Του Πέτρου Χασάπη
Προχθές, μεταξύ των
ερωτημάτων που τέθηκαν στις πανελλήνιες εξετάσεις, ήταν και ένα ερώτημα για τη
φιλία στο διαδίκτυο.
Όλοι μας έχουμε χιλιάδες διαδικτυακούς φίλους και λαμβάνουμε με ικανοποίηση
Όμως είστε όλοι εσείς που δηλώνετε φίλοι μου στο διαδίκτυο, πραγματικοί μου φίλοι; Θα σπεύσετε άραγε να με βοηθήσετε όταν θα αντιμετωπίσω κάποια ανάγκη; Θα λυπηθείτε άραγε πραγματικά αν πάθω κάτι; Πόσοι από εσάς πιστεύετε πραγματικά στις ιδέες μου και είστε έτοιμοι να τις ακολουθήσετε με πάθος;
Πόσοι από εσάς θέλετε να κοντράρετε μία άποψη οποιουδήποτε, όχι για να γίνει πραγματική παραγωγική συζήτηση, αλλά γιατί αισθάνεστε ότι θίγεται ο προσωπικός εγωισμός σας;
Ήδη με αυτά που διαβάζετε μπορεί να σας έχω εκνευρίσει, αλλά γιατί όμως; Μήπως γιατί είναι αλήθεια;
Εξάλλου, οι δημόσιες γραπτές αντιπαραθέσεις μέσα στο διαδίκτυο οδηγούν πάντα σε παρεξηγήσεις και σε διάλυση ακόμα και αυτών των φαντασιακών σχέσεων.
Υπάρχουν λοιπόν πραγματικοί φίλοι στο διαδίκτυο ή όλοι μαζί ζούμε μια ψευδαίσθηση, μια αυτοϊκανοποίηση;
Δεν υπάρχει πραγματική φιλία στο διαδίκτυο. Το μόνο που μπορεί να προσφέρει το διαδίκτυο είναι κάποιες γνωριμίες, οι οποίες πολλές φορές αποδεικνύονται λαθεμένες ή και καταστροφικές.
Δεν μπορεί ακόμα το διαδίκτυο να δημιουργήσει τέτοιου είδους διαπροσωπικές σχέσεις, ικανές για να δημιουργήσουν πολιτικά κινήματα.
Εξάλλου, αν το διαδίκτυο μπορούσε να δημιουργήσει τέτοια πολιτικά κινήματα, να είστε σίγουροι ότι θα το είχαν ήδη απαγορεύσει.
hassapis-peter
