Γνώση ή πληροφορία;

ImageΓράφει ο Κλεισθένης.


 Για να αποκτηθεί η γνώση χρειάζεται κόπος και χρόνος. Για να αποδώσει η γνώση κοινωνική ωφέλεια απαιτείται πολύς χρόνος.


Για να αποκτηθεί η πληροφορία χρειάζεται ελάχιστος χρόνος και οι κατάλληλες διασυνδέσεις.


Για να εξαργυρωθεί η πληροφορία σε χρήμα και εξουσία απαιτείται ελάχιστος χρόνος και οι κατάλληλοι αποδέκτες.


Οι κατέχοντες την γνώση είναι αναμφίβολα απαραίτητοι σε μία κοινωνία, είναι χρήσιμοι, προσφέρουν στην κοινωνία έστω και αν μετατρέπουν την γνώση τους σε χρήμα και εξουσία.


Οι κατέχοντες την πληροφορία δεν είναι απαραίτητα και ότι χρησιμότερο για την κοινωνία. Πολλές των περιπτώσεων βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο.


Οι κατέχοντες την γνώση έχουν κάποια εχέγγυα ότι θα χρησιμοποιήσουν το χρήμα και την εξουσία προς όφελος της κοινωνίας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επαληθεύεται πάντα.


Οι κατέχοντες την πληροφορία χωρίς να έχουν και την απαραίτητη παιδεία έχουν ισχυρή την πιθανότητα να δράσουν σε βάρος της κοινωνίας χωρίς αυτό φυσικά να είναι απαράβατος κανόνας.


Η γνώση μεταδίδεται μέσα σε κοινωνικά ιδρύματα όπως σχολεία, πανεπιστήμια κτλ. Ακόμη μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω της επικοινωνίας σε χώρους συγκέντρωσης, σε χώρους δουλειάς, με συγγραφή βιβλίων, δοκιμίων κτλ.


Η πληροφορία μεταδίδεται μέσω της απρόσωπης και όχι δια ζώσης επικοινωνία ή σε μερικές καταδικαστέες περιπτώσεις μέσω πληροφοριοδοσίας, πράξης όχι και τόσο “ενάρετης”.


Η γνώση στηρίζει και εκπολιτίζει την κοινωνία, δίνει εφαρμόσιμες λύσεις σε υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα και προβλήματα της καθημερινότητας ή δίνει λύσεις σε επιστημονικά προβλήματα που δεν έχουν εφαρμογή στην καθημερινότητα.


Η πληροφορία είναι μια στιγμιαία εγγραφή κάποιου γεγονότος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα ή να αρχειοθετηθεί για χρησιμοποίησή της αργότερα. Η πληροφορία από μόνη της δεν μπορεί να δώσει όφελος στην κοινωνία αν δεν την επεξεργαστεί κάποιος που έχει την κατάλληλη γνώση. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η μετάδοση της πληροφορίας δεν αποσκοπεί στην εξεύρεση λύσης κάποιου κοινωνικού ή καθημερινού προβλήματος αλλά σε χρησιμοποίησή της για παραμονή κάποιας εξουσίας ή για αλλαγή μιας εξουσίας από μία άλλη. Φυσικά και η λήψη μιας πληροφορίας μπορεί να δώσει στον παραλήπτη, με τον κατάλληλο χειρισμό της, χρηματικά ή άλλα οφέλη.


Η έφεση προς την γνώση είναι δείγμα πολιτισμού και προάγει τον πολιτισμό.


Η ανάπτυξη δικτύων πληροφοριών γίνεται συνήθως από την εξουσία που προσπαθεί μέσω της διαχείρισης και αξιοποίησης των πληροφοριών να ποδηγετεί τους εξουσιαζόμενους. Ακόμη η ανάπτυξη πληροφοριακών συστημάτων συλλογής και διάθεσης γίνεται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων όσων τα αναπτύσσουν. Η “εμπορική” εκμετάλλευση πληροφοριακών αρχείων είναι τόσο διαδεδομένη ώστε αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία και τα μέλη της. Η υπερσυγκέντωση πληροφοριών που αφορούν τα μέλη μιας κοινωνίας σε ακατάλληλα χέρια είναι βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας.


Σήμερα δυστυχώς ζούμε στον κόσμο της πληροφορίας, με ότι κακό σημαίνει αυτό, σε αντίθεση με λίγα χρόνια πριν που ζούσαμε στον κόσμο της γνώσης. Παρόλα αυτά η γνώση σήμερα έχει λάβει τόσο μεγάλες διαστάσεις που μόνο με εξειδίκευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την ανάγκη για διεύρυνση και αύξηση της γνώσης.


Οι σύγχρονες κοινωνίες δυστυχώς δεν επενδύουν στην γνώση αλλά στην πληροφορία. Ο λόγος είναι ο μικρότερος χρόνος που απαιτείται για να αποδώσει η πληροφορία σε σχέση με τον απαιτούμενο χρόνο για να αποδώσει η γνώση. Όποια κοινωνία πάντως επενδύσει στην γνώση θα έχει σταθερή και προοδευτική άνοδο. Όποια κοινωνία επενδύει στην πληροφορία είναι καταδικασμένη σε κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις.


Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στο παγκόσμιο στερέωμα μας επιβεβαιώνουν αυτή την θέση.