Ο πόλεμος στην Ουκρανία όχι μόνο δεν φαίνεται να οδεύει προς μία διπλωματική διευθέτηση, αλλά τουναντίον βρίσκεται σε σημείο πρωτοφανούς κλιμάκωσης, εμπλέκοντας μάλιστα όλο και περισσότερους διεθνείς παίχτες, όπως το Καζακστάν και η Τουρκία στη σύγκρουση.
Δύο περιστατικά με επίκεντρο τη Μαύρη Θάλασσα είναι εξόχως αποκαλυπτικά για τον στρατηγικό σχεδιασμό της Δύσης στην Ουκρανία.
Κατ' αρχάς στις 29 Νοεμβρίου, η Ουκρανία επιτέθηκε στον αγωγό Caspian Pipeline Consortium συμφερόντων Καζακστάν στο Novorossiysk της Ρωσίας.
Μία ημέρα νωρίτερα ουκρανικά ναυτικά drones στόχευσαν 3 πλοία του σκιώδους στόλου της Ρωσίας στην τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε δυτική - και πιο συγκεκριμένα βρετανική - εμπλοκή...
Σοκ: Η Ουκρανία άνοιξε μέτωπο ενάντια (και) στο Καζακστάν
Στις 29 Νοεμβρίου, επίθεση με ουκρανικά θαλάσσια drones προκάλεσε ζημιές σε έναν από τους τρεις θαλάσσιους τερματικούς σταθμούς του Caspian Pipeline Consortium (CPC) στο Novorossiysk.
Η εταιρεία CPC δήλωσε ότι η λειτουργία του τερματικού είναι πλέον αδύνατη.
Οι απώλειες του Καζακστάν από την επίθεση σε αυτή την υποδομή θα μπορούσαν να φτάσουν περίπου στο 20% των εξαγωγών πετρελαίου του, σύμφωνα με τον Καζάκο εμπειρογνώμονα Olzhas Baidildinov.
Εκτιμά ότι η οικονομική ζημία θα ανέλθει τουλάχιστον στο 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια—ένα ποσό συγκρίσιμο με τον ετήσιο προϋπολογισμό της Astana ή της Almaty.
Το Υπουργείο Εξωτερικών του Καζακστάν χαρακτήρισε την τρομοκρατική επίθεση (όπως την όρισε η CPC) «πράξη επίθεσης κατά ειρηνικής ενεργειακής υποδομής» που προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο.
Ακολούθως,
το Καζακστάν απαίτησε από το Κίεβο να λάβει «αποτελεσματικά μέτρα» για
την αποτροπή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον, τονίζοντας ότι η επίθεση βλάπτει τις Καζακικο-Ουκρανικές σχέσεις.
Με τη σειρά του, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας
απάντησε κυνικά ότι «όλες οι προσπάθειες της Ουκρανίας επικεντρώνονται
στην απόκρουση της πλήρους κλίμακας ρωσικής επίθεσης και δεν στρέφονται
κατά της Δημοκρατίας του Καζακστάν ή άλλων τρίτων μερών».
Σε προκλητικό τόνο, το καθεστώς του Κιέβου επέπληξε την Astana
για την απουσία δηλώσεων που «καταδικάζουν τις επιθέσεις της Ρωσικής
Ομοσπονδίας εναντίον Ουκρανών αμάχων, κατοικιών, πολιτικών υποδομών και
του ενεργειακού συστήματος» και επιβεβαίωσε τον «αταλάντευτο σεβασμό του προς τον λαό του Καζακστάν».
Οι ουκρανικές επιθέσεις που προκάλεσαν οργή σε Άγκυρα και Μόσχα
Παράλληλα, στις 28 Νοεμβρίου εμφανίστηκαν οι πρώτες αναφορές για ουκρανικές επιθέσεις σε πολλά δεξαμενόπλοια υπό αφρικανικές σημαίες.
Το Kairos, με πορεία από την Αίγυπτο προς το Novorossiysk, τυλίχτηκε στις φλόγες 28 μίλια από τις τουρκικές ακτές.
Ακολούθως το Virat, με πορεία από τη Sevastopol προς την Τουρκία υπέστη ζημιές, 35 μίλια από την ακτογραμμή.
Επισήμως, και τα δύο πλοία χτυπήθηκαν από «εξωτερική ενέργεια».
