Σάλλας: Τεράστιο χάσμα μεταξύ ελληνικής κοινωνίας και πολιτικών...

  Η ελληνική κοινωνία έχει μια σειρά από σταθερές και επαναλαμβανόμενες προσδοκίες από το κράτος.

Οι Έλληνες θέλουν σταθερότητα, οικονομική ασφάλεια, αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, προστασία της ιδιωτικής και επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

Οι προσδοκίες αυτές θεωρούνται δεδομένες σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η πλειονότητα των Ελλήνων περιμένει από το κράτος να είναι λειτουργικό, δίκαιο και προβλέψιμο.
Να προσφέρει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στην υγεία, την παιδεία και την ασφάλεια, χωρίς πελατειακές στρεβλώσεις και αδικίες.
Θέλουν ένα σύστημα δικαιοσύνης που να απονέμεται γρήγορα και αμερόληπτα, και μια δημόσια διοίκηση που να λειτουργεί με διαφάνεια, χωρίς να χρειάζεται διασυνδέσεις για να κάνει κανείς τη δουλειά του, επισημαίνει σε άρθρο παρέμβασή του, ο Πρόεδρος Lyktos Group, Επίτιμος Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, πρώην καθηγητής Πανεπιστημίου, Μιχάλης Σάλλας.

Απαιτούν μια χώρα που να μην χάνεται σταδιακά από τον υπερτουρισμό και τη διάλυση των υποδομών.

Μια χώρα που θα αντιμετωπίσει την κατάρα του πελατειακού κράτους, θα συνεχίσει να θωρακίζει την άμυνά της και θα αυξήσει τον πληθυσμό της και ιδιαίτερα τον ενεργό πληθυσμό.
Παράλληλα, υπάρχει έντονη προσδοκία για προστασία από τις υπερβολές της αγοράς, ιδίως σε μια χώρα όπου η ολιγοπωλιακή δομή πολλών κλάδων έχει οδηγήσει σε υψηλές τιμές και χαμηλό ανταγωνισμό.

Ένα μεγάλο επίσης μέρος της κοινωνίας αντιμετωπίζει με δυσπιστία την εκχώρηση κρίσιμων τομέων, όπως η ενέργεια, η υγεία, η εκπαίδευση, τα ξενοδοχεία, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι σιδηρόδρομοι, η αμυντική βιομηχανία και οι τράπεζες, στον έλεγχο ξένων εταιρειών ή επενδυτικών funds.
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι απερίσκεπτα γίνεται αφελληνισμός της χώρας και μάλιστα με προκλητικό τρόπο, αφού πολλές από τις εξαγορές αυτές υλοποιούνται με κεφάλαια που ουσιαστικά προέρχονται από τις καταθέσεις των Ελλήνων.

Γι’ αυτό και διατυπώνεται όλο και πιο έντονα η άποψη ότι θα έπρεπε να υπάρχουν σαφείς κανόνες και όρια.

Οι ξένες επενδύσεις να χρηματοδοτούνται κυρίως με εισροή νέων κεφαλαίων και όχι με εγχώριους πόρους.
Γενικότερα επίσης θα πρέπει οι επιχειρήσεις που έχουν ωφεληθεί από κρατικές επιδοτήσεις ή ευρωπαϊκά προγράμματα, όταν πωλούνται, να επιστρέφουν στο Δημόσιο τα ποσά που έχουν εισπράξει, προσαρμοσμένα κατάλληλα.
Μια από τις πιο βαθιές και συναισθηματικά φορτισμένες προσδοκίες των Ελλήνων αφορά το μέλλον των παιδιών τους.
Θέλουν να τους προσφέρουν καλύτερη παιδεία, περισσότερες ευκαιρίες, και μια ζωή με ασφάλεια και προοπτική, όχι φυσικά σε μια χώρα γερόντων, όπως μετατρέπεται η Ελλάδα.
Στον πυρήνα αυτής της προσδοκίας βρίσκεται η ελπίδα ότι η επόμενη γενιά δεν θα χρειαστεί να ξενιτευτεί για να βρει εργασία αντάξια των προσόντων της, ούτε να παλεύει σε ένα περιβάλλον αδικίας και αναξιοκρατίας.
Οι γονείς περιμένουν από την πολιτεία να επενδύσει στην εκπαίδευση, την καινοτομία και τις υποδομές, ώστε η χώρα να μπορεί να προσφέρει ποιοτικές θέσεις εργασίας και αξιοπρεπή μισθό. Ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είναι κατώτερος, περισσότερο από 50%, του αντίστοιχου ευρωπαϊκού και η αγοραστική δύναμη 30% μικρότερη.

Η απόσταση ανάμεσα στις προσδοκίες των πολιτών και στις πράξεις των πολιτικών είναι μεγάλη.

Τα κόμματα, αντί να επεξεργάζονται απαραίτητες στρατηγικές, ακολουθούν συγκυριακές τακτικές, συχνά υπαγορευμένες από τις ανάγκες του πολιτικού κύκλου και όχι από τις ανάγκες της κοινωνίας.
Για να ανταποκριθεί όμως το κράτος στις προσδοκίες των πολιτών, χρειάζονται συγκεκριμένες πράξεις και όχι μόνον διακηρύξεις.
Ένα πρώτο παράδειγμα θα ήταν η υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου, μακράς διάρκειας, που δεν θα μπορεί να αλλάζει όποτε θέλει κάθε κυβέρνηση, σε βάρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Στη Δικαιοσύνη, η εισαγωγή δεσμευτικών χρονοδιαγραμμάτων απονομής αποφάσεων θα μπορούσε να περιορίσει τις καθυστερήσεις που διαβρώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Στη Δημόσια Διοίκηση αντίστοιχα θα είχε αποτέλεσμα η καθιέρωση ενός ευρύτερου Δείκτη Διαφάνειας.

Ένας δείκτης που πρέπει να καλύπτει όχι μόνον τις διαδικασίες στελέχωσης αλλά και τις επιδοτήσεις, τις δημόσιες συμβάσεις και τις αναθέσεις, με υποχρεωτική ετήσια δημοσιοποίηση των στοιχείων.
Στον χώρο της αγοράς, η ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού με ουσιαστικούς πόρους και προσωπικό, σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός Δείκτη Υπερβολικού Κέρδους, που θα λαμβάνει υπόψιν τα κόστη, το τζίρο, τον πληθωρισμό και το ιστορικό κέρδος των επιχειρήσεων.
Η φορολόγηση τουλάχιστον 50% για τα υπερκέρδη θα ήταν σημαντικό βήμα αντιμετώπισης του πληθωρισμού απληστίας.
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι ένα βήμα, το οποίο καθιερώθηκε από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Κάθε Σεπτέμβρη, ο πρωθυπουργός και αρχηγοί κομμάτων, καταθέτουν εκεί, τις απόψεις και τις προτάσεις τους.
Είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε, φέτος να είναι αυτές οι προτάσεις συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες.
Όχι μόνον κάποιες ενισχύσεις για να περάσει και αυτή η χρονιά ή, κάποια στείρα κριτική για την περίοδο που προηγήθηκε πάνω σε συγκυριακά θέματα και γεγονότα.
Πρέπει να διατυπωθούν προτάσεις ουσιαστικές για το μέλλον του τόπου και τις προσδοκίες των πολιτών.

www.bankingnews.gr