Και η πραγματικότητα έχει δύο διαστάσεις: η μια, η
ικανοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στους δανειστές, ευελπιστώντας πως έτσι, θα έρθει η στιγμή που το χρέος θα μειωθεί και η κυβέρνηση θα μπορέσει να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική. Ευελπιστεί, δε, ο κ. Τσίπρας ότι αυτό θα συμβεί πριν τις εκλογές.
Η άλλη διάσταση της πραγματικότητας είναι η αλγεινή εντύπωση που προκάλεσε προς μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, και προς την Εκκλησία, ο τρόπος που πολιτεύθηκαν ορισμένοι υπουργοί σε τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να ελιχθούν εν αντιθέσει με τα οικονομικά μέτρα που αποτελούν δεσμεύσεις προς τους πιστωτές. Ο κ. Φίλης είναι, εν προκειμένω, χαρακτηριστική περίπτωση.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:
Ο κ. Σκουρλέτης στο υπουργείο εσωτερικών θα ταλαιπωρήσει με τις ιδεοληψίες του τους δήμους της χώρας. Οι ιδεοληψίες του νέου υπουργού θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες στην οργάνωση και τη δομή της ελληνικής πολιτείας αν, εν ονόματι αριστερών αντιλήψεων, βοηθούσε στην αποκέντρωση της χώρας και ενίσχυε τη λαϊκή συμμετοχή στα δημοτικά τεκταινόμενα, επαναφέροντας, τουλάχιστον, τους Δήμους του Καποδίστρια. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και του Γιάννη Ραγκούση ως υπουργού εσωτερικών, ήταν ο Καλλικράτης. Ολόκληρες κωμοπόλεις και χωριά σβήνουν από το χάρτη. Αυτό θεωρήθηκε πολιτική ανάπτυξης.
Ο κ. Τόσκας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα συνεχίσει μια πολιτική ανοχής σε πολλά πράγματα που η κοινή γνώμη τα θεωρεί αδικαιολόγητα. Ας γνωρίζουν πως η ανοχή αυτή, πολλές φορές αδικαιολόγητη, έχει πολιτικό κόστος.
Ο κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου στο υπουργείο οικονομίας και Ανάπτυξης είναι μια προσωπικότητα με ακαδημαϊκές περγαμηνές , ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα. Η ενασχόλησή του με τα μετακεϋνσιανά οικονομικά είναι πολύ ενδιαφέρουσα και, μακάρι, να βρεί το παραθυράκι που χρειάζεται ώστε να ανακουφίσει την κατάσταση στην ελληνική οικονομία. Το ερώτημα είναι αν αυτό είναι δυνατό με το ασφυκτικό πλαίσιο που έχει επιβληθεί. Για να γίνει μια επένδυση το 80% περίπου αυτής πηγαίνει στο κράτος. Και σ αυτό δεν φταίει ο κ. Παπαδημητρίου. Το ανησυχητικό μαζί του είναι ότι δεν αποκλείει την έξοδο της χώρας από το ευρώ ή, τουλάχιστον, τη δημιουργία ενός παράλληλου νομίσματος. Μετά την εμπειρία Βαρουφάκη που κόστισε δις ευρώ στη χώρα, άλλο ένα πείραμα θα είναι καταστροφικό.
Ο Αναπληρωτής υπουργός του ίδιου υπουργείου Αλέξανδρος Χαρίτσης τα πήγε καλά μέχρι τώρα αλλά η τοποθέτηση του Στέργιου Πιτσιόρλα ως υφυπουργού, ήταν, μάλλον, μειωτική για έναν πολύπειρο άνθρωπο. Εκτός και αν ο κ. Πιτσιόρλας, ως υφυπουργός αναλάβει σημαντικές αρμοδιότητες.
