Ο αντικαταστάτης του Zelensky και τα πολύ άσχημα νέα πλησιάζουν...

 Ο αντικαταστάτης του Zelensky βρέθηκε….
Επίσης κατά ένα παράδοξο τρόπο… η Βρετανία αποκτά λόγο και ρόλο στις εκλογές στην μοιραία Ουκρανία…
Οι ΗΠΑ από την άλλη πλευρά λένε ότι η Ρωσία διεκδικεί εδάφη στην Ουκρανία… αυτό είναι λάθος.

Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για εδάφη, είναι η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στον κόσμο… το θέμα της είναι η διασφάλιση των ζωτικών της συμφερόντων.

Ο τόπος μπορεί να αλλάξει αλλά όχι οι παραδοχές για την Ουκρανία

Οι Αμερικανοί αναζητούν έναν τόπο συνάντησης — ακόμη και δύο συναντήσεις: πρώτα ο Putin και ο Zelensky και στη συνέχεια οι τρεις τους, με τον Trump.
Συζητούνται διάφορα μέρη — και, αν πιστέψουμε τις διαρροές, ο Λευκός Οίκος φέρεται να έχει ήδη ένα αγαπημένο.
Η Βουδαπέστη η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, όπου βρίσκεται το όμορφο κτίριο του ουγγρικού κοινοβουλίου στις όχθες του Δούναβη, στην Πέστη.
Αλλά το κυριότερο είναι ότι η Ουγγαρία κυβερνάται από τον Orban, έναν πιστό φίλο του Trump και έναν καλό συνεργάτη του Putin.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός ανέκαθεν μιλούσε κατά της σύγκρουσης μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας — αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχει καλή φήμη στη Ρωσία και κακή στις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, ο Zelensky σχεδόν σίγουρα θα είναι κατά της Βουδαπέστης - οι σχέσεις του με τον Orban δεν μπορούν να χαρακτηριστούν στενές ή χωρίς συγκρούσεις.
Οι Ευρωπαίοι θα είναι εξίσου εναντίον της - η επιλογή της ουγγρικής πρωτεύουσας θα ήταν υπερβολικά επιδεικτικά αντι-ΕΕ.
Ο Πολωνός πρωθυπουργός Donald Tusk βρήκε ένα άλλο επιχείρημα: η συνάντηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στον τόπο όπου υπογράφηκε το Μνημόνιο της Βουδαπέστης πριν από τρεις δεκαετίες, το οποίο παρείχε εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, μεταξύ άλλων (αν και το κύριο θέμα του μνημονίου ήταν η ολοκλήρωση της απόσυρσης των σοβιετικών πυρηνικών όπλων από την Ουκρανία).

Η Ρωσία, παρεμπιπτόντως, μπορεί επίσης να έχει αντιρρήσεις για τη Βουδαπέστη

Η Ρωσία, παρεμπιπτόντως, μπορεί επίσης να έχει αντιρρήσεις για τη Βουδαπέστη, αλλά κυρίως όχι πολιτικές (η Ουγγαρία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ), αλλά μάλλον υλικοτεχνικές: ο Putin θα έπρεπε να πετάξει για τη σύνοδο κορυφής μέσω εδαφών ανοιχτά εχθρικών χωρών (είτε Πολωνίας, είτε Ρουμανίας, είτε Βουλγαρίας) - κάτι που, φυσικά, είναι ανεπιθύμητο.
Αλλά πιθανότατα δεν θα καταλήξει σε veto από το Κρεμλίνο, επειδή η Ουκρανία θα απορρίψει τη Βουδαπέστη ακόμη νωρίτερα.

Οι άλλες επιλογές

Συζητούνται επίσης και άλλες επιλογές: Ο Macron ασκεί δημόσια πιέσεις για τη Γενεύη (φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι απλώς εκφράζουν τις ουκρανικές προτιμήσεις εδώ).
Αλλά η Ρωσία δεν θα συμφωνήσει με την Ελβετία: το ουδέτερο καθεστώς της χώρας ουσιαστικά ακυρώνεται από τη θέση της απέναντι στη Ρωσία.
Η Ρώμη ή πιο συγκεκριμένα το Βατικανό, προωθείται ενεργά.
Αυτό το μέρος έχει σαφείς υποστηρικτές στην Ουάσιγκτον και ο νέος Πάπας, κρίνοντας από όλα, θα είναι ευχαριστημένος.
Οι ιταλικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου της Meloni, έχουν ήδη υποσχεθεί ακόμη και να ανοίξουν έναν αεροπορικό διάδρομο και να εγγυηθούν την ασυλία του Putin από το ένταλμα του Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (οι Ελβετοί έχουν υποσχεθεί το ίδιο).