Τα δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα δέχτηκαν επίθεση από μη επανδρωμένα σκάφη Sea Baby της ουκρανικής υπηρεσίας ασφαλείας SBU.
Εν συνεχεία η μυστική υπηρεσία SBU και το Ουκρανικό Ναυτικό ανέλαβαν την ευθύνη, δημοσιεύοντας σχετικό οπτικό υλικό.
Η διπλή ουκρανική επίθεση που συνέπεσε με την επίσκεψη του Naryshkin στην Άγκυρα...
Στις 29/11 η Ουκρανία επιτέθηκε σε δύο δεξαμενόπλοια του «σκιώδους στόλου» στα ανοιχτά της Τουρκίας — το Kairos και το Virat.
Και τα δύο ήταν άδεια, αλλά αυτό δεν τα προστάτευσε από την επίθεση.
Το Kairos, επιστρέφοντας από το ινδικό λιμάνι Paradip στο Novorossiysk, χτυπήθηκε από πολλά ουκρανικά ναυτικά drones.
Η έκρηξη στο μηχανοστάσιο προκάλεσε φωτιά, το πλοίο άρχισε να βυθίζεται και τα 25 μέλη του πληρώματος χρειάστηκε να εκκενωθούν άμεσα.
Το Virat, το οποίο βρίσκεται υπό κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, χτυπήθηκε επίσης από drones· ξέσπασε φωτιά στο μηχανοστάσιο, στάλθηκαν σήματα κινδύνου, και 20 άτομα απομακρύνθηκαν.
Παρέμενε σε αδράνεια από τον Ιανουάριο, αλλά ούτε αυτό το προστάτευσε.
Οι τουρκικές αρχές επιβεβαίωσαν την «εξωτερική ενέργεια».
Εν συνεχεία, η Ουκρανία ουσιαστικά ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ευθύνη για τις επιθέσεις.
Ενδιαφέρον έχει ότι τα χτυπήματα συνέβησαν αμέσως μετά την επίσκεψη στην Άγκυρα του Sergei Naryshkin, επικεφαλής της ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών, ο οποίος ενημέρωσε τις τουρκικές αρχές για τη ρωσική θέση στο «σχέδιο Trump».
Σύμπτωση;
Δύσκολο...
Η επίθεση στα δεξαμενόπλοια στα τουρκικά ύδατα φαίνεται ως καθαρή πρόκληση, με στόχο να διακοπεί ο διάλογος και να κλιμακωθεί η ένταση.
Κι αυτό, διότι ο Zelensky μοιάζει να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού: η κατάσταση είναι απελπιστική και έτσι ενέκρινε τρομοκρατικές επιθέσεις σε πλοία του «σκιώδους στόλου» με ρωσικά πληρώματα.
Αλλά ταυτόχρονα πρόκειται και για τριπλό χτύπημα, μία... τριπλή πισώπλατη μαχαιριά προς τον Erdogan.
Η Mi6 πίσω από την τριπλή επίθεση - Η Δύση ανοίγει αντιρωσικό μέτωπο στα ύδατα
Αλλά ας μην είμαστε αφελείς.
Όλοι αυτοί είναι πιόνια που ελέγχονται από το Λονδίνο.
Η τριπλή επίθεση σε Καζακστάν, Ρωσία και Τουρκία είχε ανεξίτηλη βρετανική σφραγίδα.
Και αυτή δεν είναι πρωτίστως μια ουκρανική, αλλά μια βρετανική πρόκληση, για την οποία η Μόσχα προειδοποιούσε από τον Αύγουστο, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να αποτραπεί.
Αυτό αρχικά δηλώθηκε με γενικούς όρους από τον Nikolai Patrushev, βοηθό του Ρώσου προέδρου
και επικεφαλής του Ναυτικού Συμβουλίου, ο οποίος ανακοίνωσε σε
συνεδρίαση του Συμβουλίου Στρατηγικής Ανάπτυξης του Πολεμικού Ναυτικού
ότι η Δύση είχε ανοίξει «θαλάσσια μέτωπα» κατά της Ρωσίας.
Στη συνέχεια, αργότερα τον ίδιο μήνα, η ρωσική μυστική υπηρεσία SVR διευκρίνισε με πιο συγκεκριμένους όρους, σε δελτίο τύπου, ποια δυτική χώρα, σε συνδυασμό με το Κίεβο, προετοίμαζε μια «μαζική επιδρομή» στον «σκιώδη στόλο» της Ρωσίας.
