Η αποτυχημένη αντεπίθεση, που συνοδεύτηκε από μία πρωτοφανή
αιματοχυσία, πρέπει να έχει ενόχους ή αποδιοπομπαίους τράγους.Το κεφάλι κάποιου ή κάποιων πρέπει να πέσει.
Η τιμωρία ανθρώπων που έχουν εξουσία, θα σημάνει όμως και υπονόμευση της πολιτικής ισορροπίας, η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα σε πόλεμο.
Αυτό συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία.
Ο μύθος μιας Ουκρανίας που έμελε να κερδίσει σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού απορρόφησε το αρχικό σοκ της εισβολής –σε μια θριαμβευτική πορεία προς την Αζοφική Θάλασσα και τα σύνορα του 1991– καταρρίφθηκε τελικά με την πρόσφατα ολοκληρωμένη καλοκαιρινή αποτυχημένη επίθεση.
Οι
ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις χρειάστηκαν μήνες και δύσκολα
αντικαταστάσιμες προμήθειες του ΝΑΤΟ για να προχωρήσουν 10 χιλιόμετρα
στη Zhaporizhia, φτάνοντας μετά βίας στη ρωσική πρώτη γραμμή άμυνας και
χωρίς να καταλάβουν κανέναν στρατηγικό στόχο.
Η ουκρανική ηγεσία είχε δώσει σαφείς υποσχέσεις στη χώρα και τους συμμάχους.
Άρχισαν οι ερωτήσεις στην Ουκρανία
Στις αρχές Νοεμβρίου - παρά τις περιορισμένες ουκρανικές επιτυχίες σε ένα ξεχωριστό μέτωπο, στο Dnepr- οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις βρέθηκαν με το οχυρό Avdiivka
μερικώς περικυκλωμένο και τα κεκτημένα χωριά νότια του Bakhmut
(Klischeevka, Andreevka) για άλλη μια φορά να αμφισβητούνται από τους
Ρώσους.
Στην Ουκρανία πλέον αρχίζουν να γίνονται ερωτήσεις.
Εκτός
από την εύρεση αποδιοπομπαίου τράγου για την καλοκαιρινή επίθεση – το
κατεστημένο πρέπει επίσης να αποφασίσει συγκεκριμένα πώς (ή αν) θα
συνεχίσει τον πόλεμο.
Διαφορετικές προτάσεις σχετικά με αυτό το θέμα αρχίζουν να κατατίθενται,
όπως αυτή του προεδρικού υποψηφίου Oleksey Arestovich, πρώην
στρατιωτικού συμβούλου του Zelensky που παραιτήθηκε αφού δέχτηκε έντονη
κριτική για την αμφιλεγόμενη ανάγνωση της βομβιστικής επίθεσης σε
πολυκατοικία στο Dnipropetrovsk.
Ο Arestovich , ο οποίος
επίσης έχει σημαντικές επαφές στην Ευρώπη προτείνει την εγκατάλειψη των
εδαφών που χάθηκαν και το πάγωμα των συγκρούσεων με αντάλλαγμα εγγυήσεις
του ΝΑΤΟ για την υπόλοιπη επικράτεια.
Ακόμη και μεταξύ εκείνων που
υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,
εμφανίζονται διαφορές: η πιο σημαντική μεταξύ του Zelensky και του
αρχιστράτηγου των ενόπλων δυνάμεων Valery Zaluzhny.
Ο τελευταίος κάνει λόγο για «αδιέξοδο» σε συνέντευξή του στον Economist, για να αντικρούσει αμέσως και δημόσια ο Zelensky.
Ο θανάσιμος κύκλος
Λίγες μέρες αργότερα, ένα δέμα βόμβα που παραδόθηκε στο γραφείο του Zaluzhny σκοτώνει έναν από τους υφισταμένους του.
Ο
επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων, Viktor Korenko, σύμφωνα με ορισμένες
πηγές, ένας άνθρωπος πιστός στον Zaluzhny, απαλλάσσεται των καθηκόντων
του.