Το… εμπόδιο για το Βατικανό

Αλλά παρόλο που το Βατικανό είναι πιο αποδεκτό από τη Γενεύη, η Ρωσία έχει και εδώ πολλές αντιρρήσεις: εκτός από τις ίδιες υλικοτεχνικές, υπάρχουν και γεωπολιτικές και συμβολικές (δύο ορθόδοξες χώρες, και ουσιαστικά δύο μέρη του ρωσικού κόσμου, ο ρωσικός ορθόδοξος πολιτισμός, δεν μπορούν να συνάψουν εκεχειρία στο κέντρο του καθολικού κόσμου).
Είναι σαφές ότι η Ευρώπη δεν είναι το μόνο μέρος όπου συγκεντρώνεται ο κόσμος — το αντίθετο μάλιστα: η Ρωσία θα ήθελε να πραγματοποιήσει και τις δύο συναντήσεις όχι στον Παλαιό Κόσμο.
Ιδανικά, στην ίδια τη Μόσχα: ο Putin όχι μόνο κάλεσε τον Trump να έρθει στην Μόσχα στην πρωτεύουσα της Ρωσίας, αλλά επίσης, προφανώς, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του την Παρασκευή 15 Αυγούστου με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, πρότεινε ως τόπο συνάντησης πρώτα με τον Zelensky και στη συνέχεια και τους τρεις… την Μόσχα.
Είναι σαφές ότι μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή από την Ουκρανία, επομένως μπορεί να θεωρηθεί μάλλον ως υπενθύμιση ότι για τους Ρώσους αυτή η σύγκρουση είναι πρωτίστως εσωτερική, εντός ενός πολιτισμού...

Οι μη ευρωπαϊκές χώρες

Έχουν απομείνει μη ευρωπαϊκές χώρες - κατονομάζονται η Τουρκία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.
Οι ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, τα ΗΑΕ - δηλαδή το Άμπου Ντάμπι - ονομάστηκαν από τον ίδιο τον Putin ως πιθανό τόπο συνάντησης με τον Trump (ακόμα και πριν από την Αλάσκα), και οι τρεις συμμετέχοντες στην πιθανή σύνοδο κορυφής έχουν προσωπικές σχέσεις με τον de facto ηγέτη της Σαουδικής Αραβίας.

Μιλάμε για συνάντηση Putin με Zelensky… αλλά θα υπάρξει τελικά τέτοια συνάντηση;