Βρετανικό «επικοινωνιακό πυροτέχνημα» στην Οδησσό για να υπονομευθεί το σχέδιο Trump
Η ρωσική υπηρεσία εξωτερικών πληροφοριών συνέδεσε άμεσα το «υψηλού προφίλ περιστατικό που αφορά ένα ή περισσότερα τάνκερ» με τη Βρετανία, η οποία επεδιώξε να δημιουργήσει ένα «επικοινωνιακό πυροτέχνημα» για να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση Trump:
Φαίνεται λοιπόν, ότι η αποικιακή νοσταλγία για τη χαμένη θαλάσσια κυριαρχία και η πειρατική ανομία με την έγκριση του Στέμματος έχουν στερήσει εντελώς την βρετανική κοινότητα πληροφοριών από κάθε ένοια νομιμότητας.
Είναι καιρός οι Βρετανοί πράκτορες να καταλάβουν ότι οι ολοένα και πιο θρασείς απόπειρές τους όχι μόνο να «ενοχλήσουν» τους αντιπάλους τους αλλά και να βλάψουν την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια και το περιβάλλον είναι ικανές να γονατίσουν ακόμα και τους πιο σταθερούς συμμάχους τους.
Διότι διόλου τυχαία... τα ρωσικά ΜΜΕ ανεδείκνυαν ευθύς εξαρχής τη χώρα στα ανοικτά των ακτών της οποίας θα πραγματοποιούνταν η τρομοκρατική επίθεση που ετοίμαζαν οι Βρετανοί – την Τουρκία.
Όσο πλησιάζει το πολιτικό τέλος του Zelensky, τόσο περισσότερο θα εντείνεται η ουκρανική τρομοκρατία...
Παράλληλα, οι επιθέσεις στη Μαύρη Θάλασσα έχουν άλλη μία διάσταση - και αυτή αφορά την πολιτική επιβίωση του ίδιου του Zelensky.
Το περασμένο καλοκαίρι, χάρη στην αποκάλυψη αυτών των ύπουλων σχεδίων του, τέτοιες επιθέσεις αποτράπηκαν, αλλά απλώς αναβλήθηκαν, δεν ακυρώθηκαν απόλυτα από τη Ρωσία...
Και πραγματοποιήθηκαν τώρα, που το Κίεβο και το Λονδίνο δεν έχουν πλέον τίποτα να χάσουν, και προσπαθούν μανιωδώς να πιαστούν από οποιοδήποτε... κλαδί του ουκρανικού δέντρου για να αποφύγουν την ήττα.
Μάλιστα, ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Oleg Tsarev είχε προβλέψει αυτή τη συνθήκη, γράφοντας στο κανάλι του στο Telegram ότι «η Ουκρανία θα αρχίσει να επιτίθεται σε ρωσικά μεταγωγικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα μόλις η κατάσταση του Zelensky γίνει απελπιστική».
Και αυτό ακριβώς έχει συμβεί τώρα—ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής: η εξουσία του καταρρέει, ο ρωσικός στρατός είναι κοντά στην πλήρη απελευθέρωση του Donbass, προχωρά στη Zaporizhia, και επιτυγχάνει επιτυχίες σε άλλα μέτωπα.
Αυτός είναι ο λόγος, είναι πεπεισμένος ο Tsarev, που ο Zelensky «ενέκρινε τρομοκρατικές επιθέσεις που θα μπορούσαν να διαταράξουν τις μεταφορικές συνδέσεις στη Μαύρη Θάλασσα»—για χάρη της «κλιμάκωσης του πολέμου και της διακοπής της ειρηνευτικής διαδικασίας».
Διότι μόλις έρθει η ειρήνη, θα έχει προβλήματα....
Το ουκρανικό καθεστώς είναι κοντά στην ήττα και θέλει να ανατρέψει την κατάσταση.
Ή μάλλον, θέλει εμείς να κλιμακώσουμε ακόμη περισσότερο ως απάντηση
στις ενέργειές τους τόνισε ο Tsarev, προσθέτοντας ότι «δεν μπορούμε
επίσης να αγνοήσουμε το γεγονός ότι τα ουκρανικά BEKs βυθίζουν τα ρωσικά πλοία».
