Ο Κλεισθένης σχολιάζει.

ImageΗ δημοκρατία προχτές σώθηκε. Έκλεισε το ιντιμίντια. Ακόμη συνελήφθησαν οι αιμοσταγείς κακούργοι της Ιερισσού. Ζήτω ο σωτήρας Δένδιας και οι περί αυτόν. Περιχαρής ο υπερδημοκράτης "μπουμπούκος"

Τραγωδία, το ιντιμίντια ξαναλειτουργεί. Σωτήρες της χώρας και της δημοκρατίας, βοήθεια, ξανασώστε μας, ξέρετε άλλωστε από σωσίματα. Τώρα υπερδημοκράτη; τι κάνουμε;

Ο Αντώνης έλυσε τον γόρδιο δεσμό. Όταν καταργείται μία οργανική θέση στο δημόσιο, όποιος την κατέχει απολύεται, δεν είναι αντισυνταγματικό. Αλήθεια όλοι επικαλούνται το σύνταγμα μόνο όταν πρόκειται να καταστρέψουν, όταν δηλαδή το ισχύον σύνταγμα τους επιτρέπει να απολύσουν μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους. Όταν ψήφισαν τα μνημόνια, τα καταστροφικά μέτρα, την φτωχοποίηση του λαού και την παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας σκέφτηκαν το σύνταγμα;

Γιατί όλοι κόπτονται για να απολύσουν δημοσίους υπαλλήλους όταν είναι γνωστό ότι δεν θα έχει και μεγάλη επίπτωση στα οικονομικά;

Πρέπει να σπάσει το ταμπού;

Η τρόικα είναι φανερό ότι με ένα διαλυμένο και σάπιο πολιτικό σύστημα μπορεί άνετα να "ξεσαλώνει".

Τα κομματικά και βουλευτικά γραφεία έχουν συνωστισμό, όχι σαν τον συνωστισμό της Ρεπούση αλλά συνωστισμό δημοσίων υπαλλήλων που προσπαθούν μέσω της εξυπηρέτησης (ρουσφέτι το λένε) να αποφύγουν μια ενδεχόμενη απόλυση. Αυτό μεταφράζεται σε ψηφαλάκια.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι αν απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι θα πέσει η κυβέρνηση. Αμ δε, η μέχρι σήμερα εξέλιξη δεν μας οδηγεί σ' αυτό το συμπέρασμα.

Ας παρασυρθούμε στην αποδοχή αυτής της άποψης, άντε και πέφτει η κυβέρνηση, μετά τι;

Ο Τσίπρας; φοβισμένος. Ο ΣΥΡΙΖΑ; πολυπροτασιακός. Από κόμματα, κομματίδια και καπετανάτα γεμάτος ο ντουνιάς, από προτάσεις για λύσεις; καταχνιά.

Η τελευταία προσπάθεια των "ηγετόρων" του ΣΥΡΙΖΑ για την αστικοποίηση του κόμματος δεν μας δίνει και πολλά περιθώρια για ελπίδες ανακούφισης του λαού και αντιστροφή του κλίματος. Πλήρες αδιέξοδο.

Σήμερα αποφάσισαν οι άστεγοι της Αθήνας να διαδηλώσουν. Ελπιδοφόρο. Που είναι όμως οι άνεργοι; οι φτωχοποιημένοι; οι φοιτητές; Η δικαιολογία προτάσσεται από τους βλακοχτυπημένους, μας ψεκάζουν, γιαυτό δεν αντιδρούμε.

Η αλήθεια; πικρή. Δεν υπάρχει κάποιος να συνεπάρει τον λαό, να του δώσει ελπίδα και προοπτική. Όλοι περιμένουν. Οι τρικομματική μήπως αλλάξει κάτι, οι επερχόμενοι εξουσιαστές να πέσει η κυβέρνηση σαν ώριμο (τι ώριμο, σάπιο) φρούτο και ο λαός τον από μηχανής θεό, τον θεό της Ελλάδας που παρεμπιπτόντως ποτέ δεν πεθαίνει.

Φυσικά και λίγα λόγια για το χρηματιστήριο. Αλήθεια, αδιαφορώ αν κάποιοι τζογαδόροι έχασαν ή κέρδισαν στο χρηματιστηριοκαζίνο. Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες.

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.