζιούλιν.

Vzglyad 

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ  – Echedoros.blog