Την
«ολική επαναφορά» του πρώην Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα σηματοδοτεί η
σημερινή παρουσίαση του νέου του βιβλίου, «Ιθάκη», η οποία
πραγματοποιήθηκε στο θέατρο «Παλλάς», με διάχυτη την εντύπωση της
δυναμικής επανόδου του στο πολιτικό προσκήνιο.
Στην ομιλία του έκανε εντύπωση το γεγονός ότι εκτός από την κυβέρνηση επιτέθηκε και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Συγκεκριμένα με τη φράση «Η Αντιπολίτευση σήμερα είναι ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό», επιχείρησε απαξίωση της νυν αντιπολίτευσης διεκδικώντας κυρίαρχο ρόλο στο αντιπολιτευτικό πολιτικό τόξο.
Με φράσεις όπως «δεν πάει άλλο», «η Ελλάδα και οι Έλληνες αξίζουν κάτι πολύ καλύτερο», ο Αλέξης Τσίπρας διεκδικεί την επάνοδό του στο πολιτικό προσκήνιο, χωρίς ωστόσο να δείξει τα χαρτιά του, προφανώς φοβούμενος μην τα κάψει.
Πιθανότατα τις επόμενες ουσιαστικές εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς και Αριστεράς θα τις έχουμε περί τα τέλη Φεβρουαρίου 2026.
Ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ιστορία δεν αποτελεί μονοπώλιο όσων θεωρούν τους εαυτούς τους νικητές. Δεν θα εγκαταλείψουμε αμαχητί τη διεκδίκηση της ιστορικής αλήθειας και της μνήμης σε αυτό τον τόπο.
Η μνήμη τού χθες είναι και μνήμη τού αύριο της πατρίδας μας, Δεν έχω σκοπό να απολογηθώ, ιδίως σε εκείνους που διέπραξαν τον φόνο και τώρα μας κατηγορούν ότι δεν φροντίσαμε όπως έπρεπε τα ορφανά που δημιούργησαν. Είμαι υπερήφανος για όσα καταφέραμε ως κυβέρνηση.
Εμείς πετύχαμε εκεί όπου αυτοί αποτύχανε, και μάλιστα δισ. Εκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποτύχουμε, αν και ήξεραν καλά ότι η δική μας αποτυχία θα ήταν χαριστική βολή για τη χώρα.
Δεν απολογούμαι σε εκείνους δηλαδή που χρεοκόπησαν τη χώρα, την παρέδωσαν στο έλεος των δανειστών, εκτίναξαν την ανεργία στο 27%, κατέστρεψαν το ένα τέταρτο της οικονομίας, κατάργησαν το δέκατο τρίτο και το δέκατο τέταρτο μισθό στο Δημόσιο, κατάργησαν τη δέκατη τρίτη και τη δέκατη τέταρτη σύνταξη, βούλιαξαν στη ντροπή του Γερούν Γερά και του Βάστα Σόιμπλε όταν η κοινωνία αιμορραγούσε, και τώρα μας ζητούν το λόγο».
Από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι:
- Βασίλης Κόκκαλης,
- Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος,
- Μίλτος Ζαμπάρας,
- Κώστας Μπάρκας,
- Συμεών Κεδίκογλου,
- Γιώργος Ψυχογιός,
- Μαρίνα Κοντοτόλη,
- Χρήστος Γιαννούλης,
- Καλλιόπη Βέττα,
- Κατερίνα Νοτοπούλου,
- Όλγα Γεροβασίλη,
- Γιώργος Καραμέρος,
- Διονύσης Καλαματιανός,
- Νίκος Παππάς,
- Γιώργος Γαβρήλος,
- Χάρης Μαμουλάκης,
- Πόπη Τσαπανίδου,
- Ανδρέας Παναγιωτόπουλος.
Από τη Νέα Αριστερά το «παρών» δίνουν οι:
- Έφη Αχτσιόγλου,
- Σία Αναγνωστοπούλου,
- Μερόπη Τζούφη,
- Θεανώ Φωτίου,
- Νάσος Ηλιόπουλος,
- Φερχάτ Οζγκιούρ.
Από τους ανεξάρτητους στην εκδήλωση βρίσκονται οι Ευάγγελος Αποστολάκης, Γιάννης Σαρακιώτης και Αθηνά Λινού.
Με νέα χρώματα στην κεντρική αφίσα και νέα πρόσωπα στο κοινό, ο πρώην Πρωθυπουργός αναμένεται να δηλώσει δυναμικά παρών, τραβώντας μια «κόκκινη γραμμή» με το παρελθόν.
Οι προσελεύσεις άρχισαν περίπου στις πέντε το απόγευμα. Παράλληλα, αντίτυπα της Ιθάκης διατίθενται στο χώρο, ως είθισται στις παρουσιάσεις βιβλίων.
Οι πρώτες σειρές καθισμάτων είναι «κρατημένες» από τους διοργανωτές.
