Οι λέξεις που λείπουν απ' τον πολιτικό διάλογο...



Σχολιάζει ο Κλεισθένης.
Πολλοί συμπολίτες μας έχουν προ πολλού κλείσει τις τηλεοράσεις τους. Σιχάθηκαν τα λαμόγια, τους πολιτικάντηδες και δεν έχουν άδικο.

 
Όλοι υπόσχονται μια καλύτερη Ελλάδα και τελικά πάμε απ' το κακό στο χειρότερο. Όλοι αυτοπαρουσιάζονται σαν Μεσσίες, σαν σωτήρες του έθνους. 

Πολλοί συμπολίτες μας λένε, τους δοκιμάσαμε όλους, λύση δεν βρέθηκε. Η φτωχοποίηση, η εξαθλίωση και η εθνική ταπείνωση βασιλεύουν.

Οι περισσότεροι πλέον συμπολίτες μας ψάχνουν να βρουν κάτι άλλο που θα δώσει ελπίδα και διέξοδο διαφυγής απ' τα καυτά και οξυμένα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Δύο λέξεις δεν επιτρέπεται να μπουν στον πολιτικό διάλογο.
Η αυτάρκεια και η αυτοδύναμη ανάπτυξη.

Φυσικά οι πολιτικάντηδες δεν επιδιώκουν λύση στο Ελληνικό πρόβλημα, ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτική τους επιβίωση.

Μήπως, λέω μήπως πρέπει να επιβάλουμε στον πολιτικό διάλογο την συζήτηση για αυτάρκεια και αυτοδύναμη ανάπτυξη;

Μήπως, λέω μήπως πρέπει να αντιληφθούμε ότι η αυτάρκεια θα μας δώσει την πολυπόθητη εθνική ανεξαρτησία ή τουλάχιστον ένα μέρος της;

Μήπως, λέω μήπως η αυτοδύναμη ανάπτυξη χωρίς τα δανεικά των εγχώριων και ξένων τοκογλύφων θα μας επιτρέψει να βγούμε επιτέλους στο ξέφωτο;

Μήπως; Λέω μήπως;