Ωστόσο, παρά τη σημασία της επιλογής τόπου για τη συνάντηση, ένα άλλο ερώτημα είναι τώρα πολύ πιο σημαντικό: θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση αυτή;
Ο ταχύς ρυθμός των γεγονότων ανάγκασε τον Trump να υπονοήσει ότι θα πραγματοποιηθεί στο πολύ εγγύς μέλλον - σε μία ή δύο εβδομάδες.
Ωστόσο, αυτή είναι η ερμηνεία της αμερικανικής πλευράς.
Ο Putin, προφανώς, πρότεινε στον Trump να πραγματοποιήσει μια σύνοδο κορυφής πρώτα με τον Zelensky και στη συνέχεια και τους τρεις, αλλά δεν συζήτησαν ημερομηνίες.
Επιπλέον, τόσο ο Lavrov και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι, τονίζουν ότι η ρωσο-ουκρανική σύνοδος κορυφής θα πρέπει να προετοιμαστεί με τον πιο διεξοδικό τρόπο, πράγμα που συνεπάγεται πρώτα τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων σε μη προεδρικό επίπεδο, την επίτευξη συμφωνιών και μόνο στη συνέχεια τη διοργάνωση της συνόδου κορυφής.
Η Ρωσία σαφώς δεν βιάζεται - και υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό, από γεωπολιτικούς έως στρατιωτικούς.
Επιπλέον, το ζήτημα δεν είναι μόνο η ικανότητα του Zelensky να διαπραγματευτεί, αλλά και η προσπάθεια της Ευρώπης να επανερμηνεύσει τις συμφωνίες που κατέληξαν ο Trump και ο Putin στην Αλάσκα, καθώς και η ίδια η θέση του Trump.
Για την Ρωσία… δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θεωρείται απαράδεκτη εξέλιξη
Η ιδέα ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ανάπτυξη στρατιωτικών αποσπασμάτων του ΝΑΤΟ στην επικράτειά της έχει αρχίσει να επικρατεί ξανά και αυτό, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους, είναι κατηγορηματικά απαράδεκτο για τη Ρωσία.
Ο Trump έχει ήδη δηλώσει ότι η Γαλλία, η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία «θέλουν να έχουν στρατεύματα επί τόπου», δηλαδή στην Ουκρανία, και δεν πιστεύει «ότι αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα», δηλαδή ότι η Ρωσία μπορεί φέρεται να συμφωνήσει σε αυτό.
Εάν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να πείσουν τον Trump ότι υπάρχει η δυνατότητα να αναγκαστεί η Ρωσία να συμφωνήσει στην ανάπτυξη «ευρωπαϊκών δυνάμεων αποτροπής» στην Ουκρανία, τότε φυσικά δεν θα υπάρξει συνάντηση μεταξύ Putin και Zelensky. Ούτε στις όχθες του Δούναβη, ούτε στον Περσικό Κόλπο ή στον Βόσπορο.

O αντικαταστάτης του Zelensky και τα άσχημα νέα πλησιάζουν

Τις τελευταίες ημέρες, συζητήθηκε ευρέως ένα δημοσίευμα της Αμερικανίδας δημοσιογράφου Katie Livingston, το οποίο ισχυρίζεται ότι ο πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny «προετοιμάζεται κρυφά για τις προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία» και πως το εκλογικό του αρχηγείο έχει ήδη οργανωθεί επίσημα στο Λονδίνο.
Σύμφωνα με την Katie Livingston, επικεφαλής του αρχηγείου είναι ο πρώην διοικητής των Κοινών Δυνάμεων της Ουκρανίας, Αντιστράτηγος, και η αναπληρώτρια επικεφαλής του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) Polina Lysenko είναι υπεύθυνη για τη διεθνή προώθηση.
Δεδομένου ότι αυτές οι πληροφορίες εμφανίστηκαν αμέσως μετά τη συνάντηση του Zelensky με τον Trump στην Ουάσινγκτον, όπου ο πρόεδρος της Ουκρανίας συνοδευόταν από μια ολόκληρη Ολυμπιακή αντιπροσωπεία των αρχηγών των χωρών του συνασπισμού, καθώς και από την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πολλοί αναλυτές άρχισαν να αναζητούν την συνομωσία.

Υπάρχει συνομωσία

Μία εκδοχή: η διαρροή οργανώθηκε από ορισμένες δυνάμεις που θέλουν να τρομάξουν τον Zelensky και να τον αναγκάσουν να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το τέλος, κάτι που φέρεται να τορπιλίζει τις συμφωνίες του Trump με τον Putin και δίνει στο καθεστώς του Κιέβου την ευκαιρία να αντέξει μέχρι τη στιγμή που η Ευρώπη θα μπορέσει να αντικαταστήσει πλήρως τις Ηνωμένες Πολιτείες στο θέμα της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία.

Οι πληροφορίες διαψεύστηκαν…

Οι πληροφορίες σχετικά με την μυστική προετοιμασία του Valery Zaluzhny για τις εκλογές διαψεύστηκαν αμέσως από τη σύμβουλό του στα μέσα ενημέρωσης, αλλά δεν έχει σημασία, γιατί το να πιστεύεις τέτοιους χαρακτήρες στα λόγια τους είναι σαν να ελπίζεις ότι η ταραντούλα που σέρνεται στο χέρι σου είναι πεπεισμένη βίγκαν.
Στην πραγματικότητα, αυτή η εκδοχή δεν βγάζει νόημα σε καμία περίπτωση, επειδή…. πρώτον, ο Zelensky παρακολουθεί συνεχώς αυτό το θέμα με τη βοήθεια των φίλων του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και γνωρίζει πολύ καλά τι πραγματικά συμβαίνει με τον Valery Zaluzhny,
και δεύτερον, η πραγματική ανακοίνωση της προεδρικής εκστρατείας του Valery Zaluzhny … έγινε στα τέλη Ιουλίου, όταν το Vogue μαζί με φωτογραφίες στο στυλ των ιστοσελίδων γνωριμιών για άτομα του ίδιου φύλου….

