Οι ΗΠΑ κατηγορούν
το Ιράν για την κατάληψη ενός ελληνικού τάνκερ με αργό πετρέλαιο καθώς
διέσχιζε το Στενό Hormuz στις 14/11/2025 σε μία ενέργεια που φαίνεται να
κλιμακώνει την ένταση στην περιοχή.
Η κατάληψη του τάνκερ έγινε αντιληπτή για πρώτη φορά από την
Σύντομα, η Ambrey χαρακτήρισε το περιστατικό ως επίθεση που περιλάμβανε τουλάχιστον τρία μικρά σκάφη.
Το περιστατικό επιβεβαιώθηκε επίσης από το κέντρο Ηνωμένου Βασιλείου για τις Ναυτικές Εμπορικές Επιχειρήσεις, το οποίο σημείωσε ότι μια πιθανή κρατική δραστηριότητα ανάγκασε το Talara να εισέλθει σε ιρανικά χωρικά ύδατα.
Η εταιρεία Columbia Shipmanagement, η οποία έχει έδρα στην Κύπρο, αργότερα επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της ότι «έχασε την επαφή» με το τάνκερ.
Η Lloyd's List έγραψε: «Το πλοίο ανήκει στον Όμιλο Εταιρειών Coronis Family Group με έδρα την Ελλάδα. Η εταιρεία δεν έχει απαντήσει σε αιτήματα για σχόλιο».

Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ παρακολουθούσε
Η
αμερικανική κυβέρνηση επιβεβαίωσε την κατάληψη του τάνκερ από τις
ιρανικές δυνάμεις, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για
το περιστατικό.
Σημαντικό είναι ότι ένα μη επανδρωμένο
αεροσκάφος MQ-4C Triton της Αμερικανικής Ναυτικής Δύναμης βρισκόταν πάνω
από την περιοχή κατά τη διάρκεια της κατάληψης, όπως δείχνουν τα δεδομένα παρακολούθησης πτήσεων που αναλύθηκαν από το Associated Press.
Η βρετανική εταιρεία Vanguard ανέφερε ότι το πλοίο κατελήφθη από το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) –που
συνήθως επιβλέπει τέτοιες επιθετικές ιρανικές ναυτικές επιχειρήσεις
κατά ξένων πλοίων– και ανακατευθύνθηκε προς ιρανικά ύδατα.
Σύμφωνα με αναφορές, τρία πλοιάρια πλησίασαν το Talara.
Πρόκειται
για το πρώτο περιστατικό εδώ και πολύ καιρό, αλλά οι Ιρανοί
ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μια μάλλον περίπτωση «ρουτίνας» που
σχετίζεται με «λαθρεμπόριο καυσίμων», εντός των χωρικών υδάτων της
Τεχεράνης, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο IRNA.
Το
περιστατικό έρχεται λίγες ημέρες μετά τις αναφορές που ανέφεραν ότι το
Ισραήλ μπορεί να ετοιμάζεται για μια νέα στρατιωτική επίθεση κατά του
Ιράν, καθώς και σε μία περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας με τις διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα να έχουν φτάσει σε αδιέξοδο.
Μετά
τη 12ήμερη σύγκρουση που σημειώθηκε τον Ιούνιο με το Ισραήλ, όπου οι
ΗΠΑ προχώρησαν σε επιθέσεις κατά ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, η Τεχεράνη έχει εντείνει τις απειλές ότι θα ανταποδώσει κάθε επιθετική ενέργεια.
Η
στρατηγική αυτή φαίνεται να είναι μια απάντηση στη συνεχιζόμενη πίεση
που δέχεται από διεθνείς δρώντες, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει
την εθνική της κυριαρχία και την επιρροή στην περιοχή.
Κίνδυνος έντασης της κρίσης
Η κατάληψη του Talara αναμένεται να έχει σοβαρές συνέπειες, καθώς ενδέχεται να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω κλιμάκωση.
Ακόμη και αν η κατάληψη έγινε με νομική βάση και χωρίς πολιτικό υπόβαθρο, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν,
η κίνηση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρόφαση για τις Ηνωμένες
Πολιτείες να κλιμακώσουν τις ενέργειές τους κατά του Ιράν, ενισχύοντας
τις στρατηγικές τους ενέργειες σε συνεργασία με το Ισραήλ.
Η
παρακολούθηση της κατάστασης στο Hormuz καθίσταται πιο κρίσιμη από
ποτέ, καθώς η περιοχή παραμένει στρατηγικό σημείο για τις παγκόσμιες
θαλάσσιες εμπορικές ροές και τις διεθνείς σχέσεις.
Με την
περιοχή να είναι έτοιμη να εξελιχθεί σε «καυτή» ζώνη, η διεθνής
κοινότητα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιδράσει στις προκλήσεις που
αναδύονται από αυτήν την ασταθή κατάσταση.
Τι θα κάνουν Ρωσία - Κίνα
Η ρωσική και κινεζική στάση απέναντι στις ενέργειες του Ιράν είναι επίσης ενδιαφέρουσα, καθώς και οι δύο χώρες δείχνουν να στηρίζουν το Ιράν στην προσπάθεια του να αποφύγει τις κυρώσεις και να ενισχύσει την πολιτική του επιρροή στην περιοχή.
Αν το περιστατικό εξελιχθεί σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση, το Ιράν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την κατάσταση για να κλιμακώσει τις απειλές του, και ίσως να επεκτείνει τις επιθέσεις σε διεθνείς εμπορικούς δρόμους ή ακόμα και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις που ανήκουν σε εχθρικές χώρες.
Η Δύση, από την πλευρά της, μπορεί να χρησιμοποιήσει την αιχμαλωσία του Talara ως πρόφαση για την ενίσχυση των στρατιωτικών της δυνάμεων στην περιοχή, επανεξετάζοντας τις στρατηγικές συνεργασίες της με χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, προκειμένου να περιορίσουν την επιρροή του Ιράν.