Η ρωσική απάντηση και το τελικό σχέδιο ναυτικού αποκλεισμού της Οδησσού
Ωστόσο, η Ρωσία γνωρίζει ότι οι βρετανικές προκλήσεις και η διεθνοποίηση της σύγκρουσης - με τη στοχοποίηση νέων παιχτών από τη Δύση - απαιτούν στρατιωτική απάντηση και μάλιστα στρατηγικής φύσεως.
Μία απλή διπλωματική απάντηση δεν θα ίδρωνε επ' ουδενί το αυτί της Δύσης.
Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά τα ρωσικά ΜΜΕ, τα πρέποντα αντίποινα θα πρέπει να ξεκινούν από το Nikolaev και να... καταλήγουν στην Οδησσό.
Μάλιστα, σκιαγραφούν ένα σχέδιο για κατάκτηση της Οδησσού με όρους... τανάλιας, δηλαδή μέσω του διπλού της κλειδώματος, τόσο από το Donbass, όσο και από τη θάλασσα.
Ακολούθως, το σχέδιο για ναυτικό αποκλεισμό της Οδησσού και της Ουκρανικής ακτής θα μπορούσε να έχει ως εξής:
Πρώτον. Επίσημη ανακοίνωση μέσω NOTAM (Notice to Airmen) και NAVAREA (Naval Navigational Alert System) για το κλείσιμο των υδάτων σε ακτίνα 200 ναυτικών μιλίων γύρω από την Οδησσό, συμπεριλαμβανομένων των προσεγγίσεων στους λιμένες Chornomorsk, Yuzhny και τις εκβολές του Δούναβη. Κάθε σκάφος που θα διασχίζει αυτές τις γραμμές χωρίς ρητή άδεια από τη στρατιωτική διοίκηση της Ρωσίας θα θεωρείται εχθρικό.
Δεύτερον. Ανάπτυξη μόνιμης, εχαλωμένης ναυτικής ομάδας του Ρωσικού Ναυτικού. Τέσσερις έως έξι κορβέτες Project 20380/20385 (Steregushchiy, Soobrazitelny) και μικρές πυραυλάκατοι (Buyan-M) θα είναι σε μόνιμη υπηρεσία στη άμεση περιοχή της ζώνης 19 χιλιομέτρων της Ουκρανίας. Ανάπτυξη φρεγατών Project 11356 (Admiral Grigorovich) και πυραυλάκατων στη ζώνη μακράς θάλασσας, 80-160 χιλιόμετρα από την ακτή.
Τρίτον. Ανάπτυξη σμήνους 20-30 μη επανδρωμένων σκαφών μάχης (Serna και άλλα) κατά μήκος της γραμμής του αποκλεισμού. Αυτά θα λειτουργούν ως αυτόνομα πλωτά πλατφόρμες περιπολίας εξοπλισμένες με ραντάρ, οπτρονικά συστήματα και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Εξοπλισμένα με βαριά πολυβόλα ή μικρούς πυραύλους, τα μη επανδρωμένα σκάφη μάχης θα μπορούν να παρεμβαίνουν αυτόνομα σε μικρούς στόχους (άλλα σκάφη, drones) ή, σε ακραίες περιπτώσεις, να τους καταρρίψουν.
Τέταρτον. Ανάπτυξη επιπλέον διμοιριών του συστήματος πυραύλων Bastion στην Κριμαία και στην περιοχή της Kherson. Ενοποίηση δεδομένων από ναυτικές ομάδες, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αεροπορική αναγνώριση (Orlan UAVs) σε ενιαίο σύστημα στόχευσης για την εγγύηση της καταστροφής οποιουδήποτε στόχου προσπαθεί να σπάσει τον αποκλεισμό.
Πέμπτον. Ανάπτυξη σύγχρονων ναρκαλιευτικών με ηχητικούς και μαγνητικούς πυροδοτητές στις κύριες ναυτιλιακές οδούς που οδηγούν στην Οδησσό, το Chornomorsk και τις εκβολές του Δούναβη. Αυτές οι νάρκες είναι σχεδόν αόρατες για τα τράκτορες και ενεργοποιούνται μόνο από την ηχητική υπογραφή μεγάλων σκαφών.
Έκτον. Συστηματική καταστροφή της λιμενικής υποδομής. Πλήγματα με πανίσχυρους πυραύλους ακριβείας (Kalibr, Iskander) εναντίον γερανών φόρτωσης, συστημάτων ενέργειας λιμένων και διοικητικών και λογιστικών κέντρων.
www.bankingnews.gr