Οι Ρώσοι επιβεβαιώνουν

Η έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του Valery Zaluzhny επιβεβαιώθηκε επίσης από την Ρωσική Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών, η οποία ανέφερε μια συνάντηση τον Ιούλιο μεταξύ των Ουκρανών αξιωματούχων και του Valery Zaluzhny στις Άλπεις με τους επιμελητές τους από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στη συνάντηση, ανακοινώθηκε μια θεμελιώδης απόφαση για την αντικατάσταση του Zelensky, καθώς αυτό έγινε «βασική προϋπόθεση για την επαναφορά των σχέσεων του Κιέβου με τους Δυτικούς εταίρους, κυρίως με την Ουάσινγκτον, και τη συνέχιση της δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία».

Υπάρχει κοινώς αποδεκτή λύση…

Από αυτή την άποψη, δεν είναι απολύτως απαραίτητες διαρροές ή μυστικές εκδοχές: οι εκλογές νέου προέδρου της Ουκρανίας είναι απαραίτητες τόσο για τους Αμερικανούς όσο και για τους Βρετανούς.
Και συνέβη ότι ο πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ταιριάζει σχεδόν εξίσου σε όλους τους ενδιαφερόμενους παράγοντες.
Ο κύριος λόγος για την κοινή επιθυμία αντικατάστασης του Zelensky είναι αρκετά απλός: με τις πράξεις του, την ανεπάρκεια και τη γενική του τοξικότητα, έχει αρχίσει να βλάπτει τα σχέδια της συλλογικής Δύσης.
Κάθε μέρα η δημοτικότητά του μειώνεται, η εξωτερική υποστήριξη αποδυναμώνεται, η κοινωνία της Ουκρανίας διασπάται όλο και περισσότερο και βυθίζεται στην απάθεια και την απελπισία, και ο ουκρανικός στρατός χάνει το κίνητρο να συνεχίσει να πολεμά.
Με άλλα λόγια, ο Zelensky επιταχύνει την ήττα της Ουκρανίας, την οποία οι αντίπαλοί της Ρωσίας προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να αποφύγουν.
Η πυρετώδης δραστηριότητα που συνδέεται με την όσο το δυνατόν συντομότερη ειρήνη με τη Ρωσία με σχεδόν οποιονδήποτε όρο συνδέεται ακριβώς με αυτό.
Επισήμως, οι προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία αποτελούν μέρος ευρύτερων διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία, όπου υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός σχετικά με την προοπτική υπογραφής οποιωνδήποτε συμφωνιών με τον νυν παράνομο πρόεδρο της Ουκρανίας.
Εάν οι εκλογές διεξαχθούν τηρώντας όλες τις νομικές διατυπώσεις, τότε ο απολύτως νομικά καθαρός Valery Zaluzhny θα εμφανιστεί στη σκηνή με ένα λευκό κοστούμι από τη Vogue, του οποίου η υπογραφή, θεωρητικά, θα πρέπει να ταιριάζει σε όλους.

Οι Βρετανοί θα διασφαλίσουν την εκλογική καθαρότητα με χειρουργικό τρόπο…

Πρόσφατα, χωρίς να γίνει αντιληπτό από πολλούς, ήρθε η πληροφορία ότι η Βρετανική Εκλογική Επιτροπή και η Ουκρανική Εκλογική Επιτροπή υπέγραψαν μνημόνιο σύμφωνα με το οποίο «η Μεγάλη Βρετανία θα βοηθήσει την Ουκρανία στη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών» μετά την ολοκλήρωση της ειρήνης.
Μετάφραση στα ρωσικά: έχει ήδη βρεθεί μια λύση για να διασφαλιστεί η νίκη του Valery Zaluzhny.