Τον κ. Νικόλαο Παππά τον αντιπαρέρχομαι. Θα ακολουθήσει μια πολιτική εμμονική και διχαστική τη στιγμή που η χώρα χρειάζεται συναίνεση. Και επι της ουσίας η πολιτική του είναι λανθασμένη αφού και τον πλουραλισμό περιορίζει και τη δυνατότητα το κράτος να έχει περισσότερα έσοδα από τη χρήση τηλεοπτικών συχνοτήτων, αν ο αριθμός των καναλιών που θα εκπέμπουν δεν περιοριστεί στα τέσσερα. Δεν είναι το κατάλληλο πρόσωπο σε μια θέση που έχει να κάνει με τις νέες τεχνολογίες και την ψηφιακή εποχή. Ο χώρος αυτός ο οποίος είναι η πρωτοπορία στην τεχνολογική εξέλιξη, θέλει ελευθερία. Διασπά τα στερεότυπα που υπήρχαν μέχρι σήμερα. Ο κ. Παππάς δεν ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για τη θέση αυτή. Αλλά, στην πολιτική, υπάρχει και ο παράγων ισορροπίες, τον οποίο δεν μπορεί να παραβλέψει ένας πρωθυπουργός.
Ο κ. Καμμένος, με τα δεδομένα που υπάρχουν στο υπουργείο Άμυνας δεν είναι κακός. Η σημασία του υπουργείου αυτού είναι τεράστια στις συνθήκες που διέρχεται η χώρα. Χρειάζεται ειδική ανάλυση.
Στο υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων η αλλαγή που έγινε είναι πολύ σημαντική.
Ο πρωθυπουργός απηλλάγη από τον κ. Φίλη ο οποίος εξελίχθηκε σε κινούμενη βόμβα κατά της κυβέρνησης. Όπου πήγαινε προκαλούσε αντιδράσεις. Ενδεχομένως, από το υπουργείο αυτό θα θολώσει η αύρα του αποδομισμού καθώς είναι αδύνατη η συνύπαρξη του υπερεκτιμημένου ιστορικού, «ηγέτη» των αποδομιστών, με τον κ. Ζουράρι. Αν και ο τελευταίος, ίσως και λόγω ηλικίας, έχει μειώσει τα αντανακλαστικά του που τον καθιστούσαν ενεργό- και όχι οργανικό- διανοούμενο, εντούτοις, από χαρακτήρα θεωρείται αδύνατον να μην επιδιώξει να δώσει το στίγμα του σε ορισμένα στοιχεία της πολιτικής παιδείας. Και το στίγμα αυτό είναι θετικό.
Θα δούμε, αν και πως θα τα καταφέρει με το νέο υπουργό παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, ο οποίος, όπως και ο κ. Μπαλτάς, θεωρούνται, πλέον, ιστορικές μορφές της ανανεωτικής αριστεράς. Η συνύπαρξή τους στο Συριζα ανέδειξε αξεπέραστες δυσκολίες.
Ο κ. Γαβρόγλου έχει σημαντικό επιστημολογικό έργο. Το βιβλίο του «η κρίση στη φυσική και η Δημοκρατία της Βαϊμάρης» το οποίο συνέγραψε μαζί με τον Θεόδωρο Αραμπατζή, αποτέλεσε μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια, ενώ ήταν υπεύθυνος, μαζί με τον αξέχαστο Γιώργο Γκουνταρούλη μιας σειράς εκδόσεων των «Σύγχρονων Θεμάτων», στις οποίες περιλαμβάνεται και το εμβληματικό βιβλίο του T.S. Kuhn «η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων».
Τελευταία, έχει κάνει τον πρόλογο του, επίσης πολύ ενδιαφέροντος, βιβλίου του νομπελίστα φυσικού Steven Weinberg «Πώς να εξηγήσουμε τον κόσμο» το οποίο κυκλοφορεί από τις πολύ καλές εκδόσεις «Ροπή».
Οι απόψεις του για τα εκπαιδευτικά ζητήματα δεν ικανοποιούν τις σύγχρονες απαιτήσεις. Αλλά, αρχή άνδρα δείκνυσι.
Ο αναπληρωτής υπουργός, αρμόδιος για την έρευνα Κωνσταντίνος Φωτάκης είναι μια αναγνωρισμένη προσωπικότητα του ακαδημαϊκού χώρου που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.
