Κλειστήκαμε στά 6 μίλια γιά νά κάνουμε τά «καλά παιδιά» καί ιδού τά αποτελέσματα.
Εφημεριδα Εστια
Μέ τήν ανακοίνωση θαλασσίων πάρκων από τήν Άγκυρα αποδεικνύεται γιά μιάν ακόμη φορά πόσο τραγικό λάθος ηταν η
Πολιτική Διακήρυξις των Αθηνων γιά Φιλία καί Καλή Γειτονία. Μέ τήν διακήρυξη αυτή, η Ελλάς έδωσε «πιστοποιητικό καλης διαγωγης» στήν αναθεωρητική Τουρκία καί της άνοιξε τόν δρόμο νά συνεχίσει νά παραβιάζει τά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τήν ίδια στιγμή, χάριν μιας απατηλης προσδοκίας «ηρέμων νερων», η Ελλάς έχει αυτοεγκλωβισθει στά έξι μίλια των χωρικων της υδάτων.Η Άγκυρα προχώρησε στήν χωροθέτηση δύο θαλασσίων πάρκων, όπως ειχε προαναγγείλει. Συμφώνως πρός τούς χάρτες πού εδόθησαν στήν δημοσιότητα, τό ένα πάρκο ευρίσκεται στό βόρειο Αιγαιο, τό οποιο επί της ουσίας διχοτομει, καί τό άλλο ανατολικά της Ρόδου. Αμφότερα εκτείνονται καί εκτός των τουρκικων χωρικων υδάτων, σέ περιοχές ελληνικης υφαλοκρηπιδος. Στό βόρειο Αιγαιο τίθεται ως όριο η μέση γραμμή όπως τήν προσδιορίζει η Άγκυρα, δηλαδή μέ αφετηρία τίς ηπειρωτικές ακτές των δύο χωρων, χωρίς νά λαμβάνονται υπ’ όψιν τά κυριαρχικά δικαιώματα των νησιων. Στό πάρκο της Ανατολικης Μεσογείου περικλείεται τό Καστελόριζο σέ χωρικά ύδατα 6 μιλίων, κατά τήν πάγια θέση της γείτονος ότι τό νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα δέν έχει κυριαρχικά δικαιώματα. Η τακτική της Αγκύρας προσδιορίζεται μέ τόν όρο «creeping jurisdiction» (σταδιακή επέκτασις δικαιοδοσίας) πού περιγράφει τήν σταδιακή, συχνά έμμεση ή σιωπηρή επέκταση του ελέγχου ή της εξουσίας ενός κράτους σέ μιά περιοχή – χωρίς επίσημες δηλώσεις ή άμεση χρήση βίας (ιδέ σχετικό άρθρο «Η στρατηγική του “πάρκου χωρίς Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο” ειναι αυτοϋπονόμευση»).
Η αντίδρασις των Αθηνων μέ ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικων ειναι τουλάχιστον εξοργιστική. Σέ αυτήν αναφέρεται ότι τέτοιες ενέργειες «θέτουν σέ διακύβευση τίς σχέσεις καλης γειτονίας μεταξύ των δύο χωρων»! Άς μας συγχωρήσουν, αλλά αυτές οι «σχέσεις καλης γειτονίας» υπάρχουν μόνον στήν τεταραγμένη φαντασία των εγκεφάλων πού συνέταξαν τήν ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, τήν οποία παραθέτουμε παρακάτω:
«Μετά τήν πρωτοβουλία της Ελλάδας γιά τήν καθιέρωση Εθνικων Θαλασσίων Πάρκων στό Ιόνιο καί στό Αιγαιο Πέλαγος, σέ περιοχές ελληνικης κυριαρχίας, η Τουρκία ανακοίνωσε σήμερα τόν καθορισμό δύο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχων καί σέ διεθνη ύδατα του Αιγαίου καί της Ανατολικης Μεσογείου.