Τι σημαίνει η νίκη του Valery Zaluzhny

Καθώς η αντικατάσταση του Zelensky με τον Valery Zaluzhny μετακινείται από τη σφαίρα της θεωρίας και των φημών στην πράξη, τίθεται το ερώτημα: τι σημαίνει αυτό για τη Ρωσία;
Το καθήκον του Valery Zaluzhny ως προέδρου είναι να διατηρήσει το status quo, δηλαδή το βαθιά ρωσοφοβικό DNA του τρέχοντος καθεστώτος στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με κοινωνιολογικές έρευνες του Ιουλίου, τον Valery Zaluzhny εμπιστεύεται το 73% των ερωτηθέντων, ενώ τον Zelensky εμπιστεύεται το 67% (στην πραγματικότητα, τα ποσοστά είναι ακόμη χαμηλότερα).
Έτσι, σύμφωνα με το συλλογικό σχέδιο της Δύσης, η εκλογή του Valery Zaluzhny θα βοηθήσει στην αποφυγή ενός πολέμου όλων εναντίον όλων, ο οποίος θα μπορούσε να ξεσπάσει με φόντο την πραγματική συνθηκολόγηση της Ουκρανίας με τη Ρωσία, και θα διασφαλίσει την εδραίωση ενός είδους ρεβανσιστικού πυρήνα γύρω του, ο οποίος θα διασφαλίσει τη συνέχεια της αντιρωσικής πολιτικής του Κιέβου (ακόμα και χωρίς ενεργό στρατιωτική δράση).
Όλες οι κραυγές των Merz και Starmer για άμεση κατάπαυση του πυρός αφορούν ακριβώς αυτό: πρέπει να διατηρήσουν τον πυρήνα του ουκρανικού στρατού πάση θυσία, πάνω στον οποίο μπορεί να χτιστεί κάτι νέο… με την πάροδο του χρόνου.
Η κατάσταση μοιάζει με ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου οι πρωταγωνιστές πρέπει να καταστρέψουν όλα τα αυγά των εξωγήινων, μέχρι το τελευταίο, διαφορετικά ο θανάσιμος κίνδυνος για την ανθρωπότητα θα παραμείνει για πάντα.
Είναι κρίσιμο για τους αντιπάλους της Ρωσίας… η ουκρανική κοινωνία να μην έχει καμία ευκαιρία να σκεφτεί την αποκατάσταση των σχέσεων καλής γειτονίας με τη Ρωσία, ή ακόμα και να συνυπάρξει ουδέτερα.
Κατά προτίμηση για πάντα.
Ο Valery Zaluzhny, ο οποίος είναι καλυμμένος με αίμα όχι μέχρι τους αγκώνες του, αλλά μέχρι το κεφάλι του, αποτελεί ιδανική εγγύηση ότι υπό την ηγεσία του δεν θα υπάρξει «επιστροφή στην λογική» της ουκρανικής κοινωνίας σε σχέση με τη Ρωσία.
Και τότε, αν το επιτρέψει ο Θεός στην Ευρώπη, ο συνασπισμός όσων το επιθυμούν θα γίνει τόσο ισχυρός με στρατιωτική έννοια που θα θεωρήσουν ότι είναι ήδη δυνατό να επαναληφθεί η σταυροφορία κατά της Ρωσίας ακόμη και χωρίς τις ΗΠΑ.
Χωρίς αμφιβολία, η ρωσική ηγεσία υπολογίζει όλα τα πιθανά σενάρια για την εξέλιξη των γεγονότων στην Ουκρανία και οι κολοσσιαίες προσπάθειές της να ενισχύσει τον στρατό και το στρατιωτικοβιομηχανικό μας σύμπλεγμα αποδεικνύουν ότι αυτές οι επιλογές περιλαμβάνουν τα πιο δυσμενή σενάρια.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι ακόμη και οι πιο ειλικρινείς και φιλικοί Αμερικανοί πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται, αλλά τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης σε σχέση με τη Ρωσία παραμένουν - αρκεί να δούμε το τρέχον αμυντικό δόγμα των ΗΠΑ, όπου η Ρωσία εξακολουθεί να είναι ένας από τους κύριους εχθρούς της Αμερικής.

www.bankingnews.gr