Την κ. Έφη Αχτσιόγλου, ως υπουργό εργασίας, μάλλον, την αδίκησε ο κ. Τσίπρας. Βεβαίως, εκ πρώτης όψεως η υπουργοποίησε ενός νέου ανθρώπου με θετικά σχόλια για την επιστημονική παρουσία του, αποτελεί θετικό γεγονός αλλά, υπάρχει κανείς που πιστεύει πως είναι δυνατόν να βγεί κάποιος αλώβητος από το υπουργείο εργασίας, τη στιγμή που οι δανειστές πιέζουν για την περαιτέρω αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων; Όταν, μάλιστα, δεν έχει και πείρα στα υψηλά διοικητικά κλιμάκια;
Ευχόμαστε στην κ. Αχτσιόγλου καλή επιτυχία διότι εκείνο το οποίο μας έμεινε να προσβλέπουμε είναι η νέα γενιά να αποδειχθεί καλύτερη της απερχόμενης.
Στο υπουργείο εξωτερικών η παραμονή του κ. Κοτζιά δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει πολλά περιθώρια να ελιχθεί, στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ο κ. Κοτζιάς, γνωρίζει το αντικείμενο αλλά δεν απέφυγε ορισμένα σημαντικά σφάλματα στην μέχρι τώρα άσκηση της πολιτικής. Έχει και την πείρα και την ευελιξία να τα διορθώσει. Δεν είναι καθόλου εύκολο υπουργείο.
Ο κ. Τέρενς Κουίκ στη θέση για τον απόδημο ελληνισμό δεν είναι κακή περίπτωση αν και το έργο του κ. Αμανατίδη ήταν θετικό και, ίσως, δεν θα έπρεπε να μετακινηθεί στη θέση του απλού υφυπουργού εξωτερικών, που λειτουργεί ως προθάλαμος για την επόμενη έξοδο.
Απο τη θέση αυτή απομακρύνθηκε και ο Δημήτρης Μάρδας, μάλλον αδίκως. Ο απερχόμενος υφυπουργός κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να ενεργοποιήσει έναν τομέα, τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, στον οποίο η οικονομική κρίση έχει προσδώσει τεράστια αδράνεια.
Από το υπουργείο Δικαιοσύνης απομακρύνθηκε ο μέχρι τώρα υπουργός Νίκος Παρασκευόπουλος. Ευτυχώς για τον ίδιο αφού κάθε μέρα που περνούσε απομείωνε την σημαντική επιστημονική και εκπαιδευτική παρουσία του.
Η κ. Όλγα Γεροβασίλη έπρεπε κάπου να τοποθετηθεί και τοποθετήθηκε στο υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, που σημαίνει ότι τίποτε δεν θα ανασυγκροτηθεί στη χώρα ενώ στο υπουργείο ενέργειας ο κ. Σταθάκης, μαζί με τον κ. Φάμελλο, θα αναλάβουν να προχωρήσουν στην ιδιωτικοποίηση τομέων της ενέργειας που συμφωνήθηκαν με τους δανειστές.
Η πολιτική αντιμετώπισης του μεταναστευτικού έτσι κι αλλιώς είναι αποτυχημένη, οπότε, κανένα σχόλιο για τον κ. Μουζάλα, ενώ και στο υπουργείο Γεωργίας, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, η παρουσία του κ Αποστόλου δεν θα μπορούσε να κριθεί επιτυχής. Συνεχίζει στο ίδιο υπουργείο.
Γενικώς, ο ανασχηματισμός αποτέλεσε μια αναμόχλευση προσώπων της κυβέρνησης με πολιτική κατεύθυνση την προσαρμογή στις απαιτήσεις του μνημονίου που υπέγραψε ο Συριζα.
Αναμένουμε, από σήμερα, τις αντιδράσεις των … «αριστερών» τάσεων, μάλλον, για την τιμή των όπλων, αφού περιορίζονται στην έκδοση μιας ανακοίνωσης. Η διατήρηση του βουλευτικού μισθού ή της αίσθησης άσκησης εξουσίας είναι πολύ πιο σημαντικά πράγματα για την καιροσκοπική «αριστερά» του Συριζα από οποιαδήποτε ιδεολογία των στελεχών και πολλών μελών του.
Παρόλα αυτά, καλή επιτυχία.
anixneuseis