Τα κεφάλια θα πέσουν στην Ουκρανία μετά την αποτυχία της αντεπίθεσης.
Αλλά
η μεγαλύτερη τορπίλη εναντίον του αρχηγού του επιτελείου προέρχεται από
τις ΗΠΑ: Δημοσίευμα της Washington Post και της Bild – «εκθέτει» το
όνομα και το επώνυμο ενός φερόμενου ως σχεδιαστή της δολιοφθοράς του
αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream: Ο Roman Chervinsky ένας προφανής
«αναλώσιμος τύπος» αποτυχημένων επιχειρήσεων των ουκρανικών ειδικών
δυνάμεων δικάζεται ήδη στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με το
δημοσίευμα, ο Chervinsky ενήργησε κατόπιν απευθείας εντολών του
Zaluzhny, εν αγνοία του Zelensky στο σχεδιασμό της καταστροφής του
αγωγού.
Ο Zelensky και οι αντίπαλοί του
Γενικά, η κυβέρνηση Zelensky χαρακτηρίζεται από έναν αυξανόμενο συγκεντρωτισμό της εξουσίας.
Οι
προηγούμενοι και πιθανοί αντίπαλοι του προέδρου γενικά δεν τα πάνε
καλά. Ο ολιγάρχης που ενίσχυσε τον Zelensky πολιτικά και οικονομικά –
Igor Kolomoisky – να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα και δικάζεται,
στερούμενος την ουκρανική του υπηκοότητα.
Στον προκάτοχό
του Petro Poroshenko –ο οποίος δέχθηκε επιδρομή από την SBU (μυστικές
υπηρεσίες Ουκρανίας) το 2019 και δικάζεται για «εσχάτη προδοσία»– του
απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα.
Ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος
στις τοπικές εκλογές του 2020 – Viktor Medvedchuk, που συνδέεται με τη
Ρωσία και τον Putin προσωπικά – συνελήφθη το 2022 και απελάθηκε στη
Ρωσία στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων. Ο φιλογερμανός
αντίπαλος Wladimir Klitschko ταπεινώθηκε δημόσια από τον Zelensky, ο
οποίος τον κατηγόρησε για αμέλεια στη συντήρηση των καταφυγίων
αεροπορικής επιδρομής στο Κίεβο του οποίου είναι δήμαρχος, και σχεδόν
αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που μπόρεσαν
να συσσωρεύσουν εξουσία από την αρχή του πολέμου, δεδομένης της
κορυφαίας θέσης τους σε τομείς του κράτους που συνδέονται με τις
στρατιωτικές επιχειρήσεις: Ο υπουργός Άμυνας Reznikov αποπέμφθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Umerov.
Ο υπουργός Εσωτερικών Monastirsky, σκοτώθηκε σε ύποπτη πτώση του ελικοπτέρου του κοντά στο Κίεβο.
Εάν και όταν διεξαχθούν εκλογές στην Ουκρανία, όλοι οι αντίπαλοι του Zelensky θα ξεκινήσουν με ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Αστυνομία, δικαιοσύνη και μέσα ενημέρωσης τάσσονται με τον Zelensky.
Δεν λείπουν εκείνοι που υποστηρίζουν πιο ριζοσπαστικές λύσεις, όπως ο
υποστράτηγος Dmitry Marchenko ο οποίος - παραβιάζοντας τον στρατιωτικό
του όρκο για μη ανάμειξη στην πολιτική υποστηρίζει την ανάγκη να γίνει
πρόεδρος ο Zaluzhny (ο οποίος παρεμπιπτόντως ποτέ δεν έχει δείξει
δημόσια πολιτικές φιλοδοξίες), «όπως ο Charles de Gaulle», για την
καταπολέμηση της διαφθοράς.
Δημοσίευμα του Time απεικονίζει τον
Zelensky ως έναν μοναχικό πρόεδρο, αποκομμένο από την πραγματικότητα,
θυμωμένο με τους υφισταμένους του.
