Συρία: Η Αλ Κάιντα στην εξουσία με τη σφραγίδα της Δύσης...

 Με μια καταιγιστική σειρά αναρτήσεων στην πλατφόρμα «Χ», ο γεωπολιτικός αναλυτής Κεβόρκ Αλμασιάν εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά της δυτικής υποκρισίας, μετά την εγκαθίδρυση ενός τζιχαντιστικού καθεστώτος της Αλ Κάιντα, δηλαδή της Χαγιάτ

Ταχρίρ αλ Σαμ, στη δυτική Συρία, υπό την ηγεσία του αρχιτρομοκράτη τζιχαντιστή Αμπού Μοχάμαντ αλ Γκολάνι.

Ο Γκολάνι, πρώην οπλαρχηγός του Ισλαμικού Κράτους και ηγέτης του Μετώπου Αλ Νούσρα -που μετονομάστηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ- αυτοανακηρύχθηκε «μεταβατικός πρόεδρος» μετά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ. Με περισσότερους από 152.000 ακολούθους στο «Χ», ο Αλμασιάν κατήγγειλε:

«Η αυτοκρατορία εγκατέστησε ένα καθεστώς της Αλ Κάιντα στην καρδιά της Συρίας και τώρα, όταν το “καθεστώς Φρανκενστάιν” τους δολοφονεί αμάχους, κατηγορούν το πτώμα του κράτους του Άσαντ ή επικαλούνται το φάντασμα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) ως δικαιολογία. Ορίστε μερικοί από τους ανόητους που εξωράισαν την Αλ Κάιντα».

Σε έναν κόσμο που διατυμπανίζει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο Αλμασιάν χαρακτηρίζει «οργουελική» την τακτική των δυτικών δυνάμεων, που, ενώ κηρύσσουν την ελευθερία, υποστηρίζουν την άνοδο ενός τζιχαντιστικού καθεστώτος στη Συρία.

Η νομιμοποίηση του Γκολάνι, που πλέον παρουσιάζεται ως «Πρόεδρος Αχμάντ Σαάρα», αποτελεί, σύμφωνα με τον αναλυτή, μια καλοστημένη φάρσα, ενορχηστρωμένη από τις μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου (CIA και MI6), υπό το πρόσχημα της διπλωματίας.

«Δεν είναι δυστοπία, είναι η πραγματικότητα που έπλασαν ΗΠΑ και Βρετανία», τονίζει.

Ο Αλμασιάν επικρίνει τις λεγόμενες «διπλωματικές προσπάθειες» ΜΚΟ, όπως η Inter-Mediate, που ιδρύθηκε από τον Τζόναθαν Πάουελ, πρώην στενό συνεργάτη του Τόνι Μπλερ.

Υποστηρίζει ότι αυτές οι πρωτοβουλίες δεν είχαν στόχο την ειρήνη, αλλά την αλλαγή καθεστώτος μέσω μυστικών επιχειρήσεων, όταν ο πόλεμος δια αντιπροσώπων απέτυχε.

«Η Συρία δεν κατέρρευσε, οπότε εγκατέστησαν την Αλ Κάιντα με κουστούμι», λέει χαρακτηριστικά.

Επισημαίνει ότι ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Συρία, Ρόμπερτ Φορντ, παραδέχτηκε ότι συναντήθηκε με τον Γκολάνι για να τον εντάξει στην πολιτική σκηνή, αποκαλύπτοντας τη δυτική υποκρισία.

«Η Δύση που φώναζε κατά της τρομοκρατίας μετά την 11η Σεπτεμβρίου, τώρα συνεργάζεται με τζιχαντιστές και τους τοποθετεί σε προεδρικά μέγαρα», υπογραμμίζει.

Ως Σύρος από το Χαλέπι, ο Αλμασιάν μιλά με προσωπικό τόνο, περιγράφοντας πώς η πόλη του καταστράφηκε όχι από λαϊκή εξέγερση, αλλά από εξωτερικά χρηματοδοτούμενες ομάδες.

«Το 2011, στο Χαλέπι πηγαίναμε σχολείο και δουλειά. Οι “επαναστάτες” μας ταπείνωσαν επειδή δεν παίξαμε το σεχταριστικό τους παιχνίδι», λέει, κατηγορώντας τις βρετανικές και τουρκικές υπηρεσίες ότι έκαψαν την πόλη, στρατολογώντας ακτιβιστές για να εξαπατήσουν τους κατοίκους.

Σήμερα, το καθεστώς του Γκολάνι, με την υποστήριξη Δύσης, κατηγορείται για γενοκτονικές εκστρατείες κατά των Δρούζων στη Σουέιντα και σφαγές Αλαουιτών στις παράκτιες περιοχές.

Ο Αμερικανός απεσταλμένος Τομ Μπάρακ ισχυρίστηκε ότι «μαχητές του ISIS μπορεί να ήταν μεταμφιεσμένοι ως κυβερνητικοί στρατιώτες», μια δήλωση που ο Αλμασιάν αποκαλεί «γελοία».

«Η αυτοκρατορία νομίζει ότι είμαστε ανόητοι», λέει, κατηγορώντας τη Δύση ότι εγκατέστησε το ISIS και τώρα αποποιείται τις ευθύνες της.

Κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση είναι η Ραζάν Σαφούρ, Βρετανο-Σύρα σύμβουλος του Γκολάνι, μορφωμένη στο SOAS, που υπερασπίζεται το καθεστώς στα δυτικά Μέσα, παρά τις αναφορές για φρικαλεότητες.

«Δεν είχε πατήσει στη Συρία πριν τον Δεκέμβριο, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Βρετανία», σημειώνει ο Αλμασιάν, αναρωτώμενος πώς έγινε σύμβουλος του Γκολάνι μέσα σε έναν μήνα και πώς συναντήθηκε με τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.

Υποψιάζεται ότι το δίκτυο της Inter-Mediate και ο Πάουελ την προώθησαν, αν και δεν υπάρχουν δημόσια στοιχεία. «Είναι μέρος του μηχανισμού που εξωραΐζει τον Γκολάνι», λέει.

Ο Αλμασιάν καταγγέλλει ότι η πολιτική αυτή δεν είναι μεμονωμένη, αλλά συστηματική.

Η κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ ήταν η πρώτη που αναγνώρισε το καθεστώς του Γκολάνι, με τον Πάουελ, τώρα σύμβουλο εθνικής ασφάλειας, να ενορχηστρώνει την ίδια τακτική που οδήγησε στο Ιράκ με το πρόσχημα των όπλων μαζικής καταστροφής.

tribune.gr