Ξεχωρίζει η θέση που κρατείται τιμητικά για τον αείμνηστο Αλέκο Φλαμπουράρη, ανάμεσα στη χήρα του εκλιπόντος και την Μπέττυ Μπαζιάνα. Στο κάθισμα υπάρχει ένα τριαντάφυλλο.
- Ευγενία Φωτονιάτα: Βιβλίο πολιτικού θάρρους
«Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από περίσσιο πολιτικό θάρρος για να ανοίξει στην κοινωνία την κλειστή πόρτα της εξουσίας, των κομματικών γραφείων, της διαπραγμάτευσης», είπε στην παρέμβασή της η συντονίστρια του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα και Δρ. Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Μας δίνει τη δυνατότητα για την αποδόμηση των μύθων.
Ο δεύτερος μύθος: Το αποτύπωμα κρίνεται ως ολική καταστροφή. Στο 11ο κεφάλαιο παραθέτει στοιχεία.
Οι πολιτικές μας ακολουθούσαν τρεις άξονες: διαχείρισης· αστικού εκσυγχρονισμού και οι μεταρρυθμίσεις.
Στο Ινστιτούτο διαφωνούμε για τη χρήση του όρου μεταρρυθμίσεις. Ο αντίπαλος τον έχει κακοποιήσει, τον έχει ταυτίσει με την απορρύθμιση», σημειώνει.
- Κώστας Δαρδανός (εκδότης): Το βιβλίο είναι μια πράξη δημοκρατικού διαλόγου
«Το βιβλίο προωθεί τον διάλογο αλλά όχι με όρους τηλεοπτικού πάνελ.
Είναι κέρδος γιατί οι πολλοί διαβάζουν ελαφριά βιβλία.
Δεν προσυπογράφουμε όσα λένε οι συγγραφείς, ούτε δίνουμε γραμμή όπως κάνουν τα περισσότερα κανάλια.
Το βιβλίο είναι μια πράξη δημοκρατικού διαλόγου, δεν είμαστε τεχνοφοβικοί αλλά η τεχνολογία απειλεί το βιβλίο.
Η σημερινή δεν είναι πολιτική, είναι πολιτισμική συγκέντρωση, απάντηση στην απομόνωση που ζήσαμε στην καραντίνα».
- Αντώνης Λιάκος (ιστορικός): Το βιβλίο είναι μια εκδοτική έκρηξη
«Το βιβλίο είναι μια εκδοτική έκρηξη και η σημερινή εκδήλωση.
Τι σημαίνει η έκρηξη. Δείχνει μια επείγουσα ανάγκη αναστοχασμού αυτής της περιόδου που είναι από τις κρισιμότερες της ιστορίας μας.
Άρα είναι ένα βιβλίο του πρωταγωνιστή, ένα βιβλίο που περιέχει το σκεπτικό της δράσης αυτής, πώς έδρασε, τις επιτυχίες, τις αποτυχίες και τις διαψεύσεις.
Επομένως το βιβλίο είναι πολύ σημαντικό για να καταλάβουμε αυτήν την περίοδο. Αλλά και διδακτικό για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η ηγεσία.
Είναι μια αγωγή στην ευθύνη και την υπευθυνότητα.
Το βιβλίο είναι μια κόκκινη γραμμή για το τι δεν έγινε στο παρελθόν.
Η κρίση δεν έγινε το 2015, η κρίση είναι δομική, είναι συνθέτες και δομικές οι αιτίες.
Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά δεν ήρθε να αμφισβητήσει τη θέση στο ευρώ. Ήρθε για να διαπραγματευτεί.
Το βιβλίο μας δείχνει επίσης τι έμεινε. Η ρύθμιση χρέους είναι από τα σημαντικότερα ζητήματα.
Αν δεν είχε γίνει μέσα σε αυτό το δραματικό καλοκαίρι, η Ελλάδα θα βρισκόταν ακόμη, θα εξαρτιόταν από έλεγχο του χρέους.
Η ρύθμιση ήταν το σημαντικότερο επίτευγμα του Αλέξη Τσίπρα και του λαμπρού επιτελείου των οικονομολόγων.
Το βιβλίο δουλεύει ως μια τεράστια τοιχογραφία. Βγαίνει από την αντίληψη της απλοποίησης των πραγμάτων.
Τέλος, επειδή έχει βιωθεί αυτή η περίοδος ως τραύμα και κυρίως από τον κόσμο της Αριστεράς και ον κόσμο που υπέφερε.
Μπορεί η γνώση να θεραπεύσει το τραύμα;
Η γνώση και η ενσυναίσθηση μπορούν να μας βγάλουν από το τραύμα. Πρέπει να δούμε τα όρια του ελληνικού ριζοσπαστισμού.
Που άρχισε με ευγενείς φιλοδοξίες βιώθηκε ως τραύμα. Δεν βιώθηκε έτσι το 1981, βιώθηκε έτσι το 2015 επειδή οι συνθήκες ήταν δύσκολες».