Πιο ενδιαφέρον από την ακρίβεια της αναφοράς (όσο αληθοφανής κι αν είναι) είναι ότι δημοσιεύτηκε από το Time.
Ένα
αδυσώπητο κύμα αρνητικών δημοσιευμάτων για την Ουκρανία από μεγάλα
αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης καταδεικνύουν μία τεράστια αναταραχή στην
Ευρώπη και τις ΗΠΑ
(όπου επιχειρούνται επαφές με τη Ρωσία).
Το ιαπωνικό μοντέλο και τα χαμένα εδάφη
Εν τω μεταξύ ο
Kyrylo Budanov, επικεφαλής της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών (GUR) της
Ουκρανίας, πιστεύει ότι η νομική ολοκλήρωση της σύγκρουσης με τη Ρωσία
μπορεί να διαρκέσει για πολλές δεκαετίες, όπως συνέβη με τη Ρωσία και
την Ιαπωνία.
Η Μόσχα και το Τόκιο δεν έχουν υπογράψει
συνθήκη ειρήνης από το 1945 λόγω των διεκδικήσεων του Τόκιο στα Νησιά
των Νότιων Κουρίλων.
«Αυτό το εδαφικό πρόβλημα είναι άνω των 70
ετών. Επομένως, αυτό το σενάριο είναι πολύ πιθανό και εδώ», σημείωσε ο
Budanov σε σχόλιο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό NV.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η σύγκρουση στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει χωρίς συμφωνίες και νομική ολοκλήρωση.
Μπορεί έτσι να διαρκέσει για πολλά χρόνια χωρίς έντονες εχθροπραξίες. Αυτή δεν είναι η μόνη πρόβλεψη που κάνει ο Budanov.
Ελπίζει ότι το 2025 θα είναι μια κρίσιμη χρονιά κατά την οποία θα πραγματοποιηθούν ανατρεπτικές αλλαγές στη Ρωσία.
Ο Budanov δεν είναι καθόλου καλός στο να προβλέπει το μέλλον.
Ως εκ τούτου, αποφάσισε να ξεκαθαρίσει σε όλους ότι δεν έκανε προβλέψεις, παρά μόνο εξέφραζε τις προσδοκίες του.
Υπάρχουν
διαφορετικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο, νέοι παράγοντες
προκύπτουν συνεχώς και μπορούν να αλλάξουν τα πάντα.
Ο πρώην γενικός
γραμματέας του ΝΑΤΟ Anders Fogh Rasmussen πρότεινε να εγκριθεί η
υποψηφιότητα της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, αν και χωρίς τα εδάφη
που έχασε η χώρα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Σύμφωνα με τον Rasmussen ο αποκλεισμός αυτών των εδαφών θα μειώσει τον κίνδυνο σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ.
Αρνείται
ότι αυτό θα παγώσει τη σύγκρουση. Ωστόσο, η πρωτοβουλία είναι κάπως
συγκεχυμένη καθώς ο πρώην Γενικός Γραμματέας ανέφερε το Άρθρο 5 του
Καταστατικού του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο οποιαδήποτε επίθεση σε ένα
μέλος της συμμαχίας ισοδυναμεί με επίθεση σε όλους και πρέπει να
συνεπάγεται άμεση στρατιωτική απάντηση.
Ο ίδιος
πιστεύει ότι αυτό το άρθρο θα αποτρέψει τη Ρωσία από την επίθεση και θα
δώσει στην Ουκρανία την ευκαιρία να απελευθερώσει πρόσθετες δυνάμεις.
Παραμένει ασαφές τι ρόλο θα μπορούσε να παίξει η συμμαχία σε μια τέτοια εξέλιξη.
Ουκρανοί
αξιωματούχοι ακολούθησαν την πρωτοβουλία του Δανού αξιωματούχου είπαν
ότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν με αυτήν. Ωστόσο, επιχειρήματα παρόμοια
με αυτά του Anders Fogh Rasmussen εμφανίζονται στα δυτικά μέσα
ενημέρωσης όλο και πιο συχνά.