Η εξαγγελία “θαλάσσιων πάρκων” σέ μή οριοθετημένες περιοχές εκτός τουρκικων χωρικων υδάτων συνιστα απαράδεκτη, μονομερη καί παράνομη ενέργεια πού δέν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα έναντι των ελληνικων κυριαρχικων δικαιωμάτων καί δείχνει πλήρη έλλειψη σεβασμου στό Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Η ελληνική κυβέρνηση ενεργει διαρκως καί μέ συνέπεια γιά τήν προστασία των δικαιωμάτων της πατρίδας μας καί της βιωσιμότητας των θαλασσων μας καί υπενθυμίζει πώς αντανακλαστικές ενέργειες κενές περιεχομένου θέτουν σέ διακύβευση τίς σχέσεις καλης γειτονίας μεταξύ των δύο χωρων». Τό ερώτημα ειναι βεβαίως ποιός ειναι ο τρόπος διά του οποίου «αντιδρα μέ συνέπεια» η ελληνική Κυβέρνησις. Αρκειται σέ δηλώσεις καταγγελίας τίς οποιες ουδείς λαμβάνει υπ’ όψιν; Γιατί δέν ζητει άμεση ακύρωση των τουρκικων παρανόμων ενεργειων;
«Επικίνδυνη κλιμάκωση της τουρκικης αναθεωρητικης στρατηγικης» αποτελει η εξέλιξις γιά τό ΠΑΣΟΚ, ενω γιά «επικίνδυνη υποβάθμιση των τουρκικων προκλήσεων από τήν Κυβέρνηση» κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μέ τέτοιες ανακοινώσεις, βεβαίως, τό «ροκάνισμα» των κυριαρχικων δικαιωμάτων δέν αποτρέπεται. Απεναντίας επαναβεβαιώνεται ότι δέν οδηγει πουθενά η κατευναστική πολιτική της Κυβερνήσεως. Ασχέτως πρός τό τί υποστηρίζει τό ελληνικό Υπουργειο Εξωτερικων, η έκδοσις των χαρτων από τήν Άγκυρα ειναι ακόμα μία ηττα της εξωτερικης πολιτικης της χώρας μας. Οι κ.κ. Μητσοτάκης καί Γεραπετρίτης, πού ειναι αρχιτέκτονες της πολιτικης αυτης, θά έπρεπε νά έχουν κατανοήσει ότι οι επικλήσεις του Διεθνους Δικαίου ειναι κενές περιεχομένου όταν δέν συνοδεύονται από τήν ισχύ της αποτροπης της παραβιάσεώς του καί από τήν πολιτική αποφασιστικότητα επιβολης του.
Καί έπεται συνέχεια, δεδομένου ότι οι Τουρκοι μας έχουν προειδοποιήσει ότι θά εκδοθουν καί άλλοι χάρτες συμπληρωματικά. Τήν ίδια στιγμή, επικρατει έντονος προβληματισμός δεδομένου ότι οι επί της ουσίας ανύπαρκτες σχέσεις της ελληνικης Κυβερνήσεως μέ τήν αμερικανική έχουν οδηγήσει στήν ιδιόμορφη κατάσταση νά μήν υπάρχει ανταπόκρισις από τήν Ουάσιγκτων σέ στοιχειώδη αιτήματα πού θά ισχυροποιουσαν τήν θέση της Ελλάδος στό Αιγαιο. Χαρακτηριστικό ειναι τό γεγονός ότι η Κυβέρνησις του Προέδρου Τράμπ ζητει περισσότερες βάσεις επί ελληνικου εδάφους, αλλά αποφεύγει επιμελως νά περιλάβει σέ αυτές τήν νησο Σκυρο καί άλλα νησιά του Αιγαίου. Η αμερικανική παρουσία σέ αυτά θά απέτρεπε τήν Τουρκία από κινήσεις αμφισβητήσεως των ελληνικων θαλασσων. Απεναντίας οι ΗΠΑ απορρίπτουν συστηματικως τό σχετικό ελληνικό αίτημα, ενω ζητουν τήν δυνατότητα πλέον μόνιμης παρουσίας στήν Ξάνθη καί τήν Θεσσαλονίκη καθώς καί δημιουργίας υποδομων στό αεροδρόμιο της Λαρίσης πρός κάλυψη αναγκων πού έχουν προκύψει μετά τήν καταστροφή της βάσεως της Αεροπορίας Στρατου στό Στεφανοβίκειο.
