Γράφει ο Κλεισθένης.
Οι πολιτικές εξελίξεις που επιφέρει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές θα είναι ραγδαίες.
Προβλέπω δύο πιθανά σενάρια.
Το πρώτο; Ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να αντιστρέψει το κλίμα στην Ελλάδα και την Ε.Ε.
Αυτό σημαίνει την μονοκρατορία αυτού του πρώην μικρού κόμματος.
Η σημερινή σύμπραξη με τους ΑΝ.ΕΛ δεν θα μακροημερεύσει λόγω των πολιτικών αντιθέσεων των δύο κομμάτων σε συνάρτηση με την πολύ ισχυρή ομάδα Λαφαζάνη.
Αυτή η λύση ήταν λύση ανάγκης. Πιθανές αλλαγές στις ηγεσίες των άλλων κομμάτων θα διευκολύνουν άλλες συνεργασίες με πιο όμορα με τον ΣΥΡΙΖΑ κόμματα.
Το δεύτερο; Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτυγχάνει στην εκπλήρωση των όσων υποσχέθηκε.
Ειδικότερα στην στρατηγική του επιλογή για μείωση του δημόσιου χρέους.
Φυσικά θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση.
Η διάσπαση δεν είναι τουλάχιστον άμεσα πιθανή, η εξουσία ενώνει.
Πιθανότερη είναι η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς "ρεαλιστικότερες" θέσεις.
Αυτό σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος για συνεργασίες που σήμερα φαντάζουν εξωπραγματικές.
Οι πολίτες θα πιέσουν για όντως εθνική κυβέρνηση συνεργασίας προ του κινδύνου περαιτέρω καταστροφικής πορείας της οικονομίας.
Ο Σαμαράς αποτελεί παρελθόν για την Ν.Δ. Σύντομα θα αναγκαστεί να φύγει. Το καταστροφικό του έργο θα βαραίνει για πολλά χρόνια την Ν.Δ.
Εκείνο που θα μπορούσε να διευκολύνει την σύμπραξη, όπως έχω υποστηρίξει, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ θα ήταν η ανάληψη της ηγεσίας της Ν.Δ από έναν μετριοπαθή και συμπαθή πολιτικό, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Μερικοί εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει τον Αβραμόπουλο για την προεδρία της δημοκρατίας.
Μπορεί νάχουν δίκιο.
Αυτό όμως σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προεξοφλήσει την επιτυχία του και στο εσωτερικό μέτωπο της οικονομίας και στο εξωτερικό μέτωπο με χαλάρωση της λιτότητας και διαγραφής μέρους του χρέους.
Άλλοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει για πρόεδρο της δημοκρατίας τον Κώστα Καραμανλή.
Δεν το βρίσκω πολύ πιθανό.
Γιατί να το κάνει άλλωστε.
Δεν υπάρχουν υποψήφιοι απ' τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς;
Πιστεύω ότι ούτε ο Καραμανλής θέλει την θέση ενός προέδρου χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητας.
Η επιστροφή του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία της Ν.Δ είναι πιθανότερη, αυτό όμως εμποδίζει την δημιουργία του μεγάλου συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ.
Η λογική του Καραμανλή είναι η προσκόλληση των κεντρώων ψηφοφόρων στην Ν.Δ. και αποκλεισμό των ακροδεξιών στοιχείων.
Ο κίνδυνος τότε για την εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλος.
Η επιστροφή του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία της Ν.Δ σημαίνει και την αναβίωση του οράματος για εκλογική νίκη του κόμματος και ανάληψη της κυβέρνησης.
Αυτό σήμερα τουλάχιστον φαντάζει αδύνατο.
Αντίθετα η ανάληψη της ηγεσίας απ' τον Αβραμόπουλο σημαίνει την παραμονή για εύλογο χρονικό διάστημα της Ν.Δ στην αντιπολίτευση.
Ο Αβραμόπουλος δεν έχει την στόφα του ηγέτη που θα μπορούσε να οδηγήσει τη Ν.Δ σε εκλογική νίκη.
Έχει όμως την δυνατότητα να απαλείψει την κακή εικόνα του κόμματος που έχουν σήμερα οι πολίτες λόγω των καταστροφικών επιλογών του Σαμαρά.
Η επαλήθευση ή όχι των όσων γράφω θα φανεί στο μέλλον, αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι το πολιτικό σκηνικό σε λίγους μήνες θα είναι αγνώριστο.
Ίδωμεν.
