Κρίμα στη μουστάκα.



Γράφει ο Κλεισθένης.



Το θέμα απασχόλησε πολλούς, ας καταθέσω κι εγώ την φτωχικές μου σκέψεις.

Η γιουροβίζιον και το κιτς που την περιβάλλει είναι αντίθετο με την αισθητική μου.


Ζήτω, περάσαμε στον τελικό, οι καμπάνες ηχούν, ο κόσμος πανηγυρίζει στους δρόμους, η λύτρωση της χώρας ήρθε, βρε δεν γ@μιόμαστε, λέω εγώ.

Αυτοί που ασχολούνται και μετέχουν σ' αυτό το κιτς πανηγύρι είναι μία κάστα ανθρώπων που ζουν στο δικό τους κόσμο, αποκομμένοι απ' τα προβλήματα των πολιτών, χωρίς κουλτούρα, χωρίς πολιτική και κοινωνική αντίληψη των όσων συμβαίνουν στην χώρα. Η ίδια περίπου κάστα είναι και αυτή των ΜΜΕ. Εδώ δεν εξαιρώ τους δημοσιοκάφρους υπό την αίρεση ότι αυτοί γνωρίζουν, γνωρίζουν κι όμως εξυπηρετούν δουλικά τα αφεντικά τους.

Το λαϊκό τραγούδι έχει άλλη βαρύτητα. Ασχολείται με τα υπαρκτά προβλήματα και τις αγωνίες του λαού.

Ξαφνικά η πλήρης ξεφτίλα. Ένας μουστακαλής, εκτελεστής ρεμπέτικων τραγουδιών μετέχει σ' αυτό το κακόγουστο πανηγύρι. Τι να πει κανείς;

Τα λαϊκά τραγούδια είναι φορτωμένα με τον λαϊκό πόνο, τους λαϊκούς καημούς δεν έχουν σχέση με τις πολιτικές του “άρτον και θεάματα”. Ο λαός αισθάνεται και εκφράζεται μέσα απ' το λαϊκό τραγούδι.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι κάποιος πήγε στην γιουροβίζιον, το πρόβλημα είναι ότι μας πιπιλίζουν το κεφάλι ότι πήγε εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Ντροπή και αίσχος όχι μόνο για την συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και τις προηγούμενες. Αλίμονο αν η Ελλάδα αντιπροσωπεύεται απ' τα βλακώδη και αντιαισθητικά χαζοτράγουδα που στέλνουν οι επιτήδειοι στις υποτιθέμενες διεθνείς “πολιτιστικές” μουσικές εκδηλώσεις. Αυτά τα γελοία υποκείμενα αντιπροσωπεύουν την ελαχιστότητά τους. Ας κάνουμε μία αναδρομή στα χαζοτράγουδα που έχουν σταλεί στην γιουροβίζιον. Το ένα χειρότερο απ' το άλλο.

Ο μπαγλαμάς που κρατούσε ο εν λόγω μουστακαλής έχει διασκεδάσει, έχει απαλύνει τον πόνο, έχει εκφράσει τον καημό του λαού, δεν είναι ένα οποιοδήποτε όργανο και δεν μπορεί να το κρατάει οποιοσδήποτε, είναι ιεροσυλία.

Η επιεικέστερη ποινή για τον “παραβάτη” είναι να ξυρίσει το μουστάκι, μιας και δεν το τίμησε.



Κατά τα άλλα είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα.